أربعینات (چهل حدیث ها)

1. قال الامام علی (علیه السّلام) : انَّ أخوفَ ما أخافُ علیکم خصلتان: اِتِّباعُ الهَوی و طُولُ الأمَل، و أمّا اتّباعُ الهَوی فیصُدُّ عن الحق، و أمّا طول الأمَل فَیُنسِی الآخرة.

«تحف العقول، ص 224»

امام علی (علیه السّلام) فرمود: بیش از هر چیز از دو خصلت بر شما نگران و ترسانم: هواپرستی و آرزوی دراز، چرا که هواپرستی حق را مسدود می کند و آرزوی دراز آخرت را از یاد می برد.

2. قال الامام علی (علیه السّلام) : إتَّقُوا باطلَ الأمَل فرُبَّ مُستقبلِ یومٍ لیس بمُستَدبره، و مَغبوطٍ فی أول اللیل قامتْ بَواکیه فی آخره.

«غررالحکم، ص 86»

امام علی (علیه السّلام) فرمود: از آرزوهای باطل (نادرست و بیهوده) بپرهیزید، زیرا چه بسیارند کسانی که روز را آغاز کرده، به آخر نمی برند و چه بسیارند کسانی که در آغاز شب به آنها غبطه خورند و در پایانش بر آنها بگریند.

3. قال الامام علی (علیه السّلام) : و اعلمُوا عِباد الله أنَّ الأملَ یُذهبُ العقلَ و یُکذِّبُ الوَعدَ و یحثُّ علی الغفلة و یورِثُ الحسرَةَ.

«تحف العقول، ص 162»

امام علی (علیه السّلام) فرمود: ای بندگان خدا! بدانید که آرزو عقل را بر باد می دهد، وعده های دروغین داده و غفلت می آورد و باعث حسرت می گردد.

1. قال الامام علی (علیه السّلام): لا یَرْجُوَنَّ أحَدٌ مِنکمُ الّا ربَّهُ و لا یَخافَنَّ الاّ ذَنبهُ .

«نهج البلاغه، حکمت 82»

امام علی (علیه السّلام) فرمود: هیچ یک از شما به کسی جز پروردگارش، نباید امید داشته باشد و هیج ترس و واهمه ای نداشته باشد مگر از گناه خویش .
 

2. قال الامام الصّادق (علیه السّلام): اُرجُ اللهَ رجاءً لا یُجرِئُکَ عَلی معاصیهِ و خفِ اللهَ خوفاً لا یُؤْیِسُکَ من رَحْمتهِ.

«بحار الانوار، ج 67، ص 384»

امام صادق (علیه السّلام) فرمود: آنگونه به خداوند امید داشته باش که امیدواریت به تو جرأت بر معصیت و نافرمانی او را ندهد و آن قدر از خدا بترس که ترس تو، تو را از رحمت او نا امید نگرداند.
 

3.قال الامام علی (علیه السّلام): اَعلَمُ النّاسِ باللهِ سبحانَهُ أخوَفُهم منهُ.

«غررالحکم، ص190، ح 3675»

امام علی (علیه السّلام) فرمود: عالم ترین مردم به خداوند سبحان، کسانی هستند که بیشتر از خدا می ترسند.
 

4. قال الامام علی (علیه السّلام): أفضَلُ المسلمین اسلاماً مَنْ کانَ همُّهُ لِاُخراهُ و اعتَدلَ خَوفُه و رَجاهُ.

«غررالحکم، ج1، ص 204»

امام علی (علیه السّلام) فرمود: برترین مسلمانان از لحاظ اسلام، کسی است که کوشش و همّت او برای آخرتش باشد و ترس و امیدش معتدل و برابر باشد.
 

5. قال رسول الله صلی الله علیه و آله: أعلَی النّاسِ منزِلةً عِندَ اللهِ أخوَفُهُم مِنهُ.

«بحار الانوار، ج 77، ص 180»

رسول خدا صلی الله علیه و آله  فرمود: کسی در نزد خداوند دارای بالاترین درجه است که بیشتر از دیگران از خدا بترسد.

1. قال الامام علی (علیه السلام) : الْجَهْلُ مَوْتٌ.«غرر الحکم، ح 1162»

امام علی (علیه السلام) فرمود: نادانی مرگ است.

2. قال الامام علی (علیه السلام) : الجاهِلُ مَیِّتٌ وَ إِنْ کَانَ حَیّاً.«غرر الحکم، ح 1125»

امام علی (علیه السلام) فرمود: نادان مرده است، هر چند به ظاهر زنده باشد.

3. قال الامام علی (علیه السلام) : الْعَالِمُ مَنْ عَرَفَ قَدْرَهُ، الجَاهِلُ مَنْ جَهِلَ أمْرَهُ.«غرر الحکم، ح 247 و 1087»

امام علی (علیه السلام) فرمود: عالم کسی است که قدر و اندازه خویش را بشناسد و نادان کسی است که شأن و منزلت خود را نشناسد.

4. قال الامام علی (علیه السلام) : الجَهْلُ أَدْوَأُ الدَّاءِ.«غرر الحکم، ح 820»

امام علی (علیه السلام) فرمود: - نادانی، بدترین درد است.

5. قال الامام علی (علیه السلام) : الجَهْلُ فی الإِنْسَانِ أَضَرُّ مِن الآکِلَةِ فی الْبَدَنِ.«غرر الحکم، ح 1830»

امام علی (علیه السلام) فرمود: نادانی برای انسان، زیانبارتر است از خوره برای بدن.

6. قال الامام علی (علیه السلام) : الجَهْلُ دَاءٌ وَ عَیَاءٌ.«غرر الحکم، ح 689»

امام علی (علیه السلام) فرمود: نادانی، درد و ناتوانی است.