چهل حدیث در باره پدر
1.حقوق پدر بر فرزند
سَألَ رَجُلٌ رَسُولَ اللّه صلی الله علیه و آله ما حَقُّ الوالِدِ عَلَی وَلَدِهِ؟ قالَ: لایُسَمِّیهِ بِاسمِهِ، وَلا یَمشِی بَینَ یَدَیهِ، وَلا یَجلِسُ قَبلَهُ، وَلا یَستَسِبُّ لَهُ؛
مردی از رسول خدا صلی الله علیه و آله پرسید: حق پدر بر فرزندش چیست؟
فرمود: او را به نام صدا نزند و جلوی او راه نرود و قبل از او ننشیند و باعث دشنام او نشود.
3.حقوق متقابل پدر و فرزند
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
یا عَلِیُّ: حَقُّ الوَلَدِ عَلی والِدِهِ اَنْ یُحَسِّنَ اسْمَهُ و یَضَعَهُ مَوْضِعا صالِحا. وَ حَقُّ الوالِدِ عَلی وَلَدِهِ اَنْ لا یُسَمِّیه بِأسْمِهِ وَلا یَمْشِیَ بَیْن یَدَیْهِ وَلا یَجْلِسَ أمامَهُ وَلا یَدْخُلَ مَعَهُ الحَمَّامَ؛
ای علی، حق فرزند بر پدر آن است که برایش نام نیک برگزیند او را به خوبی ادب کند و او را در موقعیّت مناسبی قرار دهد.
و حق پدر بر فرزند آن است که او را به نامش نخواند، پیش روی او راه نرود، جلوتر از او ننشیند و با او به
حمام درنیاید.
4.سه حق فرزند بر پدر
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
مِنْ حَقِّ الوَلَدِ عَلی والِدِه ثَلاثَهٌ یُحسِّنُ اسمَهُ وَ یُعَلِّمُهُ الکِتابَهَ و یُزَوِّجُهُ اِذا بَلَغَ؛
از حقوق فرزند بر پدرش سه چیز است ؛ نام نیکو بر او نهد و به او نوشتن بیاموزد و هنگامی که به سن بلوغ رسید برای او همسر برگزیند . !
5.حقوق فرزندان بر پدر
حَقُّ الوَلَدِ عَلی والِدِه اِذا کانَ ذَکَرا اَنْ یَستَفْرِهَ اُمَّهُ وَ یَستَحْسِنَ اسمَهُ وَ یُعَلِّمَهُ کِتابَ اللّه ِ و یُطَهِرَهُ؛
حق پسر بر پدرش این است که ؛ مادرش را احترام کند و نام او را نیکو بگذارد و کتاب خدا را به او یاد دهد و او را به پاکی پرورش دهد.
8.دعاهایی که رد نمی شود
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
یا عَلِیُّ: اَرْبَعَهٌ لا تُرَدُّ لَهُم دَعْوَهٌ؛ امامٌ عادِلٌ و والِدٌ لِوَلَدِهِ والرَّجُلُ یَدْعُوا لاِءخِیهِ بِظَهْرِ الغَیْبِ وَالمَظْلُومُ؛
ای علی: چهار نفرند که هیچ دعایی از آنان ردّ نمی شود: دعای پیشوای دادگر و دعای پدر برای فرزند و دعای شخصی که در غیاب برادر مسلمانش برای او دعا می کند و دعای ستمدیده.
10.اجابت دعای پدر
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
اِیّاکُمْ وَ دَعوَهَ الوالِدِ فاِنَّها تُرْفَعُ فَوقَ السَّحابِ حَتّی یَنظُرَ اللّه ُ تَعالی اِلیها، فَیَقُولُ اللّه تعالی اِرْفَعُوها إلیَّ حَتّی أَستَجِیبَ لَهُ؛
از دعا (و نفرین) پدر بر حذر باشید زیرا که آن بالا می رود بالاتر از ابرها تا آن جا که خداوند بدان نظر می کند. پس خداوند می فرماید: آن را بالا آورید به سوی من تا آنکه آن را اجابت کنم.
15.نیکی به پدر پس از مادر
جاءَ رَجُلٌ إلَی النَبِیِّ صلی الله علیه و آله فَقالَ: یا رَسُولَ اللّه ِ مَنْ أَبَرُّ؟ قالَ: اُمَّکَ قالَ: ثُمَّ مَنْ؟ قالَ اُمَّکَ قالَ ثُمَّ مَنْ؟ قالَ أمَّکَ، قالَ ثُمَّ مَنْ؟ قالَ أَبَاکَ؛
مردی خدمت پیامبر رسید و گفت ای رسول خدا به چه کسی نیکی کنم؟ فرمود: مادرت.
دوباره گفت: بعد به چه کسی؟ فرمود: مادرت.
باز هم گفت: بعد به چه کسی؟ فرمود: مادرت.
گفت: دیگر چه کسی؟ فرمود: پدرت.
17.هشدار به پدران و فرزندان
رسول خدا صلی الله علیه و آله :
أَلا لا یَجنِی جانٍ الاّ عَلی نَفسِهِ وَلا یَجنی والدٌ عَلی وَلَدِهِ وَلا یَجنی وَلَدٌ عَلی والِدِه؛
آگاه شوید کسی مرتکب جنایتی نمی شود مگر آن که به زیان خود اوست و نباید هیچ پدری بر فرزندش و نه فرزندی بر پدرش جنایتی روا دارد.
23.ایستادن به احترام پدر
ثَلاثٌ لایُسْتَحْیی مِنْهُنَّ: خِدْمَهُ الرَّجُلِ ضَیْفَهُ وَ قِیامُهُ عَن مَجْلِسِهِ لاِءبِیِه و مُعَلِّمِهِ و طَلَبُ الحَقِّ و اِنْ قَلَّ؛
سه چیز است که نباید از آن شرم کرد: خدمت کردن مرد به مهمانش و برخاستن از جایش به احترام پدر و معلمش و مطالبه حق گر چه کم باشد.
24.شیوه امام حسن و امام حسین علیهماالسلام
کانَ الحَسَنُ فِی حَیاهِ رَسُولِ اللّه صلی الله علیه و آله یَدْعُونی اَبَاالحُسَین وکانَ الحسینُ یَدْعُونی أباالحَسَن و یدعوانِ رسولَ اللّه صلی الله علیه و آله اَباهُما، فَلَمَّا تَوَفّی رَسُولُ اللّه ِ صلی الله علیه و آله دَعَوانِی بِاَبیهِما؛
حسن در زمان زندگی رسول خدا صلی الله علیه و آله مرا ابالحسین صدا می کرد و حسین مرا اباالحسن می خواند و هر دو رسول خدا صلی الله علیه و آله را پدر صدا می زدند. پس از آن که رسول خدا از دنیا رفت مرا پدر می خواندند.
25.احترام پدر در هر حال
أَکرِمْ ضَیْفِکَ و إِنْ کانَ حَقِیرا وَقُمْ عن مَجلِسِکَ لأبِیکَ و مُعَلِّمِکَ وَ إِنْ کُنْتَ أَمیرا؛
مهمانت را گرامی بدار اگر چه بی نوا باشد و به احترام پدر و معلّمت از جایت برخیز اگر چه فرمانروا باشی.
26.حق پدر بر فرزند
وَ أَمّا حَقُّ أَبیکَ فَتَعْلَمَ أَنَّهُ اَصْلُکَ وَ أَنَّکَ فَرْعُهُ و أنَّکَ لَوْلاهُ لَمْ تَکُنْ، فَمَهْما رَأَیْتَ فی نَفْسِکَ ما یُعْجِبُکَ، فَاعْلَمْ أَنَّ أَباکَ اَصْلُ النِعْمَهِ عَلَیکَ فِیهِ وَ احْمَد اللّه َ وَ اْشْکُرهُ عَلی قَدْرِ ذلِکَ؛
و امّا حق پدرت آن است که بدانی که او ریشه توست و تو شاخه او هستی و بدانی که اگر او نبود تو نبودی، پس هر گاه در وجود خود چیزی دیدی که دوست داشتی بدان که از پدرت داری و حمد خدای را به جا آور و او را به همان اندازه شکر کن.
27.حق فرزند بر پدر
وَ أَمَّا حَقُّ وَلَدِکَ: فَتَعْلَمَ اَنَّه مِنْکَ وَ مُضافٌ اِلَیْکَ فی عاجِلَ الدُّنْیا بِخَیْرِهِ و شَرِّهِ وَ أَنَّکَ مَسْؤُولٌ عَمَّا وَلِّیْتَهُ مِنْ حُسْنِ الاَدَبِ وَ الدِّلالَهِ عَلی رَبِّهِ وَالمَعُونَهِ لَهُ عَلی طاعَتِهِ فِیْکَ وَ فِی نَفْسِهِ فَمُثابٌ عَلی ذَلِکَ وَ مُعاقِبٌ، فَاعْمَلْ فِی اَمْرِهِ عَمَلَ المُتَزَیِّنِ بِحُسْنِ اَثَرِهِ عَلَیهِ فی عاجِلِ الدِّنْیا المعذُورِ اِلی رَبِّهِ فیما بَیْنَکَ و بَیْنَهُ بِحُسْنِ القِیامِ عَلَیْه وَ الاَخْذِ لَهُ مِنْهُ؛
و اما حق فرزندت؛ آن است که بدانی او از تو است و در این دنیا به تو وابسته است، خوب باشد یا بد. و تو باید پاسخگوی سرپرستی او باشی درباره تربیت و راهنمایی او به سوی پروردگارش و یاری او به اطاعت وی درباره خودت و درباره خودش، پس بر عمل او ثواب می بری و در صورت کوتاهی کیفر خواهی دید. پس درباره او کاری کن که در دنیا اثر نیکو داشته باشد و خود را بدان بیارایی و در نزد پروردگارش نسبت به او معذور باشی به سبب سرپرستی خوبی که از او کردی و نتیجه الهی که از او گرفتی.
28.بی احترامی به پدر
اِنَّ اَبِی نَظَرَ اِلی رَجُلٍ و مَعَهُ اِبْنُهُ یَمْشی وَ الاِْبْنُ مُتَّکِیٌ عَلی ذِراعِ الاَْبِ، قال: فَما کَلَّمَهُ اَبِی مَقْتا لَهُ حَتَّی فارَقَ الدُّنْیا ؛
پدرم مردی را دید که پسرش با او راه می رفت و فرزند بر شانه های پدرش [تکیه کرده بود [حضرت فرمود: پدرم از روی ناخشنودی تا زنده بود هیچگاه با او سخن نگفت.
29.یاری شدن پدر دختر
از امام باقر یا امام صادق علیهماالسلام روایت شده است:
أذا اصابَ الرَّجُلُ ابْنَهً، بَعَثَ اللّه ُ إِلَیْها مَلَکا فَأمَرَّ جَناحَهُ عَلی رَأسِها وَ صَدْرِها و قالَ: ضَعیفَهٌ خُلِقَتْ مِنْ ضَعْفٍ الْمُنْفِقُ عَلَیْها مُعانٌ إلی یَوْمِ القِیامَهِ؛
هنگامی که مردی دختردار شد، خداوند فرشته ای می فرستد و او بالش را بر سر و سینه او کشیده می گوید: ضعیفی است که از ضعف آفریده شده است، کسی که مخارج او را بپردازد تا روز قیامت یاری خواهد شد.
31.تفسیر احسان به والدین
امام صادق علیه السلام در تفسیر احسان به پدر و مادر در آیه «و بالوالدین احسانا» فرمود: الوالِدانُ رَسُولُ اللّه ِ و عَلیٌ علیهما السلام ؛
منظور از پدران؛ رسول خدا صلی الله علیه و آله و علی علیه السلام می باشد.(2)
34.خدمت به پدر
اِنْ استَطَعْتَ اَنْ تَلِیَ ذَلِکَ مِنْهُ فَافْعَلْ ولَقِّمْهُ بِیَدِکَ فَإِنَّه جَنَّهٌ لَکَ غَدَا؛
(ابراهیم بن شعیب گفت که به امام صادق علیه السلام گفتم: همانا پدرم پیر و ناتوان شده است و من هر وقت کاری دارد او را به دوش می کشم.)
امام فرمود: اگر می توانی که آن را برای او ادامه دهی این کار را بکن و با دست خودت به او لقمه بده به درستی که بهشت فردا از آن تو خواهد بود.