أربعینات

در این نوشتار، می خواهیم بدانیم:

1. چرا برخی ازدواج ها و پیوندها به جدایی می انجامد؟

2. چرا عده ای از زوج ها با یکدیگر همدلی و همفکری دارند و برخی ندارند؟

3. چرا زنان و شوهرانی که با هم تفاهم دارند، پس از مدتی دچار اختلاف و مشاجره می شوند؟

بسیاری از شما در پِی ساختن زندگی مشترکی همراه با همدلی و همفکری هستید تا در سایۀ تفاهم، از لحظه هایی لذت ببرید که با همسرنوشتِ خود سپری خواهید کرد. چهل نکتۀ زیر می تواند پاسخی برای شما و همۀ زوج های جوان و نیز کسانی باشد که در هوای آغازین روزهای زندگی مشترک تنفّس می کنند. اگر زیرِ «یک سقف» رفته اید، این «چهل چراغ» را به آن سقف نصب کنید!

 1. با مطالعۀ کتاب های مربوط به انتخاب همسر، آیین همسرداری، چگونگی ایجاد ارتباط با دیگران و نیز با شرکت در جلسه های مشاوره و آموزشِ خانواده، دانش و مهارت خود را در این زمینه افزایش دهید.

 2. با همدلی، همفکری، همکاری و مشورت با یکدیگر، در بارۀ مسائلِ مختلف میان اعضای خانواده روابط سالم پدید آورید.

 3. هر یک از زوجین، باید دیگری را نزدیک ترین و مَحرم ترین فرد بداند، و او را پارۀ تن، هم سرنوشت و حامیِ خود تلقّی کند.

     تا که از جانبِ معشوق نباشد کِششی                                                  کوششِ عاشقِ بیچاره به جایی نرسد

 4. با یادگیریِ مهارت های ارتباطی، نظیرِ گوش کردنِ فعالانۀ حرف های یکدیگر، احترام به نظرها و عقایدِ همدیگر، و تشریکِ مساعی و نیز، مشورت کردن، روابط خود را بهبود بخشید.

 5. بکوشید ضمن ایجادِ کانونی گرم و صمیمی، مسئولیتِ رسیدن به تفاهم را پذیرا شوید.

 6. هنگام اختلافِ نظر یا سوء تفاهم، به جای سرزنش کردنِ یکدیگر، یا تفسیر نادرست، به شناسایی مسأله و یافتن راه حلّ آن بپردازید و درصورت لزوم، کمک و مشاورۀ افراد با تجربه و متخصّص را جویا شوید.

 7. برای رسیدن به امنیّتِ روانی و عاطفی در روابط زناشویی، این امور را در اولویّت قرار دهید: داشتنِ صداقت، پذیرشِ اشتباه، سعۀ صدر، انصاف و اعتمادِ متقابل.

 8. در صورت به وجود آمدن هرگونه سوء تفاهم و سوء برداشت، در نخستین فرصتِ ممکن آن را حلّ و فصل کنید تا کدورتی کوچک به فرآیندی مخرّب و پیش رونده تبدیل نشود.

 9. به هر طریق ممکن، به رفتارهای مطلوب همسرتان توجّه کرده و آن ها را تأیید کنید؛ به گونه ای که همسرتان بفهمد برایش ارزش قائل هستید.

 10. تشویق و تأیید و بیان نکات مثبت، به طور آشکار، یا در جمع باشد؛ و تذکّر نکات منفی و انتقاد، به طور محرمانه و در تنهایی صورت گیرد.

 11. برای خصوصیّات و نیازمندی های همدیگر ارزش قائل شوید و در روابط کلامی، عاطفی، اقدام ها و تصمیم گیری ها به افکار و خواسته های همسرتان توجّه کنید.

 12. اگر رفتار خاصّی برای شما مبهم است، ساده ترین راه این است که از همسرتان هدف و علّت آن رفتار را بپرسید و با روش مسالمت آمیز، صمیمانه و خوش بینانه موضوع را روشن کنید.

13. خشونت همسرتان را با خشونت پاسخ ندهید؛ خشونت را با سکوت پاسخ گویید و در موقعیّتی مناسب، دربارۀ مسألۀ مدّ نظر، بحث و گفت و گو کنید.

 14. بکوشید در سراسر زندگی، به خصوص در روابط بین خود و همسرتان، به جای هرگونه پیش داوری، یا مشاهدۀ اشکالات و ضعف ها، نقاط مثبت و قوّت را ببینید؛ به عبارت دیگر، به جای توجّه به نیمۀ خالیِ لیوان، به نیمۀ پُر آن توجّه کنید.

 15. سعی کنید در برنامه ریزی برای فعّالیت های اجتماعی، اوقات فراغت، دید و بازدیدهای خانوادگی و نظایر آن، به مشورت کردن با یکدیگر عادت کنید و از یک جانبه نگری بپرهیزید.

 16. در هر فرصتی که پیش می آید، با همسر و اعضای خانواده تان ارتباط کلامی و عاطفی برقرار کنید. شایان ذکر است زن ها از صحبت کردن با همسرشان بیشتر لذّت می برند؛ بنابر این، مردان باید فعّالانه به سخنان همسرانشان گوش کنند و واکنش مناسب نشان دهند.

 17. اگر هر یک از زوجین در موقعیّت خاصّی نمی تواند به سخنان همسرش گوش کند، باید صادقانه و صمیمانه این موضوع را به وی انتقال دهد و تقاضا کند صحبت کردن در بارۀ آن موضوع را به فرصتی دیگر واگذارد.

 18. هر از چند گاهی، در فضایی محرمانه، محبّت آمیز و صمیمانه، رفتار و روابط همدیگر را ارزیابی کنید و از یکدیگر بپرسید: «چه باید کرد تا روابطمان بهتر و بانشاط تر شود؟».

 19. در رویارویی با مسائل و مشکلات خانوادگی، همیشه خود را در وضعیت طرف مقابل قرار دهید و با قبول مسئولیت خود و شناخت انتظارات متقابل، اختلافات را حلّ و فصل کنید.

 20. در روز یا در هفته، برای گفت و گو در بارۀ مسائل و مشکلات و به اصطلاح، دردِ دل کردن با همسرتان، زمان مشخّصی تعیین کنید و به آن پایبند بمانید.

 21. از داشتن نگرش های آرمان گرایانه و شاعرانه در مسألۀ ازدواج و روابط زناشویی، و نیز انتظارات غیر واقع بینانه اجتناب کنید.

 22. ارتباط زوجین باید از هرگونه سوء ظنّ و حدس نادرست و دور از واقعیّت، به دور باشد. اگر موضوع و مسأله ای ذهن یکی از زوجین را به خود مشغول کرده است، باید آن را به صراحت و صادقانه مطرح کرده و درستی و نادرستی اش را با همسرش بررسی کند.

 23. هر یک از زوجین باید زمینه های بروز سوء تفاهم ها و سوء ظن ها را از بین ببرد و از رفتارهایی خودداری کند که شکّ و بدگمانی به وجود می آورد.

 24. هر همسری باید با روان شناسیِ شریک زندگی اش آشنا شود تا بداند زنان یا مردان به چه اموری بها می دهند و نظام ارزشی آ نها چگونه است؛ برای مثال، معمولاً زنان به کسب امنیّت عاطفی، تکیه کردن و حمایت شدن اهمیّت می دهند و مردان می خواهند مستقلّ و خود مختار باشند و آزادیِ عمل را ارزشمند می دانند.

 25. زن و شوهر باید از مسخره کردنِ یکدیگر و گفتنِ سخنان طعنه آمیز و دو پهلو جدّاً پرهیز کنند.

 26. از رفتارهایی نظیر مَتَلک، تحقیر، سرزنش و به رخ کشیدنِ عیبِ یکدیگر که موجب افزایش مقاومت های روانی در طرف مقابل می شود، جدّاً باید پرهیز کرد.

 27. در سراسر زندگی، از جمله، در زندگیِ خانوادگی، بکوشید به نقاط مثبت، موهبت ها و نعمت هایی بیندیشید که در اختیار دارید، نه به اموری که در حوزۀ دارایی و دسترسی شما نیست.

 28. از خطاهای یکدیگر سریعاً بگذرید و اشتباهات همدیگر را تحمّل کنید.

 29. با یادآوری برخی روزهای خاص مانند روز تولّد، سالگرد ازدواج و نظایر آن و دادن هدیه هایی هرچند کوچک، مثل شاخه ای گل، عشق و علاقۀ خود را به طور نمادین به همسرتان اعلام کنید.

 30. خود را در برابر همسرتان آراسته و پاکیزه و جالب توجّه نگه دارید، از پریشانی و وضع نامرتّب بپرهیزید.

31. در انتخاب دوست و برقراریِ روابط دوستانه و معاشرت های خانوادگی با زوج های دیگر دقّت کنید و این امور را با توافق یکدیگر انجام دهید.

 32. از هرگونه رفتاری پرهیز کنید که به مرد سالاری و یا زن سالاری می انجامد.

 33. خطای یکدیگر را در حضور دیگران، فرزاندن، آشنایان، والدین یکدیگر و... بازگو نکنید.

 34. هرگز همسرتان را با زن یا مرد دیگری مقایسه نکنید.

 35. از رفتارهای مطلوب همسرتان تشکّر کرده، او را تشویق کنید و انگیزۀ تکرار آن رفتار را بیشتر سازید.

 36. از تصمیم های نادرست و غیر منطقی و کلّی گویی های بی اساس و نیز، از شکل گیریِ افکار منفی در بارۀ همسرتان شدیداً پرهیز کنید.

 37. تا حدّ امکان، به قول هایی که به همسرتان داده اید عمل کنید تا به سلب اعتماد و احساس فریب خوردگی نینجامد.

 38. از نسبت دادنِ اَلقاب زشت به یکدیگر و زدنِ برچسب های ناشایست و نامطلوب، مانند بدقول، فرصت طلب، شلخته، کلّه شق، یک دنده، لجباز و خودخواه، پرهیز کنید.