أربعینات

پایگاه چهل حدیث های کوتاه در موضوع های متفاوت

أربعینات

پایگاه چهل حدیث های کوتاه در موضوع های متفاوت


سایت چهل حدیث ها (اربعینات)
مَنْ حَفِظَ مِنْ أَحَادِیثِنا أَرْبَعِینَ حَدِیثاً بَعَثَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَالِماً فَقِیها. الکافی‏ ج۱: ص۴۸.
سعی ما بر فراهم نمودن چهل حدیث های موضوعی است که آسان وسریع در دسترس اندیشوران محقق، مبلغین، سخنوران و ارباب منبر (حفظهم الله) باشد.
<زندگی عاقلانه در دنیا این است که انسان از امکاناتی که خداوند در اختیارش قرار داده، برای رسیدن به تکامل و سعادت دو جهان استفاده کند، نه آن‌که تمام همت و تلاش خویش را صرف دنیا کرده و از آخرت غافل بماند که در این صورت دچار خسران و ضرر بزرگ شده است. انسان‌های پرهیزکار از مظاهر دنیا به حداقل اکتفا نموده و تمام سعی و کوشش آنان به زندگی آخرت معطوف است که آن‌جا سرای جاوید و ابدی است
قرآن کریم در توصیف زندگی دنیا می‌فرماید: «وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُون»؛[1] زندگى دنیا، چیزى جز بازى و سرگرمى نیست! و سراى آخرت، براى آنها که پرهیزکارند، بهتر است، آیا نمى‌‌‏‌اندیشید؟.>

عزیزان، ما را از نظرات سودمندتان محروم نفرمایید. قبلا از الطاف شما متشکریم.
-----------------------------------------------
ایمیل: chelhadith.ir@gmail.com
-----------------------------------------------
امام عسکری علیه السلام: «نَحنُ حُجَجُ اللهِ عَلَیکُم وَ فاطِمَةُ حُجَّةٌ عَلَینا». یعنی ما حجّت های خداوند بر شماییم و فاطمه علیها سلام الله حجّت بر ماست.
جستجو در پایگاه شما را سریعتر به هدف میرساند

دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید

چهل حدیث زیارت امام حسین ع با پای پیاده

سه شنبه, ۲ مهر ۱۳۹۸، ۰۱:۳۳ ق.ظ

امام زمان عج: «نَعَم زِیارَه الحُسَین (ع) فِی لَیلَهِ الجُمعَه اَمانُ مِن النّار یومَ القِیامَه؛

یعنی، آری زیارت امام حسین (ع) در شب جمعه امان از آتش دوزخ در روز قیامت خواهد بود.»(بحار الانوار ، ج 53 ، ص 315)

فضیلت پیاده روی برای زیارت معصومین(ع)

از زمان آفرینش حضرت آدم(ع) تاکنون در همة ادیان الهی به زیارت اماکن مقدس سفارش شده و دشواری های راه بر اجر و پاداش معنوی این سفر می افزاید. در مذهب تشیع برای زیارت معصومان(ع) بویژه امام حسین(ع) فضیلت فراوان ذکر شده و نوعی تجدید پیمان استوار با این انوار مقدس در اوج شور و شعور دینی به شمار می رود. همچنین بیانگر این است که شیعیان از اقتدا به سالار شهیدان به خود می بالند و زیر بار زور و ستم نمی روند. زیارت پیادة اربعین امام حسین(ع) از مهمترین زیارتهای شیعیان است که همه ساله با حضور میلیونی شیعیان از سراسر دنیا برگزار می شود و افزون بر روایات فراوانی از معصومان(ع) دراین باره، در سیره عملی علما و مراجع بزرگ شیعه همچون شیخ مرتضی انصاری، میرزا حسین نوری، سید مهدی بحرالعلوم، شیخ جعفر کاشف الغطا و آیت الله مرعشی نجفی نمونه هایی از این پیاده روی معنوی مشاهده می شود.

 

مقدمه

زیارت اماکن مقدس، عبادتی است که قدمت آن به اولین پیامبر خدا آدم ابوالبشر(ع) می رسد. نقل است که او هفتاد مرتبه به خانه خدا سفر کرده است. حال اگر این عبادت همراه با سختی و مشقت باشد، اجر و ثواب بیشتری هم دارد. به ویژه اگر مقصد زیارت، مراقد مطهر یکی از معصومین(ع) باشد و در این بین زیارت مرقد شریف أباعبدالله الحسین(ع) از والاترین و بافضیلت ترین آنهاست؛ چرا که خود معصومین(ع) فرموده اند: همه ما کشتی نجاتیم، ولی کشتی حسین(ع) سریع تر است: «سفینۀ الحسین(ع) أسرع».[2]

از سوی دیگر، زیارت حرمهای اهل بیت رسول الله’ نشانه روشنی از دوستی وافر به این خاندان پاک دارد که زمینه ای مناسب را برای اطاعت از آنان فراهم می کند و تجدید پیمانی محکم با این انوار مقدس است که در اوج شور و شعور دینی صورت می گیرد. زیارت اربعین امام حسین(ع) از جمله این فرصت های ناب است. حرکت جمعیتی چند ده میلیونی و بسیار باشکوه و باعظمت و سرشار از معنویت.

در منابع حدیثی امامیه روایات فراوانی وجود دارد که زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده را تأیید و بدان ترغیب نموده است. بر اساس دسته‌ای از روایات، هر قدمی که در مسیر زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) برداشته می‌شود دارای اجر و پاداش است. عنوان «قدم برداشتن» نیز مصداق واضحی برای سفر پیاده است.
  دسته ای دیگر از این روایات به‌طور صریح از این موضوع یاد نموده اند. این روایات با عباراتی مانند: مَنْ اَتَی قَبْرَ الْحُسَینِ (علیه‌السّلام) مَاشِیاً، به چشم می‌خورند. واژه «مَاشِیاً» صراحت در تأکید بر این امر دارد.
مجموع این روایات، مستند قابل قبولی برای جنبه شرعی زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده در ایامی مانند اربعین حسینی است.
برخی از روایات نیز به ذکر پیاده‌روی در حالتی خاص برای امام حسین (علیه‌السّلام) می‌پردازد و یا پیاده روی برای زیارت دیگر معصومین (علیهم‌السّلام) را ترغیب می‌نماید.
همچنین جنبه‌های دیگری از جمله احیای امر اهل‌بیت و...نیز می‌تواند در جنبه شرعی این پیاده روی دخیل باشد؛ زیرا زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده، مصداق بارز احیاء امر اهل بیت (علیهم‌السّلام) است که در احادیث ائمه (علیهم‌السّلام) بر آن تأکید شده است.

بخش اول و دوم این نوشته نگاهی گذراست به روایاتی چند در باب پیاده روی برای زیارت معصومین(ع) خصوصا امام حسین علیه السلام و مراقد مطهر ایشان .

بخش اول: زیارت امام علی علیه السلام با پای پیاده

حدیث 1

عن الحسین بن اسماعیل الصیمری «مَنْ زار أمیرالمؤمنین(ع) ماشیاً کَتَبَ الله لَهُ بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّۀً و عُمْرۀً فَأِنْ رَجَعَ ماشِیاً کَتَبَ الله له بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّتَیْنِ و عُمْرِتَیْنِ»؛[7]

حسین بن اسماعیل صَیْمَری از امام صادق(ع) نقل می کند که فرمود:

هر کسی پیاده به زیارت أمیرمؤمنان (علی بن ابی طالب)(ع) برود، با هر قدمی، خداوند یک حج و یک عمره می نویسد و اگر پیاده بازگردد، خداوند با هر قدمی دو حج و دو عمره برایش نوشته است.

حدیث 2

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِکٍ عَنْ أَخِیهِ جَعْفَرٍ عَنْ رِجَالِهِ یَرْفَعُهُ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ الصَّادِقِ علیه السلام وَ قَدْ ذُکِرَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع‏ فقال: «یا ابْنَ مارِدٍ! مَن زارَ جَدّی عارِفاً بحقّه کتبَ الله لَهُ بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً مَقْبُولَةً و عُمْرَةً مَقْبُولةً (مَبْرورَةً)، وَاللهِ یَا ابْنَ مارِدٍ ما یُطْعِمُ اللهُ النّارَ قَدَماً اغْبَّرتْ فِی زِیارةِ أمیرِالمُؤمِنِینَ(ع) ماشِیاً کانَ اوْ راکباً، یا ابْنَ مارِدٍ اکْتُبْ هذَا الحَدیثَ بِماءِ الذَّهَبِ»؛[8]

در محضر مبارک امام صادق(ع) نام أمیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) بُرده شد. شخصی به نام «ابن مارد» از حضرت پرسید: یا أباعبدالله! کسی که جدّتان أمیرمؤمنان(ع) را زیارت کند، چه ثوابی خواهد داشت؟ امام صادق(ع) فرمود:

ای پسر مارد! کسی که جدم را در حالی که حقّش را می شناسد زیارت کند، خداوند به ازای هر قدمی که برمی دارد، یک حج و عمره مقبول برایش می نویسد. ای پسر مارد! به خدا سوگند، آتش را خداوند بر قدم هایی که در راه زیارت أمیرمؤمنان(ع) غبارآلود شده باشد، مسلّط نمی گرداند؛ چه پیاده آمده باشد، چه سواره. ای پسر مارد! این حدیث را با آب طلا بنویس.

حدیث 3

صفوان جمّال می گوید: در سفری به همراه امام صادق(ع) وارد کوفه شدیم؛ حضرت فرمود: ای صفوان! بگو کاروان بایستد؛ این جا قبر جدم أمیرمؤمنان(ع) است. شتر حضرت را خواباندم؛ ایشان پایین آمده و غُسل کردند و لباس های شان را تعویض فرمودند؛ پس کفش های خود را قبل از حرکت از پای درآوردند و به من فرمودند: هرآنچه را که انجام می دهم، تو نیز تکرار کن. پس به طرف تپه های سفیدرنگی حرکت کردند و به من فرمودند:

«قَصِّر خُطاکَ و ألقِ ذَقْنَکَ نَحوَ الأرضِ فَأنَّهُ یُکتَبُ لَکَ بِکُلِّ خُطوَةٍ مِائَةُ ألفِ حَسَنَةٍ و یُمحی عَنکَ مِائةُ ألفِ سَیِّئةٍ و تُرفَعُ لَکَ مِائَةُ ألفِ درجةٍ و تُقْضَی لَکَ مِائَةُ ألفِ حاجَةٍ و یُکتَبُ لَکَ ثَوابُ کُلِّ صِدِّیقٍ و شَهِیدٍ ماتَ أو قُتِلَ ثُمّ مَشی و مَشَیْتُ مَعَهُ و عَلَیْنَا السَکِینَةُ وَالوَقار...»؛[9]

قدم هایت را کوتاه بردار و سرت را پایین بیانداز، به درستی که با هر قدمی، صدهزار حسنه برایت نوشته می شود و صدهزار گناه پاک می گردد و رتبه ات صدهزار درجه بالا می رود و ثواب هر صدیق و شهیدی که کشته شده یا از دنیا رفته، برایت نوشته می شود. سپس حضرت پیاده حرکت کردند و من نیز پیاده حرکت کردم و آرامش سنگینی بر ما حاکم بود.

بخش دوم زیارت امام حسین با پای پیاده

حدیث 4

الحُسَینُ بنُ سَعِیدٍ عَن جَعفَرِ بنِ مُحَمَّدٍ (علیه السلام) انَّهُ سُئِلَ عَنِ الزائرِ لِقَبرِ الحُسَینِ (علیه السلام) فَقالَ: مَنِ اغتَسَلَ فِی الفرات ثُمَّ مَشى إلى قَبرِ الحُسَینِ (علیه السلام) کانَ لَهُ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرفَعُها وَیَضَعُها حجَّةً مُتَقَبَّلَةً بِمَناسِکِها.

حسین بن سعید گفت از امام صادق علیه السلام سؤال شد از زائر قبر امام حسین علیه السلام فرمود: هرکه غسل کند در فرات و برود بسوی قبر حسین علیه السلام برای هر گامی که برمی دارد و می گذارد ثواب یک حج قبول شده با تمام مناسکش می دهند.

حدیث 5

عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ ثُوَیْرِ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام:‏ یَا حُسَیْنُ! مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یُرِیدُ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ علیهما السلام إِنْ کَانَ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیِّئَةً؛ حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکَهُ کَتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَکٌ فَقَالَ: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله یُقْرِوُکَ السَّلَامَ وَ یَقُولُ لَکَ: اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَکَ مَا مَضَى

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

ای حسین! کسی که از منزلش بیرون آید و قصدش زیارت قبر حضرت حسین بن علی(علیهماالسلام) باشد؛ اگر پیاده رود؛ خداوند منّان به هر قدمى که برمى‏ دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو مى‏ فرماید؛ با رسیدن به حرم دوست، از رستگاران می شود تا زمانى که به حائر برسد و پس از رسیدن به آن مکان شریف حق تبارک و تعالى او را از رستگاران قرار مى‏ دهد؛ با انجام اعمال زیارت، از فائزان می شود تا وقتى که مراسم و اعمال زیارت را به پایان برساند که در این هنگام او را از فائزین محسوب مى‏ فرماید؛ هنگام بازگشت ندا می رسد که بخشیده شدی تا زمانى که اراده مراجعت نماید در این وقت فرشته‏ اى نزد او آمده و مى‏ گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به تو سلام می رساند و خطاب به تو مى ‏فرماید: از ابتدا عمل را شروع کن، تمام گناهان گذشته ‏ات آمرزیده شد.

المزار، شیخ مفید، ص30 / کامل الزیارات , صفحه 132

حدیث 6

 عن بشیر الدهّان عن أبی عبد الله علیه السلام قال: «إِنَّ الرَّجُلَ لَیَخْرُجُ إِلَی قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَلَهُ إِذَا خَرَجَ مِنْ أَهْلِهِ بِأَوَّلِ خُطْوَةٍ مَغْفِرَةُ ذُنُوبِهِ- ثُمَّ لَمْ یَزَلْ یُقَدَّسُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَتَّی یَأْتِیَهُ فَإِذَا أَتَاهُ نَاجَاهُ اللَّهُ تَعَالَی فَقَالَ عَبْدِی سَلْنِی أُعْطِکَ ادْعُنِی أُجِبْکَ اطْلُبْ مِنِّی أُعْطِکَ سَلْنِی حَاجَةً أقضیها [أَقْضِهَا لَکَ قَالَ وَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام وَ حَقٌّ عَلَی اللَّهِ أَنْ یُعْطِیَ مَا بَذَلَ».

امام صادق (ع): شخصی که به زیارت قبر حضرت حسین بن علی علیهما السّلام می رود، زمانی که از اهلش جدا شد با اولین گامی که برمی دارد تمام گناهانش آمرزیده می شود سپس با هر قدمی که برمی دارد پیوسته تقدیس و تنزیه شده تا به قبر برسد و هنگامی که به آنجا رسید حق تعالی او را خوانده و با وی مناجات نموده و می فرماید: «بنده من! از من بخواه تا به تو اعطاء نمایم، من را بخوان اجابتت نمایم، از من طلب کن به تو بدهم، حاجتت را از من بخواه تا برایت روا سازم»، راوی می‌گوید، امام علیه السّلام فرمودند: «و بر خداوند متعال حق و ثابت است آنچه را که بذل نموده اعطاء فرماید».

حدیث 7

عن الحارث بن المغیره عن أبی عبد الله علیه السلام قال: «إِنَّ لِلَّهِ مَلَائِکَةً مُوَکَّلِینَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام فَإِذَا هَمَّ بِزِیَارَتِهِ الرَّجُلُ أَعْطَاهُمُ اللَّهُ ذُنُوبَهُ فَإِذَا خَطَا مَحَوْهَا ثُمَّ إِذَا خَطَا ضَاعَفُوا لَهُ حَسَنَاتِهِ فَمَا تَزَالُ حَسَنَاتُهُ تَضَاعَفُ حَتَّی تُوجِبَ لَهُ الْجَنَّةَ ثُمَّ اکْتَنَفُوهُ وَ قَدَّسُوهُ وَ یُنَادُونَ مَلَائِکَةَ السَّمَاءِ أَنْ قَدِّسُوا زُوَّارَ حَبِیبِ اللَّهِ فَإِذَا اغْتَسَلُوا نَادَاهُمْ مُحَمَّدٌ صلّی الله علیه وآله یَا وَفْدَ اللَّهِ أَبْشِرُوا بِمُرَافَقَتِی فِی الْجَنَّةِ ثُمَّ نَادَاهُمْ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام أَنَا ضَامِنٌ لِقَضَاءِ حَوَائِجِکُمْ وَ دَفْعِ الْبَلَاءِ عَنْکُمْ فِی الدُّنْیَا وَ الآْخِرَةِ ثُمَّ الْتَقَاهُمْ [اکْتَنَفَهُمُ ] النَّبِیُّ صلّی الله علیه وآله عَنْ أَیْمَانِهِمْ وَ عَنْ شَمَائِلِهِمْ حَتَّی یَنْصَرِفُوا إِلَی أَهَالِیهِمْ»

حضرت صادق (ع): خداوند متعال فرشتگانی دارد که موکّل قبر حضرت امام حسین علیه السّلام می‌باشند، هنگامی که شخص قصد زیارت آن حضرت را می‌نماید حق تعالی گناهان او را در اختیار این فرشتگان قرار می‌دهد و زمانی که وی قدم برداشت فرشتگان تمام گناهانش را محو می‌کنند و سپس قدم دوّم را که برداشت حسناتش مضاعف و دو چندان می‌کنند و پیوسته با قدم‌هایی که برمی‌دارد حسناتش مضاعف می‌گردد تا به حدّی می‌رسد که بهشت برایش واجب و ثابت می‌گردد، سپس اطرافش را گرفته و تقدیسش می‌کنند و فرشتگان آسمان نداء داده و می‌گویند: «زوّار دوست دوست خدا را تقدیس نمائید»، و وقتی زوّار غسل کردند حضرت محمّد صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم ایشان را مورد نداء قرار داده و می‌فرماید: «ای مسافران خدا! بشارت باد بر شما که در بهشت با من هستید.» سپس امیر المؤمنین علیه السّلام به ایشان نداء نموده و می‌فرماید: «من ضامنم که حوائج شما را بر آورده نموده و بلاء را در دنیا و آخرت از شما دفع کنم، سپس پیامبر اکرم صلّی اللَّه علیه و آله و سلّم با ایشان از طرف راست و چپ ملاقات فرموده تا بالأخره به اهل خود بازگردند».

حدیث 8

عن أبی الصامت قال: سمعت أبا عبد الله علیه السلام یقول: «مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ أَلْفَ حَسَنَةٍ وَ مَحَا عَنْهُ أَلْفَ سَیِّئَةٍ وَ رَفَعَ لَهُ أَلْفَ دَرَجَةٍ فَإِذَا أَتَیْتَ الْفُرَاتَ فَاغْتَسِلْ وَ عَلِّقْ نَعْلَیْکَ وَ امْشِ حَافِیاً وَ امْشِ مَشْیَ الْعَبْدِ الذَّلِیلِ فَإِذَا أَتَیْتَ بَابَ الْحَائِرِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ امْشِ قَلِیلًا ثُمَّ کَبِّرْ أَرْبَعاً ثُمَّ ائْتِ رَأْسَهُ فَقِفْ عَلَیْهِ فَکَبِّرْ أَرْبَعاً [فَکَبِّرْ وَ صَلِّ عِنْدَهُ وَ اسْأَلْ ]وَ صَلِّ أَرْبَعاً وَ اسْأَلِ اللَّهَ حَاجَتَکَ»

امام جعفر صادق (ع): کسی که پیاده به زیارت قبر حضرت امام حسین (ع) رود، خداوند متعال به هر قدمی که بر می‎‌دارد هزار حسنه برایش ثبت و هزار گناه از وی محو می‌فرماید و هزار درجه مرتبه‌اش را بالا می‌برد سپس فرمودند: «وقتی به فرات وارد شدی ابتداء غسل کن و کفش‌هایت را آویزان نما و پای برهنه راه برو و مانند بنده ذلیل راه برو، و وقتی به درب حائر رسیدی چهار مرتبه تکبیر بگو؛ سپس اندکی حرکت کن باز چهار بار تکبیر گفته, بعد به طرف بالای سر حضرت برو و در آنجا بایست و سپس چهار مرتبه تکبیر بگو و نزد قبر نماز بخوان و از خداوند متعال حاجت خود را بخوا».

حدیث 9

عن عبد الله بن هلال عن أبی عبد الله علیه السلام قال قلت له: «جُعِلْتُ فِدَاکَ مَا أَدْنَی مَا لِزَائِرِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ ع»، سپس امام صادق (ع)  در پاسخ، فرمودند: «یَا عَبْدَ اللَّهِ إِنَّ أَدْنَی مَا یَکُونُ لَهُ أَنَّ اللَّهَ یَحْفَظُهُ فِی نَفْسِهِ وَ أَهْلِهِ حَتَّی یَرُدَّهُ إِلَی أَهْلِهِ فَإِذَا کَانَ یَوْمُ الْقِیَامَةِ کَانَ اللَّهُ الْحَافِظَ لَهُ».

عبدالله بن هلال از امام صادق (ع) پرسیدند: «فدایت شوم کمترین ثواب و اجری که برای زائر قبر حضرت امام حسین علیه السّلام می‌باشد چیست؟» حضرت فرمودند: «ای عبد اللَّه! کمترین پاداشی که برای او است اینکه خداوند متعال خود و اهلش را حفظ کرده تا به خویشانش باز گردد و وقتی روز قیامت شد خداوند متعال حافظ او خواهد بود».

حدیث 10

عَن عَلِیِّ بنِ مَیمُونِ الصائِغِ عَن أبِی عَبدِ اللهِ علیه السلام قال: یا عَلِیُّ زُر الحُسَینَ علیه السلام وَ لاتَدَعهُ، قالَ، قُلتُ: ما لِمَنْ أتاهُ منَ الثَوابِ؟ «قالَ: مَنْ أَتَاهُ مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَی عَنْهُ سَیِّئَةً وَ رَفَعَ لَهُ دَرَجَةً فَإِذَا أَتَاهُ وَکَّلَ اللَّهُ بِهِ مَلَکَیْنِ یَکْتُبَانِ مَا خَرَجَ مِنْ فِیهِ مِنْ خَیْرٍ وَ لَا یَکْتُبَانِ مَا یَخْرُجُ مِنْ فِیهِ مِنْ شَرٍّ وَ لَا غَیْرَ ذَلِکَ فَإِذَا انْصَرَفَ وَدَّعُوهُ وَ قَالُوا یَا وَلِیَّ اللَّهِ مَغْفُوراً لَکَ أَنْتَ مِنْ حِزْبِ اللَّهِ وَ حِزْبِ رَسُولِهِ وَ حِزْبِ أَهْلِ بَیْتِ رَسُولِهِ وَ اللَّهِ لَا تَرَی النَّارَ بِعَیْنِکَ أَبَداً وَ لَا تَرَاکَ وَ لَا تَطْعَمُکَ أَبَداً»

امام صادق (ع) :کسی که پیاده زیارت کند خداوند به‌ هر قدمی که برمی‌دارد یک حسنه برایش نوشته و یک گناه از او محو می‌فرماید و یک درجه مرتبه‌اش را بالا می‌برد و وقتی به زیارت رفت حق تعالی دو فرشته را موکّل او می‌فرماید که آنچه خیر از دهان او خارج می‌شود را نوشته و آنچه شر و بد می‌باشد را ننویسند و وقتی برگشت با او وداع کرده و به وی می‌گویند: «ای ولیّ خدا گناهانت آمرزیده شد و تو از افراد حزب خدا و حزب رسول او و حزب اهل بیت رسولش می‌باشی و خداوند هرگز چشمانت را به آتش جهنم بینا نمی‌کند و آتش نیز تو را ابدا نخواهد دید و تو را طعمه خود نخواهد نمود».

حدیث 11

عَن سُدیر الصیرفی قال کنّا عند أبی جعفر علیه السلام فذکر فتیً قبرَ الحسین علیه السلام فقال له أبو جعفر علیه السلام : «مَا أَتَاهُ عَبْدٌ فَخَطَا خُطْوَةً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حَسَنَةً وَ حَطَّ عَنْهُ سَیِّئَةً».

امام جعفر صادق: بنده‌ای به زیارت حضرت نرفته و قدمی برنداشته مگر آنکه حق‌تعالی برای او یک حسنه نوشته و یک گناه از او پاک می‌کند.

حدیث 12

عن عبدالله بن مسکان عن أبی عبد الله قال: «مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام مِنْ شِیعَتِنَا لَمْ یَرْجِعْ حَتَّی یُغْفَرَ لَهُ کُلُّ ذَنْبٍ، وَ یُکْتَبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ خَطَاهَا وَ کُلِّ یَدٍ رَفَعَتْهَا دَابَّتُهُ أَلْفُ حَسَنَةٍ، وَ مُحِیَ عَنْهُ أَلْفُ سَیِّئَةٍ، وَ تُرْفَعُ لَهُ أَلْفُ دَرَجَةٍ».

امام صادق (ع): کسی که از شیعیان ما بوده و حسین علیه السّلام را زیارت کند از زیارت برنگشته مگر آنکه تمام گناهانش آمرزیده می شود و برای هر قدمی که برمی دارد و هر دستی که بالا می رود و اسبش را حرکت داده و می راند هزار حسنه ثبت شده و هزار گناه محو گشته و هزار درجه مرتبه اش بالا می رود.

حدیث 13

عَد أبی سعید القاضی قال دخلت علی أبی عبد الله علیه السلام فِی غُریفة له و عنده مُرازِم فسمعت أبا عبد الله یقول: «مَنْ أَتَی قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام مَاشِیاً کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ وَ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ یَضَعُهَا عِتْقَ رَقَبَةٍ مِنْ وُلْدِ إِسْمَاعِیلَ وَ مَنْ أَتَاهُ بِسَفِینَةٍ فَکَفَتْ بِهِمْ سَفِینَتُهُمْ نَادَی مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ طِبْتُمْ وَ طَابَتْ لَکُمُ الْجَنَّةُ»

امام صادق (ع): کسی که پیاده به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام برود خداوند متعال به هر گامی که برداشته و به هر قدمی که از زمین بلند نموده و بر آن نهاده ثواب آزاد کردن بنده ای از اولاد حضرت اسماعیل را می دهد، و کسی که با کشتی به زیارت آن حضرت رود و در اثناء کشتی چپ شده و سرنشینانش را در آب بریزد منادی از آسمان نداء می کند: «خوشا به حال شما و گوارا باد بر شما بهشت».

حدیث 14

عن المفضل بن عمر ، عن جابر الجعفی ( 1 ) ، قال : قال أبو عبد الله ( علیه السلام ) للمفضل : کم بینک وبین قبر الحسین ( علیه السلام ) ، قال : قلت : بأبی أنت وأمی یوم وبعض یوم آخر ، قال : فتزوره ، فقال : نعم ، فقال : الا أبشرک الا افرحک ببعض ثوابه ، قلت : بلی جعلت فداک ، قال : فقال لی : ان الرجل منکم لیأخذ فی جهازه ویتهیأ لزیارته فیتباشر به أهل السماء ، فإذا خرج من باب منزله راکبا أو ماشیا وکل الله به أربعة آلاف ملک من الملائکة یصلون علیه حتى یوافی قبر الحسین ( علیه السلام ) . یا مفضل إذا اتیت قبر الحسین بن علی ( علیهما السلام ) فقف بالباب وقل هذه الکلمات ، فان لک بکل کلمة کفلا من رحمة الله ... فلک بکل قدم رفعتها أو وضعتها کثواب المتشحط بدمه فی سبیل الله.

جابر جعفی می گوید امام صادق علیه السلام به مفضل فرمودند : چه مقدار بین تو و قبر حسین علیه السلام فاصله است ؟ گفت: پدر و مادرم به فدای شما ، مقداری بیشتر از یک روز ؛ حضرت فرمودند : آیا او را زیارت می‌کنی ؟ پاسخ داد: آری ! حضرت فرمودند: آیا به تو بشارت ندهم؟ آیا تو را به بخشی از ثواب این زیارت خوشنود نسازم ؟  گفتم چرا ؛ فرمود : یکی از شما وقتی وسائل سفر خود را مهیا کرده و آماده زیارت حضرت می شود ، ملائکه آسمان خوشنود می‌شوند ؛ وقتی که از منزل خود سواره یا پیاده بیرون رفت ، خدای متعال چهارهزار ملک را موکل بر او می‌کند که بر او درود بفرستند تا به قبر حسین علیه السلام برسد ؛ ای مفضل ! وقتی به قبر حسین علیه السلام آمدی کنار در بایست و این کلمات را بگو که به هر کلمه ای پاداش یک  جزء از رحمت الهی شامل حالت خواهد شد ... وقتی چنین کردی به ازای هر قدمی که برداری یا بر زمین بگذاری مانند ثواب کسی داری که در راه خدا خونش بر زمین جاری شده باشد.

 

حدیث 15

قدامة بن مالک از امام صادق(ع) نقل می کند که حضرت فرمود:

« مَنْ زَارَ الْحُسَینَ مُحْتَسِباً لَا أَشِراً وَ لَا بَطِراً وَ لَا سُمْعَةً مُحِّصَتْ عَنْهُ ذُنُوبُهُ کمَا یمَضَّضُ الثَّوْبُ فِی الْمَاءِ فَلَا یبْقَی عَلَیهِ دَنَسٌ وَ یکتَبُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةٌ وَ کلَّمَا رَفَعَ قَدَماً عُمْرَةٌ»؛[10]

کسی که حسین(ع) را برای رضای خدا زیارت کند، نه برای خوش گذرانی و تفریح و نه به جهت کسب شهرت (و فخر فروشی)، گناهانش فرو می ریزد، همان طور که لباس در آب شسته شده (و پاک می شود) و در نتیجه، هیچ آلودگی بر او باقی نمی ماند و با هر گامی که بر زمین می گذارد، حجّی برایش نوشته می شود و با هر قدمی که برمی دارد، عمره ای برایش ثبت می گردد.

حدیث 16

عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام یَقُولُ‏ وَ هُوَ نَازِلٌ بِالْحِیرَةِ وَ عِنْدَهُ جَمَاعَةٌ مِنَ الشِّیعَةِ فَأَقْبَلَ إِلَیَّ بِوَجْهِهِ فَقَالَ: یَا بَشِیرُ أَحَجَجْتَ الْعَامَ؟ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ لَا- وَ لَکِنْ عَرَّفْتُ بِالْقَبْرِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ‏ علیه السلام، فَقَالَ: یَا بَشِیرُ وَاللَّهِ مَا فَاتَکَ شَیْ‏ءٌ مِمَّا کَانَ لِأَصْحَابِ مَکَّةَ بِمَکَّةَ، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ فِیهِ عَرَفَاتٌ فَسِّرْهُ لِی، فَقَالَ: یَا بَشِیرُ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْکُمْ لَیَغْتَسِلُ عَلَى شَاطِئِ الْفُرَاتِ ثُمَّ یَأْتِی قَبْرَ الْحُسَیْنِ‏ علیه السلام عَارِفاً بِحَقِّهِ فَیُعْطِیهِ اللَّهُ بِکُلِّ قَدَمٍ یَرْفَعُهَا وَ [أَوْ] یَضَعُهَا مِائَةَ حِجَّةٍ مَقْبُولَةٍ وَ مِائَةَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ وَ مِائَةَ غَزْوَةٍ مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ إِلَى أَعْدَاءِ اللَّهِ وَ أَعْدَاءِ رَسُولِهِ [إِلَى أَعْدَى عَدُوٍّ لَهُ یَا بَشِیرُ] یَا بَشِیرُ اسْمَعْ وَ أَبْلِغْ مَنِ احْتَمَلَ قَلْبُهُ مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ کَانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فِی عَرْشِهِ.

بشیر دهان می‌گوید: از امام صادق (علیه‌السّلام) شنیدم که به همراه گروهی از شیعه به سمت حیره می‌رفت؛ به من رو کرده و فرمودند: ‌ای بشیر، آیا امسال حج به جا آوردی؟ گفتم: فدای شما بشوم، خیر ولی عرفه در کنار قبر حسین (علیه‌السّلام) بودم؛ فرمودند: ‌ای بشیر قسم به خدا چیزی از آنچه برای اصحاب مکه در مکه بود، از تو فوت نشده است؛ گفتم: قربان شما شوم، آنجا عرفات هم هست، (چگونه ممکن است من از آنها بهره کمتری نبرده باشم) ‌برای من توضیح دهید؛ فرمودند: ‌ای بشیر وقتی یکی از شما در ساحل فرات غسل می‌کند و سپس به قبر حسین بن علی عارفاً بحقه می‌رود، خدا به او به هر قدمی که بردارد و یا بگذارد، صد حج مقبول و صد عمره مبرور و صد جهاد همراه پیامبر مرسل بر ضد دشمنان خدا و رسولش می‌دهد؛ ‌ای بشیر بشنو و این را به کسی که قلب وی توانایی داشته باشد بگو! کسی که حسین (علیه‌السّلام) را زیارت کند مانند کسی است که خدا را در عرش زیارت کرده باشد!»

حدیث 17

عَنْ رِفَاعَةَ اَلنَّخَّاسِ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اَللَّهِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ قَالَ: أَخْبَرَنِی أَبِی أَنَّ مَنْ خَرَجَ إِلَى قَبْرِ اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ ، عَارِفاً بِحَقِّهِ غَیْرَ مُسْتَکْبِرٍ وَ بَلَغَ اَلْفُرَاتَ وَ وَقَعَ فِی اَلْمَاءِ وَ خَرَجَ مِنَ اَلْمَاءِ کَانَ مِثْلَ اَلَّذِی یَخْرُجُ مِنَ اَلذُّنُوبِ، وَ إِذَا مَشَى إِلَى اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ اَلسَّلاَمُ فَرَفَعَ قَدَماً وَ وَضَعَ أُخْرَى کَتَبَ اَللَّهُ لَهُ عَشْرَ حَسَنَاتٍ وَ مَحَا عَنْهُ عَشْرَ سَیِّئَاتٍ.

رفاعه از امام صادق علیه السلام نقل میکند که ایشان فرمودند: پدرم به من خبر داد که هرکس بقصد مزارحسین علیه السلام با معرفت به حقش و بدون خودبزرگ بینی بیرون رود و به رود فرات برسد و داخل آب شده و از آن خارج شود(غسل کند) چون کسی می ماند که از گناهان خارج شده است.
تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة جلد14 , صفحه 484

حدیث 18

عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ قَالَ: قُلْتُ لِأَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام ...فِی حَدِیثٍ طَوِیلٍ، قَالَ: وَیْحَکَ یَا بَشِیرُ إِنَّ الْمُؤْمِنَ إِذَا أَتَى قَبْرَ الْحُسَیْنِ ع‏ عَارِفاً بِحَقِّهِ فَاغْتَسَلَ فِی الْفُرَاتِ ثُمَّ خَرَجَ کُتِبَ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حِجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ مَبْرُورَاتٍ مُتَقَبَّلَاتٍ وَ غَزْوَةٌ مَعَ نَبِیٍّ مُرْسَلٍ أَوْ إِمَامٍ عَدْلٍ.

از بشیر دهّان، وى گفت: محضر مبارک حضرت ابى عبد اللّٰه علیه السّلام عرض کردم (در ضمن حدیث طولانى).... حضرت فرمودند: واى بر تو، اى بشیر هر گاه مؤمن به زیارت قبر حضرت امام حسین علیه السّلام برود و به حق آن جناب آگاه باشد پس در فرات غسل کند و از آن خارج گردد حق تعالى در مقابل هر قدمى که بر مى‌دارد یک حج و یک عمره مقبول برایش مى‌نویسد و نیز ثواب یک جهاد در رکاب نبى مرسل، یا امام عادل براى او منظور مى‌فرماید.

کامل الزیارات، ص: 185َ

حدیث 19

عَنْ أَبَانِ بْنِ تَغْلِبَ، قَالَ: قَالَ لِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدٍ: یَا أَبَانُ، مَتَى عَهْدُکَ بِقَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام؟ قُلْتُ: لَا وَ اللَّهِ یَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ مَا لِی بِهِ عَهْدٌ مُنْذُ حِینٍ، فَقَالَ: سُبْحَانَ اللَّهِ الْعَظِیمِ، وَ أَنْتَ مِنْ رُؤَسَاءِ الشِّیعَةِ تَتْرُکُ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ علیه السلام لَا تَزُورُهُ؟- مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ علیه السلام کَتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَا عَنْهُ بِکُلِّ خُطْوَةٍ سَیِّئَةً وَ غَفَرَ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ؛ یَا أَبَانُ لَقَدْ قُتِلَ الْحُسَیْنُ علیه السلام فَهَبَطَ عَلَى قَبْرِهِ سَبْعُونَ أَلْفَ مَلَکٍ شُعْثٌ غُبْرٌ یَبْکُونَ عَلَیْهِ وَ یَنُوحُونَ عَلَیْهِ إِلَى یَوْمِ الْقِیَامَةِ.

ابان بن تغلب گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمود ای ابان ، آخرین بار کی به زیارت قبر امام حسین علیه السلام رفتی ؟ گفت : قسم به خدا ای پسر رسول خدا (ص) مدت طولانی است که به زیارت حضرت نرفته‌ام ! فرمودند : سبحان الله العظیم ! تو که از روسای شیعیان هستی زیارت امام حسین را ترک می‌کنی و حضرت را زیارت نمی‌کنی؟! هر کس حسین علیه السلام را زیارت کند خدا برای او در مقابل هر قدم حسنه‌ای نوشته و به هر قدم یک سیئه را پاک می‌کند و گناهان گذشته و آینده او را می‌آمرزد؛ ای ابان حسین علیه السلام کشته شد پس هفتاد هزار ملک آشفته و غبار آلود بر کنار قبر او فرود آمده و تا  روز قیامت بر او گریه و نوحه می‌کنند !

 

عَنْ بَشِیرٍ الدَّهَّانِ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَتَی الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام فَتَوَضَّأَ وَ اغْتَسَلَ فِی الْفُرَاتِ لَمْ یَرْفَعْ قَدَماً وَ لَمْ یَضَعْ قَدَماً إِلَّا کَتَبَ اللَّهُ لَهُ حِجَّةً وَ عُمْرَةً.

از بشیر دهّان، از حضرت ابی عبد اللَّه علیه السّلام حضرت فرمودند:
کسی که به زیارت حسین بن علی علیهما السّلام برود و وضوء گرفته و در فرات غسل نماید قدمی از زمین برنداشته و روی آن قدمی نمی گذارد مگر آنکه حق تعالی ثواب یک حج و یک عمره برایش منظور می فرماید.

فصل سوم فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام

حدیث 20

قال أبُو الحَسَن مُوسَى بنُ جَعفَر (علیه السلام): أدنى ما یُثابُ بِهِ زائِرُ أبِى عَبدِ اللهِ (علیه السلام) بِشَطِّ فرات إذا عَرفَ حَقَّهُ وَ حُرمَتَهُ وَ وِلایَتَهُ أن یُغفَرَ لَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ وَ ما تَأخَّرَ.

امام موسی کاظم علیه السلام می فرمایند :

کمترین ثوابى که به زائر امام حسین (علیه السلام) در کرانه فرات داده مى‏شود این است که تمام گناهان مقّدم و مؤخّرش بخشوده مى‏شود. بشرط اینکه حقّ و حرمت ولایت آن حضرت را شناخته باشد.

مستدرک الوسائل، جلد ۱۰ صفحه ۲۳۶، به نقل از کامل الزیارات، صفحه ۱۳۸

حدیث 21

عَنْ یُونُسَ بْنِ ظَبْیَانَ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ أَلْفِ حَجَّةٍ مَعَ الْقَائِمِ علیه السلام، وَ أَلْفَ أَلْفِ عُمْرَةٍ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله، وَ عِتْقَ أَلْفِ أَلْفِ نَسَمَةٍ، وَ حُمْلَانَ أَلْفِ أَلْفِ‏ فَرَسٍ فِی سَبِیلِ اللَّهِ، وَ سَمَّاهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَبْدِیَ الصِّدِّیقُ آمَنَ بِوَعْدِی، وَ قَالَتِ الْمَلَائِکَةُ فُلَانٌ صِدِّیقٌ زَکَّاهُ اللَّهُ مِنْ فَوْقِ عَرْشِهِ وَ سُمِّیَ فِی الْأَرْضِ کَرُوبِیّاً.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

هر کس قبر امام حسین علیه السلام را روز عرفه زیارت کند، خداوند برای او هزار هزارحج به مراه حضرت قائم (عجل الله تعالی فرجه)، و هزار هزار عمره با رسول خدا (صلی الله علیه واله) و ثواب آزاد کردن هزار هزار برده و به اندازه هزار هزار اسب و خداوند او را می نامد بنده صدیق من بوعده من ایمان آورده و ملائکه ندا می‌دهند فلانی صدیق است و خداوند از بالای عرش خود او را تزکیه نموده است و در زمین کروبی نامیده می‌شود.

تهذیب الاحکام , جلد 6 , صفحه 517

حدیث 22

عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِیِّ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ بَاتَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام لَیْلَةَ عَاشُورَاءَ لَقِیَ اللَّهَ یَوْمَ الْقِیَامَةِ مُلَطَّخاً بِدَمِهِ کَأَنَّمَا قُتِلَ مَعَهُ فِی عَرْصَةِ کَرْبَلَاءَ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

هر کس شب عاشورا کنار قبر امام حسین علیه السلام بیتوته کند، خداوند را در روز قیامت در حالیکه آغشته بخون می باشد، زیارت می کند گویی که در میدان کربلا همراه با امام حسین علیه السلام شهید شده است.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 477

حدیث 23

لوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَاتٍ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

اگر مردم می ‏دانستند که در زیارت قبر حضرت حسین بن على علیهما السّلام چه فضل و ثوابى است حتما از شدت شوق قالب تهى می ‏کردند و به خاطر حسرت‏ها نفس‏ هایشان به شماره افتاده و قطع می‌شد.

کامل الزیارات، صفحه 142

حدیث 24

عَنْ حَنّانٍ، عَنْ أَبِیهِ قَالَ، قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: یَا سَدِیرُ تَزُورُ الْحُسَیْنَ علیه السلام فِی کُلِّ یَوْمٍ؟ قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، لَا، قَالَ: فَمَا أَجْفَاکُمْ، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ جُمْعَةٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ شَهْرٍ؟ قُلْتُ: لَا، قَالَ: فَتَزُورُونَهُ فِی کُلِّ سَنَةٍ؟ قَالَ، قُلْتُ: قَدْ یَکُونُ ذَلِکَ، قَالَ: یَا سَدِیرُ مَا أَجْفَاکُمْ لِلْحُسَیْنِ أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ لِلَّهِ عَزَّوَجَلَّ أَلْفَیْ أَلْفِ مَلَکٍ شُعْثاً غُبْراً یَبْکُونَهُ وَ یَزُورُونَهُ لَا یَفْتُرُونَ؟

وَ مَا عَلَیْکَ یَا سَدِیرُ أَنْ تَزُورَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام فِی کُلِّ جُمْعَةٍ خَمْسَ مَرَّاتٍ، أَوْ فِی کُلِّ یَوْمٍ مَرَّةً، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ بَیْنَنَا وَ بَیْنَهُ فَرَاسِخُ کَثِیرَةٌ، فَقَالَ لِی: اصْعَدْ فَوْقَ سَطْحِکَ ثُمَّ الْتَفِتْ یَمْنَةً وَ یَسْرَةً ثُمَّ تَرْفَعُ رَأْسَکَ إِلَى السَّمَاءِ ثُمَّ تَنْحُو نَحْوَ الْقَبْرِ فَتَقُولُ: السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَکَاتُهُ تُکْتَبُ لَکَ زَوْرَةً، وَ الزَّوْرَةُ حَجَّةٌ وَ عُمْرَةٌ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

ای سدیر آیا قبر حسین علیه السلام را هر روز زیارت می کنی؟ عرض کردم فدایت شوم نه، فرمودند: چقدر شما جفا می کنید آیا پس در هر ماه او را زیارت می کنی؟ عرض کردم: خیر فرمودند: آیا پس در هر سال او را زیارت می کنی: عرض کردم گاهی اوقات چنین می شود، فرمودند: ای‌ سدیر چقدر شما به حسین علیه السلام جفا می کنید مگر نمی دانی که خداوند هزار هزار فرشته ژولیده موی و غبار گرفته دارد که گریه می کنند و امام حسین علیه السلام را زیارت می کنند و هرگز خسته نمی شوند؛

و هیچ باک و رنجی بر تو نیست ای سدیر که در هر جمعه 5 مرتبه و در هر روز یک مرتبه قبر امام حسین علیه السلام را زیارت کنی، عرض کردم: فدایت شوم میان ما و او فرسخ های بسیاری است. حضرت فرمودند: بر روی پشت بام خانه ات برو، پس توجهی به جانب راست بعد چپ بنما پس سرت را بلند کن و بسوی آسمان پس رو کن بسمت قبر امام حسین علیه السلام و بگو "السلام علیک یا اباعبدلله السلام علیک و رحمة الله و برکاته" که برایت بدین خاطر یک زیارت نوشته می شود، این زیارت یک حج و یک عمره است سدیر گفت: چه بسیار که این فرمایش را در هر ماه بیش از بیست مرتبه انجام می دادم.

وسائل‏ الشیعة جلد 14 صفحه 493

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قَالَ: مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ، وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ علیه السلام وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

هرکسی که خداوند خیرش را بخواهد، حب امام حسین علیه السلام و حب زیارتش را در قلب او می‌اندازد و هر که را خداوند بدیش را بخواهد، بغض نسبت به امام حسین علیه السلام و بغض زیارت آن حضرت را در قلب او می اندازد.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 496

حدیث 25

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام قال: مَا مِنْ أَحَدٍ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَّا وَ هُوَ یَتَمَنَّى أَنَّهُ زَارَ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ علیه السلام لَمَّا یَرَى لِمَا یُصْنَعُ بِزُوَّارِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ مِنْ کَرَامَتِهِمْ عَلَى اللَّهِ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

هیچ کس نیست در روز قیامت مگر اینکه آرزو می کند ای کاش امام حسین علیه السلام را زیارت کرده بودم آن هنگامیکه می بیند که با زوار امام حسین علیه السلام چه می کنند، چقدر نزد خداوند مورد کرامت واقع می شوند.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 424

حدیث 26

عَنْ أَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا علیه السلام قَالَ مَنْ زَارَ قَبْرَ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام بِشَطِّ الْفُرَاتِ کانَ کَمَنْ زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ

امام رضا علیه السلام می فرمایند :

هر کس اباعبدلله علیه السلام را کنار شط فرات زیارت کند، مانند کسی است که خداوند را در بالای عرش زیارت کرده است.

تهذیب‏ الأحکام جلد 6 , صفحه 46

حدیث 27

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَلام قَالَ مَنْ أَرَادَ أَنْ یَکُونَ فِی جِوَارِ نَبِیِّهِ وَ جِوَارِ عَلِیٍّ وَ فَاطِمَةَ فَلَا یَدَعْ زِیَارَةَ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَلام

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

هر که می خواهد در جوار پیامبرش(صلی الله علیه وآله) و جوار امام علی علیه السلام و حضرت فاطمه (علیهاالسلام) باشد، زیارت امام حسین علیه السلام را رها نکند.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 425

حدیث 28

عَنِ ابْنِ أَبِی یَعْفُورٍ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَلام قَالَ: وَاللَّهِ لَوْ أَنِّی حَدَّثْتُکُمْ فِی فَضْلِ زِیَارَتِهِ لَتَرَکْتُمُ الْحَجَّ رَأْساً وَ مَا حَجَّ أَحَدٌ وَیْحَکَ، أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ اللَّهَ سُبْحَانَهُ اتَّخَذَ کَرْبَلَاءَ حَرَماً آمِناً مُبَارَکاً قَبْلَ أَنْ یَتَّخِذَ مَکَّةَ حَرَماً.

قَالَ ابْنُ أَبِی یَعْفُورٍ: قَدْ فَرَضَ اللَّهُ عَلَى النَّاسِ حِجَّ الْبَیْتِ وَ لَمْ یَذْکُرْ زِیَارَةَ قَبْرِ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَلام، قَالَ: وَ إِنْ کَانَ کَذَلِکَ، فَإِنَّ هَذَا شَیْ‏ءٌ جَعَلَهُ اللَّهُ هَکَذَا، أَمَا سَمِعْتَ قَوْلَ أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ علیه السلام: إِنَّ بَاطِنَ الْقَدَمِ أَحَقُّ بِالْمَسْحِ مِنْ ظَاهِرِ الْقَدَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ فَرَضَ هَذَا عَلَى الْعِبَادِ، أَمَا عَلِمْتَ أَنَّ الْإِحْرَامَ لَوْ کَانَ فِی الْحَرَمِ کَانَ أَفْضَلَ لِأَجْلِ الْحَرَمِ وَ لَکِنَّ اللَّهَ صَنَعَ ذَلِکَ فِی غَیْرِ الْحَرَمِ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

بخدا قسم، اگر درفضیلت زیارت امام حسین علیه السلام با شما سخن می‌گفتم، قطعا، حج را بطور کلی رها می کردید، و هیچکدام از شما حج نمی رفت، مگر نمی دانی که خداوند سبحان قبل از اینکه مکه را حرم خود بگیرد، کربلا را حرم امن و مبارک خود گرفت.

ابن ابی یعفور عرضه داشت: خداوند حج بیت الله را بر مردم واجب نمود در حالیکه ذکری از زیارت امام حسین علیه السلام نیاورد، حضرت فرمودند: اگر چه این گونه است، چرا که این چیزی است که خداوند آن را چنین قرار داده است، آیا نشنیده ای کلام امیرالمومنین علیه السلام را که: همانا کف پا( باطن قدم) سزاوارتر به مسح کشیدن نسبت به روی پا می باشد، لیکن خداوند مسح ظاهر پا را بر بندگان واجب نموده است، آیا نمی دانی که احرام بستن اگر در حرم بود، بهتر می بود، لیکن خداوند احرام بستن را در غیر حرم مفروض نمود.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 514

حدیث 29

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ أَبِی‏ جَعْفَرٍ عَلَیهِ السَلام قَالَ: لَوْ یَعْلَمُ النَّاسُ مَا فِی زِیَارَةِ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَلام مِنَ الْفَضْلِ لَمَاتُوا شَوْقاً وَ تَقَطَّعَتْ أَنْفُسُهُمْ عَلَیْهِ حَسَرَاتٍ، قُلْتُ: وَ مَا فِیهِ؟ قَالَ: مَنْ زَارَهُ شَوْقاً إِلَیْهِ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ، وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ، وَ أَجْرَ أَلْفِ شَهِیدٍ مِنْ شُهَدَاءِ بَدْرٍ، وَ أَجْرَ أَلْفِ صَائِمٍ، وَ ثَوَابَ أَلْفِ صَدَقَةٍ مَقْبُولَةٍ، وَ ثَوَابَ أَلْفِ نَسَمَةٍ أُرِیدَ بِهَا وَجْهُ اللَّهِ

امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند :

اگر مردم می دانستند، زیارت امام حسین علیه السلام چقدر فضیلت و ثواب دارد، بدرستیکه از شوق می مردند و نفسهایشان از روی حسرت بند می آمد. گفتم: چقدر فضیلت دارد، حضرت فرمودند: هر کس امام حسین علیه السلام را زیارت کند از روی اشتیاقی که به او دارد، خدا برایش هزار حج مقبول و هزار عمره مبرورة و اجر هزار شهید از شهداء بدر و اجر هزار روزه دار و ثواب هزار صدقه قبول شده و ثواب هزار بنده آزاد کردن که مراد از آن رضای خدا باشد،می نویسد

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 453

حدیث 30

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ جَعْفَرَ بْنَ مُحَمَّدٍ عَلَیهِ السَلام یَقُولُ: إِنَّ الْحُسَیْنَ بْنَ عَلِیٍّ عَلَیهِ السَلام عِنْدَ رَبِّهِ عَزَّوَجَلَّ یَنْظُرُ إِلَى مَوْضِعِ مُعَسْکَرِهِ، وَ مَنْ حَلَّهُ مِنَ الشُّهَدَاءِ مَعَهُ وَ یَنْظُرُ إِلَى زُوَّارِهِ وَ هُوَ أَعْرَفُ بِهِمْ وَ بِأَسْمَائِهِمْ وَ أَسْمَاءِ آبَائِهِمْ وَ دَرَجَاتِهِمْ وَ مَنْزِلَتِهِمْ عِنْدَ اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ مِنْ أَحَدِکُمْ بِوَلَدِهِ وَ إِنَّهُ لَیَرَى مَنْ سَکَنَهُ فَیَسْتَغْفِرُ لَهُ وَ یَسْأَلُ آبَاءَهُ علیهم السلام أَنْ یَسْتَغْفِرُوا لَهُ وَ یَقُولُ: لَوْ یَعْلَمُ زَائِرِی مَا أَعَدَّ اللَّهُ لَهُ لَکَانَ فَرَحُهُ أَکْثَرَ مِنْ غَمِّهِ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَنْقَلِبُ وَ مَا عَلَیْهِ مِنْ ذَنْبٍ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

همانا حسین بن علی علیهما السلام از نزد پروردگارش نگاه می کند به موضع اردوگاهش و محلی که شهدا با او قرار دارند و به زائرانش نیز نظر می اندازد، در حالی که ایشان بخوبی آنها را و نامهایشان و نام پدرانشان و درجات آنها و منزلت آنها را نزد خداوند، بهتر از احدی از شما نسبت به فرزندانش می شناسد، و بدرستی که امام حسین علیه السلام می بینید چه کسی ساکن کربلا شده (جهت زیارت) و برای او استغفار می کند، و از پدران بزرگوارش می خواهد برای او استغفار کنند.

و می فرماید: اگر زائر من می دانست، آنچه را که خداوند برای او مهیا نموده است شادیش بیشتر از غمش می شد و همانا زائر امام حسین علیه السلام از زیارت برمی گردد در حالیکه هیچ گناهی بر او باقی نمی ماند.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 423

حدیث 31

عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَلام قَالَ ...ٍ: وَ لَوْ یَعْلَمُ الزَّائِرُ لِلْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَلام مَا یَدْخُلُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صلّی الله علیه وآله مِنَ الْفَرَحِ وَ إِلَى أَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ إِلَى فَاطِمَةَ وَ إِلَى الْأَئِمَّةِ علیهم السلام وَ الشُّهَدَاءِ مِنَّا أَهْلَ الْبَیْتِ وَ مَا یَنْقَلِبُ بِهِ مِنْ دُعَائِهِمْ لَهُ وَ مَا لَهُ فِی ذَلِکَ مِنَ الثَّوَابِ فِی الْعَاجِلِ وَ الْآجِلِ وَ الْمَذْخُورِ لَهُ عِنْدَ اللَّهِ، لَأَحَبَّ أَنْ یَکُونَ مَا ثَمَّ دَارَهُ مَا بَقِیَ وَ إِنَّ زَائِرَهُ لَیَخْرُجُ مِنْ رَحْلِهِ فَمَا یَقَعُ قَدَمُهُ عَلَى شَیْ‏ءٍ إِلَّا دَعَا لَهُ فَإِذَا وَقَعَتِ الشَّمْسُ عَلَیْهِ أَکَلَتْ ذُنُوبَهُ کَمَا تَأْکُلُ النَّارُ الْحَطَبَ وَ مَا تُبْقِی الشَّمْسُ عَلَیْهِ مِنْ ذُنُوبِهِ شَیْئاً فَیَنْصَرِفُ وَ مَا عَلَیْهِ ذَنْبٌ وَ قَدْ رُفِعَ لَهُ مِنَ الدَّرَجَاتِ مَا لَا یَنَالُهُ الْمُتَشَحِّطُ فِی دَمِهِ فِی سَبِیلِ اللَّهِ وَ یُوَکَّلُ بِهِ مَلَکٌ یَقُومُ مَقَامَهُ وَ یَسْتَغْفِرُ لَهُ حَتَّى یَرْجِعَ إِلَى الزِّیَارَةِ أَوْ یَمْضِیَ ثَلَاثُ سِنِینَ أَوْ یَمُوتَ، وَ ذَکَرَ الْحَدِیثَ بِطُولِهِ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

اگر زائر امام حسین علیه السلام می دانست که بواسطه این زیارت چقدر شادی و سرور بر رسول خدا (صلی الله علیه وآله) و بر امیرالمؤمنین علیه السلام و بر حضرت فاطمه (علیهاالسلام) و به شهدای ما اهل بیت وارد می‌آید و اگر می دانست آنچه از دعای ایشان بواسطه زیارتش، هنگامیکه برمی گردد و آنچه را که از ثواب در همین دنیا و در آخرت خواهد داشت و آنچه را که برای او پیش خداوند ذخیره شده است، هر آینه دوست می داشت که آنجا (کربلا) خانه اش می بود و همانا زائر امام حسین علیه السلام از این مسافرتش بر می‌گردد و گامش بر روی چیزی واقع نمی شود مگر اینکه برای او دعا می کند و هنگامیکه خورشید بر اومی تابد، گناهانش را از بین می برد، همانطور که آتش هیزم را از می سوزاند، خورشید چیزی از گناهان او باقی نمی‌گذارند، پس برمی گردد در حالیکه هیچ گناهی بر او نیست و برای او درجاتی رفیع خواهد بود که کسی که در خون خود، در راه خدا غوطه ور است بدان نمی رسد و فرشته ای بجای او موکل خواهد شد و برای او استغفار می کند، تا اینکه دوباره به زیارت برگردد، و یا اینکه 3 سال بگذرد و یا تا وقتی که بمیرد.

مستدرک الوسائل , جلد 10 , صفحه 343

حدیث 32

عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ، عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ عَلَیهِ السَلام قَالَ: مُرُوا شِیعَتَنَا بِزِیَارَةِ قَبْرِ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَلام، فَإِنَّ إِتْیَانَهُ یَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ یَمُدُّ فِی الْعُمُرِ وَ یَدْفَعُ مَدَافِعَ السُّوءِ، وَ إِتْیَانَهُ مُفْتَرَضٌ عَلَى کُلِّ مُؤْمِنٍ یُقِرُّ لَهُ بِالْإِمَامَةِ مِنَ اللَّهِ.

امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند :

شیعیان ما را به زیارت امام حسین علیه السلام امرکنید، چرا که زیارتش روزی را افزون می کند و عمر را طولانی می گرداند و بلاها و بدیها را دفع می کند و زیارت کردن امام حسین علیه السلام بر هر مومنی که اقرار به امامت او ازجانب خدا داشته باشد،واجب است.

حدیث 33

عن أبی عبد الله عَلَیهِ السَلام قالَ: إنَّ للهِ عَزَّ وَ جَلَّ مَلائِکَةً مُوَکَّلِینَ بِقَبرِ الحُسَینِ عَلَیهِ السَلام، فَإذا هَمَّ الرَّجُلُ بِزِیارَتِهِ أعطاهُم ذُنُوبَهُ، فَإذا أخطا مَحوها، ثُمَّ إذا أخطا ضاعَفُوا لَهُ حَسَناتَهُ، فَما تَزالُ حَسَناتُهُ تُضاعَفُ حَتّى تُوجِبُ لَهُ الجَنَّةَ، ثُمَّ اکتَنَفُوهُ فَقَدَّسُوه‏ُ، وَ یُنادُونَ مَلائِکَةُ السَّماءِ أن: قَدِّسُوا زُوّارَ قَبرِ حَبِیبِ حَبِیبِ اللهِ،

فَإذا اغتَسَلُوا ناداهُم مُحَمَّدٌ صلّی الله علیه وآله: یا وَفدَ اللهِ أبشِرُوا بِمُرافَقَتِی فِی الجَنَّةِ ثُمَّ ناداهُم أمِیرُ المُؤمِنِینَ عَلِیٌّ علیه السلام أنَا ضامِنٌ لِحوائِجِکُم وَ دَفعِ البَلاءِ عَنکُم فِی الدُّنیا وَ الآخِرَةِ ثُمَّ اکتَنَفُوهُم عَن أیمانِهِم وَ عَن شَمائِلِهِم حَتّى یَنصَرِفُوا إلى أهالِیهِم.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

همانا برای خداوند عزوجل ملائکه ای موکّل نزد قبر امام حسین علیه السلام می باشد، هنگامیکه احدی قصد زیارتش را می نماید، گناهانش را به آنها عطا می کند و همینکه گام برمی دارد آن گناهان را محو می کند، سپس هنگامی که گام بعدی را برمی دارد حسناتش را مضاعف می نمایند، همچنان حسنات او مضاعف می‌گردد تا اینکه بهشت بر او واجب می شود، سپس او را میان خود در برمی گیرند و او را تقدیس می کنند، و ملائکه آسمان ندا می کنند که زوّار قبر حبیبِ حبیب خداوند را مقدّس بدارید،

هنگامیکه غسل می کنند حضرت محمد (صلی الله علیه واله) آنان را ندا می کند: بشارت باد شما را بر همراهی با من در بهشت، سپس امیرالمؤمنین علیه السلام آنها را ندا می کند: من حوائج شما و دفع بلا از شما را در دنیا و آخرت ضامن هستم، پس از آن ملائکه، زائران را از جانب راست و چپ ایشان در بر می گیرند تا اینکه به سوی اهل خود برمی‌گردند.

ثواب الاعمال , صفحه 92

حدیث 34

عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ عَلَیهِ السَلام قَالَ: مَنْ زَارَ الْحُسَیْنَ عَلَیهِ السَلام لَیْلَةَ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ، وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَرَفَةَ کَتَبَ اللَّهُ لَهُ أَلْفَ حَجَّةٍ مُتَقَبَّلَةٍ وَ أَلْفَ عُمْرَةٍ مَبْرُورَةٍ، وَ مَنْ زَارَهُ یَوْمَ عَاشُورَاءَ فَکَأَنَّمَا زَارَ اللَّهَ فَوْقَ عَرْشِهِ

امام محمد باقر علیه السلام می فرمایند :

کسیکه در شب نیمه شعبان امام حسین علیه السلام را زیارت کند خداوند آنچه را که او از گناهان پیش فرستاده و آنچه می فرستد را می آموزد (گناهان گذشته و آینده او) و هرکس او را در روز عاشورا زیارت کند، خداوند هزار حج مقبول و هزار عمره مبرور برایش می نویسد، و هرکس او را در روز عاشورا زیارت کند، کانه خداوند را در بالای عرش او زیارت کرده است.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 469

حدیث 35

قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ علیه السلام: مَنْ زَارَ قَبْرَ الْحُسَیْنِ علیه السلام لَیْلَةً مِنْ ثَلَاثٍ غَفَرَ اللَّهُ لَهُ مَا تَقَدَّمَ مِنْ ذَنْبِهِ وَ مَا تَأَخَّرَ، قُلْتُ: أَیُّ اللَّیَالِی جُعِلْتُ فِدَاکَ؟ قَالَ لَیْلَةُ الْفِطْرِ، وَ لَیْلَةُ الْأَضْحَى، وَ لَیْلَةُ النِّصْفِ مِنْ شَعْبَان‏.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

هر کس در شبی از سه شب قبر امام حسین علیه السلام را زیارت کند، خداوند گناهان گذشته و آینده او را می آمرزدف عرض کردم فدایتان بشوم کدام شبها فرمودند: شب عید فطر و شب عید قربان و شب نیمه شعبان.

تهذیب الاحکام , جلد 6 , صفحه 49

حدیث 36

مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ، وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ (علیه السلام) وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

کسى که خداوند خیر را براى او اراده کرده باشد در قلبش محبّت امام حسین علیه السلام را قرار داده و در دلش محبت زیارت آن جناب را می ‏اندازد و کسى که خداوند سوء و بدى را برایش بخواهد در قلبش بغض امام حسین علیه السلام قرار داده و در دلش بغض زیارت آن حضرت را می ‏اندازد.

وسائل الشیعة , ج‏لد 14 , صفحه 496

حدیث 37

عَنْ سَیْفٍ التَّمَّارِ، عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَلام قَالَ: سَمِعْتُهُ یَقُولُ: زَائِرُ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَلام مُشَفَّعٌ یَوْمَ الْقِیَامَةِ لِمِائَةِ رَجُلٍ کُلُّهُمْ قَدْ وَجَبَتْ لَهُمُ النَّارُ مِمَّنْ کَانَ فِی الدُّنْیَا مِنَ الْمُسْرِفِینَ

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

زائر امام حسین علیه السلام شفیع صد نفر در روز قیامت می باشد کسانی که آتش دوزخ بر ایشان واجب شده است و کسانی که در دنیا از مسرفین بودند.

مستدرک الوسائل , جلد 10 , صفحه 253

حدیث 38

عَنْ صَفْوَانَ الْجَمَّالِ قَالَ، قَالَ لِی أَبُو عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَلام: هَلْ لَکَ فِی قَبْرِ الْحُسَیْنِ عَلَیهِ السَلام؟ قُلْتُ: وَ تَزُورُهُ جُعِلْتُ فِدَاکَ؟ قَالَ: وَ کَیْفَ لَا أَزُورُهُ، وَ اللَّهُ یَزُورُهُ کُلَّ لَیْلَةِ جُمُعَةٍ یَهْبِطُ مَعَ الْمَلَائِکَةِ إِلَیْهِ وَ الْأَنْبِیَاءُ وَ الْأَوْصِیَاءُ وَ مُحَمَّدٌ أَفْضَلُ الْأَنْبِیَاءِ، قُلْتُ: جُعِلْتُ فِدَاکَ، فَنَزُورُهُ فِی کُلِّ جُمُعَةٍ نُدْرِکُ زِیَارَةَ الرَّبِّ؟ قَالَ: نَعَمْ یَا صَفْوَانُ اِلْزَمْ ذَلِکَ یُکْتَبْ لَکَ زِیَارَةُ قَبْرِ الْحُسَیْنِ علیه السلام، وَ ذَلِکَ تَفْضِیلٌ، وَ ذَلِکَ تَفْضِیلٌ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

امام صادق علیه السلام به صفوان شتردار فرمودند: آیا بهره ای از زیارت امام حسین علیه السلام داری؟ عرض کردم شما و زیارتش می کنید فدای شما بشوم، فرمودند: چگونه زیارتش نکنم و حال آنکه هر شب جمعه خداوند به همراه ملائکه و انبیاء و اوصیاء است، به زیارتش می آیند، عرض می آیند، عرض کردم، فدایت شوم پس در هر جمعه که زیارتش کنیم، زیارت پروردگار را نیز درک می کنیم، فرمودند: بله ای صفوان آنرا ملزم باش تا اینکه برایت زیارت قبر امام حسین علیه السلام نوشته شود و این تفضیل است، و این تفضیل است.

وسائل الشیعه , جلد 14 , صفحه 480

حدیث 39

عَنْ أَبِی بَصِیرٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عَلَیهِ السَلام قَالَ مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُصَافِحَهُ مِائَةُ أَلْفِ نَبِیٍّ وَ عِشْرُونَ أَلْفَ نَبِیٍّ فَلْیَزُرْ قَبْرَ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍّ عَلَیهِ السَلام فِی النِّصْفِ مِنْ شَعْبَانَ فَإِنَّ أَرْوَاحَ النَّبِیِّینَ عَلَیهِمُ السَلام تَسْتَأْذِنُ اللَّهَ فِی زِیَارَتِهِ فَیُؤْذَنُ لَهُمْ.

امام جعفر صادق علیه السلام می فرمایند :

هرکس دوست دارد که صدوبیست هزار پیامبر با او مصافحه کنند، پس قبر امام حسین علیه السلام در نیمه شعبان زیارت کند چرا که ارواح پیامبران علیهم السلام از خداوند اذن می گیرند در مورد زیارت امام حسین علیه السلام و به ایشان اذن داده می شود.

تهذیب الاحکام , جلد 6 , صفحه 48

حدیث 40

عَنْ جَدِّهِ صَفْوَانَ قَالَ: اِسْتَأْذَنْتُ اَلصَّادِقَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ لِزِیَارَةِ مَوْلاَیَ اَلْحُسَیْنَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ وَ سَأَلْتُهُ أَنْ یُعَرِّفَنِی مَا أَعْمَلُ عَلَیْهِ إِلَى أَنْ قَالَ قَالَ عَلَیْهِ السَّلاَمُ فَإِذَا فَرَغْتَ مِنْ غُسْلِکَ فَالْبَسْ ثَوْبَیْنِ طَاهِرَیْنِ وَ صَلِّ رَکْعَتَیْنِ خَارِجَ اَلشِّرْعَةِ وَ هُوَ اَلْمَکَانُ اَلَّذِی قَالَ اَللَّهُ تَعَالَى [وَ فِی اَلْأَرْضِ قِطَعٌ مُتَجٰاوِرٰاتٌ وَ جَنّٰاتٌ مِنْ أَعْنٰابٍ وَ زَرْعٌ وَ نَخِیلٌ صِنْوٰانٌ وَ غَیْرُ صِنْوٰانٍ یُسْقىٰ بِمٰاءٍ وٰاحِدٍ وَ نُفَضِّلُ بَعْضَهٰا عَلىٰ بَعْضٍ فِی اَلْأُکُلِ].

فَإِذَا فَرَغْتَ مِنْ صَلاَتِکَ فَتَوَجَّهْ نَحْوَ اَلْحَائِرِ وَ عَلَیْکَ اَلسَّکِینَةَ وَ اَلْوَقَارَ وَ قَصِّرْ خُطَاکَ فَإِنَّ اَللَّهَ تَعَالَى یَکْتُبُ لَکَ بِکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً وَ عُمْرَةً وَ سِرْ خَاشِعاً قَلْبُکَ بَاکِیَةً عَیْنُکَ وَ أَکْثِرْ مِنَ اَلتَّهْلِیلِ وَ اَلتَّکْبِیرِ وَ اَلثَّنَاءِ عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ اَلصَّلاَةِ عَلَى اَلنَّبِیِّ صَلَّى اَللَّهُ عَلَیْهِ وَ آلِهِ وَ اَلصَّلاَةِ عَلَى اَلْحُسَیْنِ عَلَیْهِ السَّلاَمُ خَاصَّةً وَ لَعْنِ مَنْ قَتَلَهُ وَ اَلْبَرَاءَةِ مِمَّنْ أَسَّسَ ذَلِکَ عَلَیْهِ إلی أن قال:

فَمَن زارَ الحُسَینَ علیه السلام بِهذِهِ الزِّیارَةِ کَتَبَ اللهُ عَزَّ وَجَلَّ لَهُ بِکُلِّ خُطوَةٍ مِائةَ ألفِ حَسَنةٍ وَمَحا عَنهُ مَائَةَ ألفِ سَیِّئَةٍ، وَرَفَعَ لَهُ مِائَةَ ألفِ دَرَجَةٍ، وَقَضى لَهُ مِائَةَ ألفِ حاجَةٍ أسهَلُها أن یُزَحزِحَهُ عَنِ النّارِ، وَکانَ کَمَنِ استُشهِدَ مَعَ الحُسَینِ علیه السلام حَتّى یشرِکَهُم فِی دَرَجاتِهِم .الْخَبَرَ .

صفوان می گوید: اجازه گرفتم از امام صادق علیه السلام برای زیارت مولایم امام حسین علیه السلام و تقاضا کردم به من بیاموزد آنچه باید انجام دهم...تا آنجا که گفت: حضرت  فرمود: هرگاه فارغ شدی از غسل در شریعه فرات پس بپوش دو چامه پاک و دو رکعت نماز بخوان در بیرون شریعه و آن همان مکانی است که خدا می فرماید: [در زمین قطعه هایی متجاور وباغهایی از انگور و زراعت و درختان خرما صنوان و غیر صنوان در صورتی از یک آب مشروب می شوند اما بعضی بر بعضی دیگر از نظر خوردن برتری دارند ...]

پس هرگاه فارغ شدی از نماز رو کن به طرف حائر حسینی با آرامش و وقار و گامهایت را کوتاه بردار که خدا می نویسد برای هر گامی یک حج و یک عمره و برو با قلبی خاشع و چشمی گریان و زیاد بگو: لا اله الا الله و الله اکبر و ثنای خدا و درود بر پیامبر و خصوصا بر امام حسین علیه السلام و نفرین و لعن بر دشمنان و قاتلین حضرت بفرست و براءت بجوی از مؤسسین این جنایت بر ایشان ...

تا اینکه فرمود: هرکس زیارت کند امام حسین علیه السلام را به این زیارت می نویسد خدا برای هر قدمی که برداشته صد هزار حسنه و محو می کند صد هزار سیّئه و بالا می برد او را صد هزار درجه و برآورده می سازد برایش صد هزار حاجت که آسانترین آنها نجات او از آتش است و خواهد بود مانند کسی که همراه امام حسین شهید شده و د ر درجات آنها شریک است. تا آخر.

مصباح المتهجد شیخ طوسی: 660.

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی