چهل حدیث حضرت عبدالعظیم حسنى علیه السلام

شعر از: محمّدحسن ارجمندى

1. میر سید على همدانى مشهور به شاه همدان (متولد ۱۲ رجب ۷۱۴ ومتوفاى ۶ ذى حجه ۷۸۶ ق) که نسبتش به امام زین العابدین علیه السلاممى رسد، بدین ترتیب : سید على همدانى بن سید شهاب الدین بن محمد بن على بن یوسف بن محمد بن جعفر بن عبداللّه بن محمد بن على بن حسن بن حسین بن الامام زین العابدین بن الامام الحسین بن على بن ابى طالب علیهم السلام. براى شرح حال و آثار وى رجوع شود به کتاب : احوال و آثار و اشعار میر سید على همدانى، تألیف دکتر محمد ریاض .

1- بقره 40

یَا بَنِی إِسْرَائِیلَ اذْکُرُواْ نِعْمَتِیَ الَّتِی أَنْعَمْتُ عَلَیْکُمْ وَأَوْفُواْ بِعَهْدِی أُوفِ بِعَهْدِکُمْ وَإِیَّایَ فَارْهَبُونِ

ای بنی اسرائیل، نعمتی را که بر شما ارزانی داشتم به یاد بیاورید و به عهد من وفا کنید تا به عهدتان وفا کنم و از من بترسید.

2-آل عمران 40

قَالَ رَبِّ أَنَّىَ یَکُونُ لِی غُلاَمٌ وَقَدْ بَلَغَنِیَ الْکِبَرُ وَامْرَأَتِی عَاقِرٌ قَالَ کَذَلِکَ اللّهُ یَفْعَلُ مَا یَشَاء

گفت: ای پروردگار من چگونه مرا پسری باشد در حالی که به پیری رسیده ام و زنم نازاست؟ گفت: بدان سان که خدا هر چه بخواهد، می کند.

3-نساء 40

إِنَّ اللّهَ لاَیَظْلِمُ مِثْقَالَ ذَرَّةٍ وَإِن تَکُ حَسَنَةً یُضَاعِفْهَا وَیُؤْتِ مِن لَّدُنْهُ أَجْرًا عَظِیمًا

خدا ذره ای هم ستم نمی کند، اگر نیکی باشد آن را دو برابر می کند و از جانب خدا مزدی کرامند، می دهد.

4-مائده 40

أَلَمْ تَعْلَمْ أَنَّ اللّهَ لَهُ مُلْکُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضِ یُعَذِّبُ مَن یَشَاء وَیَغْفِرُ لِمَن یَشَاء وَاللّهُ عَلَى کُلِّ شَیْءٍ قَدِیرٌ

آیا ندانسته ای که فرمانروایی آسمانها و زمین از آن خداست، هر که را بخواهد، عذاب می کند و هر که را بخواهد می آمرزد و بر هر کاری تواناست؟

5- انعام 40

قُلْ أَرَأَیْتُکُم إِنْ أَتَاکُمْ عَذَابُ اللّهِ أَوْ أَتَتْکُمُ السَّاعَةُ أَغَیْرَ اللّهِ تَدْعُونَ إِن کُنتُمْ صَادِقِینَ

بگو: چه می بینید که اگر بر شما عذاب خدا فرود آید یا قیامت در رسد اگر راست می گویید باز هم جز خدا را می خوانید؟

6-اعراف

امام زمان عج: «نَعَم زِیارَه الحُسَین (ع) فِی لَیلَهِ الجُمعَه اَمانُ مِن النّار یومَ القِیامَه؛

یعنی، آری زیارت امام حسین (ع) در شب جمعه امان از آتش دوزخ در روز قیامت خواهد بود.»(بحار الانوار ، ج 53 ، ص 315)

فضیلت پیاده روی برای زیارت معصومین(ع)

مقدمه

زیارت اماکن مقدس، عبادتی است که قدمت آن به اولین پیامبر خدا آدم ابوالبشر(ع) می رسد. نقل است که او هفتاد مرتبه به خانه خدا سفر کرده است. حال اگر این عبادت همراه با سختی و مشقت باشد، اجر و ثواب بیشتری هم دارد. به ویژه اگر مقصد زیارت، مراقد مطهر یکی از معصومین(ع) باشد و در این بین زیارت مرقد شریف أباعبدالله الحسین(ع) از والاترین و بافضیلت ترین آنهاست؛ چرا که خود معصومین(ع) فرموده اند: همه ما کشتی نجاتیم، ولی کشتی حسین(ع) سریع تر است: «سفینۀ الحسین(ع) أسرع».[2]

از سوی دیگر، زیارت حرمهای اهل بیت رسول الله’ نشانه روشنی از دوستی وافر به این خاندان پاک دارد که زمینه ای مناسب را برای اطاعت از آنان فراهم می کند و تجدید پیمانی محکم با این انوار مقدس است که در اوج شور و شعور دینی صورت می گیرد. زیارت اربعین امام حسین(ع) از جمله این فرصت های ناب است. حرکت جمعیتی چند ده میلیونی و بسیار باشکوه و باعظمت و سرشار از معنویت.

در منابع حدیثی امامیه روایات فراوانی وجود دارد که زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده را تأیید و بدان ترغیب نموده است. بر اساس دسته‌ای از روایات، هر قدمی که در مسیر زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) برداشته می‌شود دارای اجر و پاداش است. عنوان «قدم برداشتن» نیز مصداق واضحی برای سفر پیاده است.
  دسته ای دیگر از این روایات به‌طور صریح از این موضوع یاد نموده اند. این روایات با عباراتی مانند: مَنْ اَتَی قَبْرَ الْحُسَینِ (علیه‌السّلام) مَاشِیاً، به چشم می‌خورند. واژه «مَاشِیاً» صراحت در تأکید بر این امر دارد.
مجموع این روایات، مستند قابل قبولی برای جنبه شرعی زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده در ایامی مانند اربعین حسینی است.
برخی از روایات نیز به ذکر پیاده‌روی در حالتی خاص برای امام حسین (علیه‌السّلام) می‌پردازد و یا پیاده روی برای زیارت دیگر معصومین (علیهم‌السّلام) را ترغیب می‌نماید.
همچنین جنبه‌های دیگری از جمله احیای امر اهل‌بیت و...نیز می‌تواند در جنبه شرعی این پیاده روی دخیل باشد؛ زیرا زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده، مصداق بارز احیاء امر اهل بیت (علیهم‌السّلام) است که در احادیث ائمه (علیهم‌السّلام) بر آن تأکید شده است.

بخش اول و دوم این نوشته نگاهی گذراست به روایاتی چند در باب پیاده روی برای زیارت معصومین(ع) خصوصا امام حسین علیه السلام و مراقد مطهر ایشان .

بخش اول: زیارت امام علی علیه السلام با پای پیاده

حدیث 1

عن الحسین بن اسماعیل الصیمری «مَنْ زار أمیرالمؤمنین(ع) ماشیاً کَتَبَ الله لَهُ بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّۀً و عُمْرۀً فَأِنْ رَجَعَ ماشِیاً کَتَبَ الله له بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّتَیْنِ و عُمْرِتَیْنِ»؛[7]

حسین بن اسماعیل صَیْمَری از امام صادق(ع) نقل می کند که فرمود:

هر کسی پیاده به زیارت أمیرمؤمنان (علی بن ابی طالب)(ع) برود، با هر قدمی، خداوند یک حج و یک عمره می نویسد و اگر پیاده بازگردد، خداوند با هر قدمی دو حج و دو عمره برایش نوشته است.

حدیث