چهل حدیث درباره حضرت فاطمه زهرا (سلام‌الله‌علیها)

۱. مامایان بهشتى

امام صادق علیه‏ السلام:

حَضَرَتْ وِلاَدَتُهَا فَوَجَّهَتْ إِلَى نِسَاءِ قُرَیْشٍ وَ بَنِى هَاشِمٍ أَنْ تَعَالَیْنَ لِتَلِینَ مِنِّى مَا تَلِى النِّسَاءُ مِنَ النِّسَاءِ فَأَرْسَلْنَ إِلَیْهَا أَنْتِ عَصَیْتِنَا وَ لَمْ تَقْبَلِى قَوْلَنَا وَ تَزَوَّجْتِ مُحَمَّدا یَتِیمَ أَبِى طَالِبٍ فَقِیرا لاَ مَالَ لَهُ فَلَسْنَا نَجِى‏ءُ وَ لاَ نَلِى مِنْ أَمْرِک شَیْئا فَاغْتَمَّتْ خَدِیجَةُ علیها السلام لِذَلِک فَبَیْنَا هِیَ کذَلِک إِذْ دَخَلَ عَلَیْهَا أَرْبَعُ نِسْوَةٍ سُمْرٍ طِوَالٍ کأَنَّهُنَّ مِنْ نِسَاءِ بَنِى هَاشِمٍ فَفَزِعَتْ مِنْهُنَّ لَمَّا رَأَتْهُنَّ فَقَالَتْ إِحْدَاهُنَّ لاَ تَحْزَنِى یَا خَدِیجَةُ فَأَرْسَلَنَا رَبُّک إِلَیْک وَ نَحْنُ أَخَوَاتُک أَنَا سَارَةُ وَ هَذِهِ آسِیَةُ بِنْتُ مُزَاحِمٍ وَ هِیَ رَفِیقَتُک فِی الْجَنَّةِ وَ هَذِهِ مَرْیَمُ بِنْتُ عِمْرَانَ وَ هَذِهِ کلْثُومُ أُخْتُ مُوسَى بْنِ عِمْرَانَ بَعَثَنَا اللَّهُ إِلَیْک لِنَلِیَ مِنْک مَا تَلِی النِّسَاءُ فَجَلَسَتْ وَاحِدَةٌ عَنْ یَمِینِهَا وَ أُخْرَى عَنْ یَسَارِهَا وَ الثَّالِثَةُ بَیْنَ یَدَیْهَا وَ الرَّابِعَةُ مِنْ خَلْفِهَا فَوَضَعَتْ فَاطِمَةَ طَاهِرَةً مُطَهَّرَة.

_{الامالى للصدوق، ص۵۹۴، ح۱.}

هنگامى که زمان وضع حمل خدیجه فرا رسید، پس کسى را نزد زنان قریش و بنى هاشم فرستاد که بیایید و مرا در امر تولّد فرزند یارى نمایید. آنان در جواب گفتند: چون تو سخن ما را در باره ازدواج با محمّد صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله نادیده گرفتى و با آن مرد فقیر و یتیم ازدواج کردى، پس ما نزد تو نخواهیم آمد و تو را در این امر یارى نخواهیم نمود.

خدیجه از شنیدن این جواب غمگین شد؛ در همان حال چهار زن گندمگون و بلند قد که خدیجه فکر مى‏کرد از زنان بنى هاشم هستند نزد او حاضر شدند، هنگامى که خدیجه آنها را دید اظهار درد و ناراحتى کرد، یکى از آنان گفت: اى خدیجه! نگران نباش، زیرا ما فرستاده خداییم تا تو را در امر زایمان کمک کنیم، ما خواهران تو هستیم، من ساره هستم، و این بانو آسیه دختر مزاحم است که در بهشت دوست و همراه تو خواهد بود، و این مریم دختر عمران، و آن دیگرى کلثم خواهر موسى بن عمران است، پس یکى از آنان در سمت راست خدیجه، و یکى در طرف چپ وى، و دیگرى در مقابل او و چهارمى ایشان در بالاى سر او نشستند، و بدین ترتیب خدیجه، حضرت فاطمه علیها السلام را در حالى که پاک و پاکیزه بود، به دنیا آورد.

۲. بهترین زوج

پیامبر خدا صلى ‏الله ‏علیه‏ و‏ آله:

إِنَّما أَنَا بَشَرٌ مِثْلُکمْ أَتَزَوَّجُ فِیکمْ وَ أُزَوِّجُکمْ إِلاَّ فَاطِمَةَ فَإِنَّ تَزْوِیجَهَا نَزَلَ مِنَ السَّمَاءِ.

_{الکافى، ج ۵، ص ۵۶۸، ح ۵۴ .}

من هم بشرى مانند شما هستم. از شما زن مى‏گیرم و به شما زن مى‏دهم، مگر فاطمه را که دستور ازدواج او از آسمان نازل شد.

۳. بلافاصله ازدواج نمود

امام باقر از پدرانشان علیهم ‏السلام:

إِنَّمَا سُمِّیَتْ فَاطِمَةُ بِنْتُ مُحَمَّدٍ الطَّاهِرَةَ لِطَهَارَتِهَا مِنْ کلِّ دَنَسٍ وَ طَهَارَتِهَا مِنْ کلِّ رَفَثٍ وَ مَا رَأَتْ قَطُّ یَوْما حُمْرَةً وَ لاَ نِفَاسا.

_{الفصول المهمة، ابن صباغ، ص ۶۵۱.}

فاطمه دختر رسول خدا را به سبب پاک بودنش از هر ننگ و پلیدى، طاهره نامیدند، و او هرگز حیض و نفاس ندید.

1.پیشگفتار 2.اختر گوهرنماى فروزنده ولایت 3.خلاصه حالات سوّمین معصوم 4.ثناى میلاد فاطمه ع 5.سخن در شکم و ورود نور 6.زینت منزل یا رضایت خداوند 7.مهریّه وجهیزیّه بهترین عروس 8.عروس بسوى حجله یاخانه بخ 9.هجرت به سوى مدینه 10.عایشه وگریه حضرت زهرأع 11.دلسوزى دختر براى پدر 12.شادمانى ملائکه از قضاوت 13.قرائت قرآن و گردش آسیاب 14.سه همسر میهمان وخرماى 15.هر چیز را با هرکس مگو و ... 16.پایه تخت و انگشتر بهشتى

17.سه نوع دستور غذا خوردن 18.تقسیم کار وپاداش اطاعت 19.بهترین روش سعادت بخش 20.فاطمه، یگانه بانوى عشق 21.درفکر دیگران وبراى دیگران 22.اهمیّت نماز،15ضرر وزیان 23.شادى با دیدار فاطمه ع 24.ملاقات در بستر بیمارى 25.شوخى زن وشوهر بارضایت 26.قداست وعظمت فاطمه ع 27.بهشت و پیراهن خون آلود 28.گریه دوستان و شفاعت 29.چگونگى دفاع از حقّ خود 30.بى تابى دختر و بشارت پدر 31.اذان و تجلّى خاطرات پدر 32.فخر حوّا و عظمت زهراء ع

33.فاطمه زهراء و اسرار پدر ص 34.نسوختن انگشت در دیگ 35.پاداش پاسخگوئى به مسائل 36.تدوین مصحف فاطمه ع 37.لوح حضرت فاطمه ع 38.گزیده اى از متن لوح مقدّس 39.قضاوت در بهترین خطّ 40.گریه بر فراق پدر یا بر ظلم 41.استقبال از مرگ یا رفتن به 42.سفارشى مهمّ در آخرین 43.بهترین الگو براى بانوان 44.وصایاى حضرت 45.عروج ملکوتى یاپرواز نجات 46.پنج درس آموزنده و ارزشمند 47.بلبل شیرین سخن 48.چهل حدیث گهربار منتخب

پیشگفتار
شکر و سپاس بى منتها، خداوند منّان را، که ما را آفرید و تمام امکانات سعادت بخش و نعمت هاى خوشبختى، و اسباب و وسایل هدایت را در اختیار ما قرار داد.

 منابع حدیثی اهل سنت به ذکر روایات فراوانی از نبی مکرم اسلام حضرت محمد صلی الله علیه و آله در فضایل و مناقب حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها پرداخته اند که ذیلاً به چهل حدیث از آنها به مناسبت شهادت مظلومانه آن حضرت اشاره می شود.

 گفتنی است که روایات در منابع متعددی آمده اما تنها به ذکر یک منبع برای هر روایت اکتفا می کنیم.

• 1. إذا کانَ یَوْمُ القیامَةِ نادى مُنادٍ: یا أَهْلَ الجَمْعِ، غُضُّوا أَبْصارَکُمْ حَتّى تَمُرَّ فاطِمَة. (کنز العمّال ج 13 ص 91 و 93)

ـ روز قیامت منادی به اجتماع کنندگان در صحرای محشر اعلام می کند: چشم فرو بندید تا فاطمه عبور کند.

• 2. کُنْتُ إذا اشْتَقْتُ إِلى رائِحَةِ الجنَّةِ شَمَمْتُ رَقَبَةَ فاطِمَة، (منتخب کنز العمّال ج 5 ص 97)

ـ من هر گاه مشتاق به بوی بهشت می شدم، گردن فاطمه را می بوییدم.

• 3.  حَسْبُک مِنْ نساءِ العالَمیَن أَرْبَع: مَرْیمَ وَآسیَة وَخَدیجَة وَفاطِمَة، (مستدرک الصحیحین ج 3 باب مناقب فاطِمَة ص 171)

ـ چهار زن برای شما (به عنوان الگو و بزرگی) کافی است: مریم، آسیه، خدیجه و فاطمه.

• 4.  یا عَلِی هذا جبریلُ، یُخْبِرنِی أَنَّ اللّهَ زَوَّجَک فاطِمَة، (مناقب الإمام علی من الریاض النضرة: ص 141)

ـ ای علی! جبرییل اکنون در پیشگاه من خبر می دهد که خداوند فاطمه را به همسری تو در آورده است.

• 5.  ما رَضِیْتُ حَتّى رَضِیَتْ فاطِمَة، (مناقب الإمام علی لابن المغازلی: ص 342)

ـ تا فاطمه خشنود نمی شد من نیز خشنود نمی شدم.

1 قالَتْ فاطِمَةُ الزَّهْراء سلام اللّه علیها: نَحْنُ وَسیلَتُهُ فى خَلْقِهِ، وَ نَحْنُ خاصَّتُهُ وَ مَحَلُّ قُدْسِهِ، وَ نَحْنُ حُجَّتُهُ فى غَیْبِهِ، وَ نَحْنُ وَرَثَةُ أنْبیائِهِ.(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: ج 16، ص 211.)

ما اهل بیت پیامبر وسیله ارتباط خداوند با خلق او هستیم ، ما برگزیدگان پاک و مقدّس پروردگار مى باشیم ، ما حجّت و راهنما خواهیم بود؛ و ما وارثان پیامبران الهى هستیم .

2 قالَتْ علیها السلام : وَ هُوَ الامامُ الرَبّانى، وَ الْهَیْکَلُ النُّورانى، قُطْبُ الاقْطابِ، وَسُلالَةُ الاْطْیابِ، النّاطِقُ بِالصَّوابِ، نُقْطَةُ دائِرَةِ الا مامَةِ.(ریاحین الشّریعة : ج 1، ص 93.)

در تعریف امام علىّ علیه السلام فرمود : او پیشوائى الهى و ربّانى است ، تجسّم نور و روشنائى است ، مرکز توجّه تمامى موجودات و عارفان است ، فرزندى پاک از خانواده پاکان مى باشد، گوینده‌اى حقگو و هدایتگر است ، او مرکز و محور امامت و رهبریّت است.

3 قالَتْ علیها السلام : أبَوا هِذِهِ الاْمَّةِ مُحَمَّدٌ وَ عَلىُّ، یُقْیمانِ أَودَّهُمْ، وَ یُنْقِذانِ مِنَ الْعَذابِ الدّائِمِ إنْ اطاعُوهُما، وَ یُبیحانِهِمُ النَّعیمَ الدّائم إنْ واقَفُوهُما.(بحار الانوار: ج 23، ص 259، ح 8.)

حضرت محمّد صلّى اللّه علیه و آله و علىّ علیه السلام ، والِدَین این امّت هستند، چنانچه از آن دو پیروى کنند آن ها را از انحرافات دنیوى و عذاب همیشگى آخرت نجات مى دهند؛ و از نعمت هاى متنوّع و وافر بهشتى بهره مندشان مى سازند.

4 قالَتْ علیها السلام : مَنْ أصْعَدَ إلىَ اللّهِ خالِصَ عِبادَتِهِ، أهْبَطَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ أفْضَلَ مَصْلَحَتِهِ.(بحار: ج 67، ص 249، ح 25)

هر کس عبادات و کارهاى خود را خالصانه براى خدا انجام دهد، خداوند بهترین مصلحت ها و برکات خود را براى او تقدیر مى نماید.

5 قالَتْ علیها السلام : إنَّ السَّعیدَ کُلَّ السَّعیدِ، حَقَّ السَّعیدِ مَنْ أحَبَّ عَلیّا فى حَیاتِهِ وَ بَعْدَ مَوْتِهِ.(شرح نهج البلاغه ابن ابى الحدید: ج 2، ص 449 )

همانا حقیقت و واقعیّت تمام سعادت ها و رستگارى ها در دوستى علىّ علیه السلام در زمان حیات و پس از رحلتش خواهدبود.