أربعینات

پایگاه چهل حدیث های کوتاه در موضوع های متفاوت

أربعینات

پایگاه چهل حدیث های کوتاه در موضوع های متفاوت

أربعینات

سایت چهل حدیث ها (اربعینات)
مَنْ حَفِظَ مِنْ أَحَادِیثِنا أَرْبَعِینَ حَدِیثاً بَعَثَهُ اللَّهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَالِماً فَقِیها. الکافی‏ ج۱: ص۴۸.
سعی ما بر فراهم نمودن چهل حدیث های موضوعی است که آسان وسریع در دسترس اندیشوران محقق، مبلغین، سخنوران و ارباب منبر (حفظهم الله) باشد.
<زندگی عاقلانه در دنیا این است که انسان از امکاناتی که خداوند در اختیارش قرار داده، برای رسیدن به تکامل و سعادت دو جهان استفاده کند، نه آن‌که تمام همت و تلاش خویش را صرف دنیا کرده و از آخرت غافل بماند که در این صورت دچار خسران و ضرر بزرگ شده است. انسان‌های پرهیزکار از مظاهر دنیا به حداقل اکتفا نموده و تمام سعی و کوشش آنان به زندگی آخرت معطوف است که آن‌جا سرای جاوید و ابدی است
قرآن کریم در توصیف زندگی دنیا می‌فرماید: «وَ مَا الْحَیاةُ الدُّنْیا إِلاَّ لَعِبٌ وَ لَهْوٌ وَ لَلدَّارُ الْآخِرَةُ خَیْرٌ لِلَّذینَ یَتَّقُونَ أَ فَلا تَعْقِلُون»؛[1] زندگى دنیا، چیزى جز بازى و سرگرمى نیست! و سراى آخرت، براى آنها که پرهیزکارند، بهتر است، آیا نمى‌‌‏‌اندیشید؟.>

عزیزان، ما را از نظرات سودمندتان محروم نفرمایید. قبلا از الطاف شما متشکریم.
-----------------------------------------------
ایمیل: chelhadith.ir@gmail.com
-----------------------------------------------
امام عسکری علیه السلام: «نَحنُ حُجَجُ اللهِ عَلَیکُم وَ فاطِمَةُ حُجَّةٌ عَلَینا». یعنی ما حجّت های خداوند بر شماییم و فاطمه علیها سلام الله حجّت بر ماست.
جستجو در پایگاه شما را سریعتر به هدف میرساند

دنبال کنندگان ۴ نفر
این وبلاگ را دنبال کنید

چهل حدیث در باره شرم وحیا

چهارشنبه, ۲۲ خرداد ۱۳۹۸، ۱۰:۲۴ ب.ظ

۱ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اِنَّ الحَیاءَ زینَةُ الاِسلام.
حُجب و حیا زینت و زیور اسلام است. (سفینه، ج ۱ ص ۳۶۲)

۲ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اَلحَیاءُ شُعْبَةٌ مِنَ الایمانِ.
شرم و حیا خود شعبه‌ای از ایمان است. (مستدرک، ج ۸، ص ۴۶۶)

۳ـ «امام موسی‌کاظم(علیه‌السلام)»:
الحیاءُ مِنَ الایمانِ وَالایمانُ فی‌الجَنَّهِ.
شرم و حیا نشانة ایمان است و جای ایمان در بهشت است. (بحار، ج ۷۸، ص ۴۰۹)

۴ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
لاایمانَ لِمَن لاحَیاءَ لَهُ.
کسی که حیا ندارد ایمان ندارد! (اصول کافی، ج ۳، ص ۱۶۴)

۵ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
عَلی قَدرِ الحیاءِ تکونُ العِفَّةُ.
عفت و پاکدامنی اشخاص به اندازة شرم و حیای آنهاست. (فهرست غرر، ص ۸۷)

۶ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اَفضلُ الحیاءِ اِستحیاؤکَ مِنَ اللهِ.
اعلا مراتب شرم و حیا، شرم کردن تو از خداست. (فهرست غرر، ص ۸۷)

۷ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:
الحیاءُ والدّینُ مَعَ العَقلِ حَیثُ کانَ.
عقل هر کجا باشد حیا و دین نیز به همراه اویند. (مواعظ عددّیه، ص ۵۳)

۸ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اَلحیاءُ جَوهرٌ یُزیلُهُ الطَّمَعُ.
حیا یک گوهری است که حرص و طمع آن را از انسان سلب می‌کند. (آدم طمعکار دیگر حُجب و حیا ندارد) (زبدة‌الاحادیث، ج ۱، ص ۱۶۷)

۹ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
حیاءُ الرَّجُلِ مِن نَفسِهِ ثَمَرةُ الایمانِ.
آن کس که از خود (حتی در خلوت) شرم و حیا می‌کند نتیجة دین و ایمان او است. (فهرست غرر، ص ۸۷)

۱۰ـ «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
اِنّ اللهَ یُحبُّ الحَیِیَّ الحَلیمَ العَفیفَ المُتَعفِّف.
خداوند، آدم حیادارِ خویشتن‌دارِ پاکدامن و بامناعت را دوست می‌دارد. (اصول کافی، ج ۳، ص ۱۷۴)

۱۱ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
إنَّ لِکُلِّ دینٍ خُلقاً و خُلقُ الاِسلامِ اَلحَیاءُ.
هر دین و آئینی خُلق و خویی دارد، خوی دین اسلام حُجب و حیا است. (مستدرک، ج ۸، ص ۴۶۵)

۱۲ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
اَلحَیاءُ سَببٌ الی کُلِّ جَمیلٍ.
حیا و حشمت وسیلة هرگونه جمال و خوبی‌ها است. (بحار، ج ۷۷، ص ۲۱۱)

۱۳ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
الحیاءُ یَصُدُّ عَن فِعلِ القَبیح.
حُجب و حیا، انسان را از کارهای زشت و ناروا باز می‌دارد. (فهرست غرر، ص ۸۷)

۱۴ـ امام موسی‌بن جعفر(ع):
اِستَحیوُا مِن‌اللهِ فی سَرائِرِکُم کما تَستَحیوُنَ مِنَ النّاسِ فی عَلاِنَیِتکم.
همان گونه که در ظاهر از مردم حُجب و حیا می‌کنید در خلوت و نهان نیز از خدا شرم داشته باشید. (بحار، ج ۷۸، ص ۳۰۹)

۱۵ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:
مَن اَلقی جِلبابَ الحَیاءِ فلا غیِبةَ لَهُ.
کسی که جامة شرم و حیا را از تن به دور کرد دیگر غیبت کردن او جایز و بلامانع است. (مُسند الاِمام الرضا علیه‌السلام، ج ۱، ص ۲۸۰)

۱۶ـ «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
اَلحَیاءُ وَ الایمانُ مَقرونانِ فی قَرَنٍ واحدٍ فَاذا ذَهَبَ اَحَدُهُما تَبِعَهُ صاحِبُه.
حیا و ایمان هر دو به یک ریسمان بسته‌اند، یکی از آن دو چون برود دیگری نیز به دنبال آن خواهد رفت. (مستدرک، ج ۸، ص ۴۶۱)

۱۷ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
مَن کَساهُ الحیاءُ ثَوبَهُ لَم یَرَ الناسُ عَیبَهُ.
کسی که جامة حیا به‌تن کرد عیب‌های او از دید مردم پوشیده می‌ماند. (نهج‌البلاغه، کلمة ۲۱۴)

۱۸ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
اِلاسلامُ عُریانٌ وَ لباسُهُ الحَیاءُ.
اسلام برهنه و عریان است و شرم و حیا پوشاک آن است. (سفینه، ج ۱، ص ۳۶۱)

۱۹ـ «امام رضا(علیه‌السلام)»:
اذا لَم تَستَحی فَافعَلْ ما شِئتَ!
اگر هیچ شرم و حیا نداری، دیگر هر چه دلت خواست عمل کن! (مستدرک، ج ۸، ص ۴۶۶)

ر۲۰ـ «امام محمدباقر(علیه‌السلام)»:
إن کُنتَ لا مِمَّن فی السَّماء تخافُ و لامِمّن فی‌الاَرضِ تَستَحی، تَعُدُّ نَفسَکَ فی‌البَهائِم!
اگر (گستاخی تو به حدی است که) نه از حکومت آسمانی می‌ترسی و نه از مردم روی زمین شرم‌ داری، خود را در عداد حیوانات بشمار! (کتاب‌الحدیث، ج ۲، ص ۲۱۴)

۲۱ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
الحیاءُ حیاءانِ: حیاءُ عَقلٍ وَ حیاءُ حُمْقٍ، فَحیاءُ العَقلِ هُو العِلمُ وَ حیاءُ الحُمْقِ هُوَ الجَهلُ.
حیا دو نوع است:‌حیای عقلی و حیای حِماقتی، حیای عقلی فهم و دانایی است و حیای حماقتی جهل و نادانی است. (اصول کافی، ج ۳، ص ۱۶۶)

۲۲ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
مَنِ استحَی مِن قَولِ الحَقِّ فَهُوَ أحمق.
کسی که از گفتن قول حق حیا می‌کند دلیل بر حماقت و اَبلهی او است. (فهرست غرر، ص ۸۸)

۲۳ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
لایَستَحی جاهِلٌ أَن یَسأَلَ عمّا لایَعلَم.
کسی که چیزی را که نمی‌داند نباید از فراگرفتن آن حُجب و حیا داشته باشد. (مواعظ عددیّه، ص ۱۵۸)

۲۴ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
من رَقَّ وَجهُهُ رَقَّ عِلمُه!
کسی که در پرسیدن مسائل کم‌رو و خجالتی باشد به همان اندازه دانش و معلومات او نیز اندک خواهد بود! (مشکلات نوین و علمی‌اش حل نمی‌شود و این همان مصداق حیای بد و مذمّت شده است) (اصول کافی، ج ۳، ص ۱۶۵)

۲۵ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اذا رَأَیتَ مِن اَخیکَ ثَلاثَ خِصالٍ فَارْجُه: الحیاءُ وَ الأَمانَةُ وَالصِّدقُ و اذا لَم تَرَها فَلا تَرجُهْ.
اگر برادر دینی‌ات سه خصلت حیا و امانت و صداقت را داشت به او امید داشته باش واِلّا از او قطع امید کن. (نهج‌الفصاحه، ج ۱، ص ۳۹)

۲۶ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
شَرُّالأَشرارِ مَن لا یَستَحی مِنَ النّاسِ ولایَخافُ اللهَ سُبحانَه.
بدترین مردم آن کسی است که نه از دیگران شرم و حشمت دارد و نه از خدای سبحان خوف و هراسی دارد. (فهرست غرر، ص ۸۷)

۲۷ـ «امام زین‌العابدین(علیه‌السلام)»:
خَفِ الله تَعالی لِقُدرتِهِ عَلَیکَ وَ استحَی مِنُه لِقُربِه مِنکَ.
از خدای متعال بترس که او قاهر و قادر بر تو است و از او شرم داشته باش که او با تو و همراه تو است. (بحار، ج ۷۱، ص ۳۳۶)

۲۸ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
لایَستَحِیَنَّ احدٌ مِنکُم اذا سُئِل عمّا لایَعلمُ أَن یَقولَ لاأَعلَم.
اگر از یکی از شما چیزی سؤال کنند که آن را نمی‌داند نباید حیا کند از اینکه بگوید: من نمی‌دانم. (نهج‌البلاغه، کلمة ۷۹)

۲۹ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
قِلّةٌ الحَیاءِ کُفرٌ.
بی‌حیایی (در حد) کفر و بی‌دینی است! (مستدرک، ج ۸، ص ۴۶۶)

۳۰ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
الحیاءُ علی وَجهَین: فَمِنِهُ ضَعفٌ و مِنُه قُوَّةٌ و اسلام.
منشأ حیا دوگونه است: یکی از روی ضعف و زبونی و دیگری در اثر نیروی اسلام و قوّت ایمانی است. (بحار، ج ۷۸، ص ۲۴۲)

۳۱ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اِستحی مِنَ اللهِ کَما تَستحی مِنَ الرَّجُلِ الصّالِح مِنَ قَومِک!
همانگونه که از یک انسان صالح و متقی قوم خودت ملاحظه می‌کنی از خدای بزرگ «الله» هم حیا و رودرواسی داشته باش! (مستدرک، ج ۸، ص ۴۶۶)

۳۲ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
ثلاثٌ مَن لَم تَکُن فیهِ فَلا یُرجی خَیرُهُ اَبداً: مَن لَم یَخشَ اللهَ فی‌الغَیبِ وَ لَم یَرْعَ فی‌الشَّیبِ وَ لَم یَستَحِ مِن اَلعَیبِ.
این سه چیز در هر کس نباشد دیگر هرگز خیر و امیدی به او نیست: کسی که در خلوت و نهان از خدا نمی‌ترسد و در سنین پیری متنبه و بیدار نمی‌شود و از عیوب و زشتی‌های خود شرم و حیا نمی‌کند. (وسائل، ج ۱۱، ص ۳۸۲)

۳۳ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن لَم یَستَحِ مِن الله فی العلانِیَةِ لَم یَستَحِ مِنَ اللهِ فی‌السِّرِّ.
کسی که آشکارا و در انظار مردم از خدا حیا نمی‌کند (مسلّماً) در تنهایی و خلوت هم از خدا شرم نخواهد داشت. (میزان‌الحکمة، ج ۲، ص ۵۶۶)

۳۴ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
مَن قَلَّ حیاؤُهُ قَلَّ وَرَعُه.
به هر مقدار که حُجب و حیای انسان کم می‌شود به همان میزان تقوا و پرهیزکاری او (نیز) کم‌رنگ‌تر می‌گردد. (نهج‌البلاغه، کلمة ۳۴۱)

۳۵ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
الحیاءٌ خیرٌ، کُلُّه الحیاءٌ لاَیأتی اِلاّ بِخَیر.
حیا، سراسر خیر و خوبی است. (آری) حیا جز خیر و خوبی حاصلی ندارد. (مجموعة وراّم، ج ۲، ص ۳۳)

۳۶ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
الحیاءُ یَمحو کثیراً مِنَ الخَطایا.
شرم و حیا بسیاری از گناهان را پاک می‌کند. (میزان‌الحکمه، ج ۲، ص ۵۶۶)

۳۷ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
صاحبُ الحیاءِ خیرٌ کلُّه وَ مَن حَرُمَ الحَیاءَ شرٌ کلُّه وَ إن تعبَّد وَ تَوَرَّع.
آدم حیادار سراسر وجودش خیر و سعادت است و آن کس که از نعمت حیا ناکام مانده سراسر وجودش شرّ و نگون‌بختی است هر چند عبادت کند و متقی و پرهیزکار هم باشد. (مستدرک، ج ۸، ص ۴۶۳)

۳۸ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
الحیاءُ مِنَ اللهِ سُبحانَهُ یَقی عَذابَ النّارِ.
حیا کردن از خداوند سبحان، انسان را از عذاب دوزخ ایمن می‌دارد. (فهرست غرر، ص ۸۷)

۳۹ـ «امام جعفرصادق(علیه‌السلام)»:
إنَّ مِنَ النّاسِ لولاَ الحیاءُ لَم یَرْعَ حَقَّ والدَیهِ وَ لَم یَصِلْ ذارَحِمٍ وَ لَم یُؤَدِّ اَمانةً وَ لَم یَعِفَّ عَن فاحِشةٍ!
برخی از مردم به راستی اگر حیا و حشمت نبود نه حق پدر و مادر را رعایت می‌کردند و نه صلة ارحام به جا می‌آوردند، هیچ امانتی را به صاحبانش رد نمی‌کردند و از هیچ عمل ناروا و بی‌عفتی رو گردان نبودند! (سفینه، ج ۱، ص ۳۶۲)

۴۰ـ «مولی امیرالمؤمنین علیه‌السلام»:
الحیاءُ قرینُ العَفافِ.
شرم و حیا همدم ملازم و لاینفکّ عفّت و پاکدامنی است. (فهرست غرر، ص ۸۶)

نظرات  (۰)

هیچ نظری هنوز ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی