صحیفة المحبّة

1 بُکاءُ العُیُون و خَشیَةُ القُلُوبِ رَحمَةٌ مِنَ اللهِ

گریه ی چشم ها، و ترس دلها، از نشانه های رحمت پروردگار است.

آنکه دو چشم اشکباری دارند                                            حالی خوش، قلب بیقراری دارند
دانند که لطف حق شده شاملشان                                    در باغ جنان برگ و باری دارند

2 البُکاءُ مِن خَشیَةِ اللهِ نَجاةٌ مِنَ النارِ
گریه از ترس خدا وسیله نجات از آتش است.

آن دیده که از خوف خدا گریان است                                    در بارگه حق، نکو مهمان است
فردای قیامت همین گریه او                                              باعث نجات از جهنم سوزان است

3 مَن طَلَبَ رِضَی اللهِ بِسَخَطِ الناسِ کَفاهُ اللهُ اُمُورَ الناسِ
هر کس در پی خوشنودی خدا باشد که مردم از او برنجند خداوند او را در امور مردم کفایت خواهد کرد.

آنکس که بپوید ره ایمان را                                               از جان طلبد رضایت یزدان را
خشنود اگر ز کار او کس نشود                                          یزدان بکند کفایت ایشان را

4 من طلب رضی الناس بسخط الله و کله الله الی الناس