کتابخانه حضرت آیت اللّه مرعشى موجود است ^۱ که در اینجا همان نسخه، اصل قرار گرفت .
این چهل حدیث را حاج میرزا على افشار مشهور به صدر الذاکرین و متخلص به واله (متوفاى 1330 ق) در منظومه اى به نام توان و روان ^۲ شرح و تفسیر نموده است .
شیخ آقا بزرگ تهرانى نیز از این چهل حدیث یاد کرده است ^۳ .
ب : ترجمه منظوم چهل حدیث چهل حدیث مذکور به خامه شاعرى با شعر به فارسى ترجمه شده است . از این ترجمه دو نسخه در دست است با این خصوصیات :
الف : نسخه کتابخانه دانشگاه تهران رساله چهارم از مجموعه شماره 164 ^۴ .
ب : نسخه کتابخانه مجلس شوراى اسلامى، ضمن مجموعه شماره 1016 کتابهاى اهدایى سید محمد صادق طباطبایى به مجلس ^۵، در پایان این نسخه شاعر تخلص خود را ذکر کرده است:

«سایل» ارباب نظم را صله استصله نظم خویش پیدا کن
شعر در شأن مرتضى گفتىصله از مرتضى تمنا کن
استاد حایرى در فهرست مجلس، احتمال داده که شاعر مذکور، همان سایل کاشانى باشد که در قرن دهم مى زیسته است.

تصحیح رساله

تصحیح رساله از روى سه نسخه صورت گرفت که علایم هر کدام چنین است :
نسخه شماره 8084 کتابخانه آیت اللّه مرعشى با رمز «الف» .
نسخه شماره 164 دانشگاه تهران با رمز «ب» .
نسخه شماره 1016 کتابخانه مجلس شوراى اسلامى با رمز «ج».
احادیث نیز از کتاب «السبعین» و سایر مصادر حدیثى استخراج شده است .

حرفى که بر زبان من است و حدیثى که حرز جان من است، ذکر مولایى است که وصى خواجه لولاست و محبتش ^۱ از همه اولى «ذکره عبادة وحبّه سعادة» علیهما التحیّة والسّلام وآلهما وصحبهما الکرام.
و بعد: این چند ^۲ کلمه اى است که صاحب «أُوتیت جوامع الکلم» در مناقب ابن عم خود أمیر البررة ^۳ وقاتل الکفرة الإمام المظفّر والشجاع الغضنفر اسد اللّه الغالب المرتضى علیّ بن أبی طالب و أهل بیتش علیهم السلام فرموده وذات ملک صفاتش را به ابلغ وجه ستوده، انتخبتها من الکتب المعتبرة فی مناقبه منها کتاب السبعین فی فضائل أمیرالمؤمنین علیه السلام من تصانیف العارف الصمدانی المشتهر بعلی الثانی أمیر سید علی الهمدانی . قدس سره العزیز . .
و در ذیل هر حدیث ^۴ دو بیت فارسى بطریق ترجمه مؤدّى مى شود ^۵ [تذکرة

للسلطان الأعظم الخاقان الأعدل الأکرم المدعو باسم المصطفى المنسوب بنسب المرتضى خلاصة الرضویة وسلالة المرتضویة السلطان ابن السلطان ابن السلطان أبو المکارم سلطان أحمدخان اللّهم مهّد قواعد عدالته] ^۱ واللّه الموفق والمعین.

۱.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: عِنْوانُ صَحیفَةِ المؤمِنِ حُبُّ عَلیِّ بنِ أبی طالبٍ.

۲.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: قُلْ لِمَنْ أَحَبَّ عَلِیّاً تَهَیَّأُ لِدُخُولِ الجَنَّةِ .

۳.

ومِن کلامه صلى الله علیه و آله: کَفّی وکَفُّ عَلِیٍّ فی العَدْلِ سَواءٌ ^۴ .

۴.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: اَلْقُرآنُ مع عَلِیٍّ وعَلِیٌّ مع الْقُرآنِ

۵.

ومِن کلامه صلى الله علیه و آله: أنَا وَ علیٌّ هذا حُجّة اللّهِ على خلقه

۶.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: من آذى علیّا فقد آذانی.

۷.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: النَّظَرُ فی ^۲ وَجْهِ عَلیِّ بْنِ أَبی طالِبٍ ^۳ عِبادةٌ.

۸.

و من کلامه صلى الله علیه و آله: ذِکرُ عَلِیِّ بْنِ أَبی طالِبٍ عِبادَةٌ ^۴ .

۹.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله :علیٌّ منّی مثل رأسی من بدنی.

۱۰.

قال رسول اللّه صلى الله علیه و آله: لَوِ اجْتَمَعَ النّاسُ عَلى^۵ حُبِّ عَلیِّ بْنِ أبی طالِبٍ ماخَلَقَ اللّهُ النّار.

۱۱.

قال النبیُّ صلى الله علیه و آله: یُسْأَلُونَ عَنِ الإقْرارِ بِوِلایَةِ عَلِیٍّ.
                           

۱۲.

وَمِنْ کلامِهِ صلى الله علیه و آله: لَوْ لَمْ یُخْلَقْ عَلیُّ بْنُ أبی طالبٍ لَمْ یَکُنْ لِفاطمةَ کُفْوٌ.

۱۳.

قالَ النبیُّ صلى الله علیه و آله: عَلیٌّ بابٌ [حطّة] مَنْ دَخَلَ مِنْهُ کانَ مُؤْمِناً وَمَنْ خَرَجَ مِنْهُ کانَ کافِراً.

۱۴.

قال النبیُّ صلى الله علیه و آله: حُبُّ علیٍّ بَراءَةٌ مِنَ النّارِ.

۱۵.

قال النبیُّ صلى الله علیه و آله: عَلیٌّ خَیرُ البَشَرِ مَنْ أَبى فَقَدْ کَفَرَ.

۱۶.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: لکلّ نبیّ وصیٌّ و وارثٌ و إنّ علیّاً وصیّی و وارثی.

۱۷.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: حُبُّ عَلیِّ بْن أَبی طالبٍ یَأْکُلُ الذُّنوبَ کَما یَأکلُ النّارُ الحَطَبَ.

۱۸.

قال النبی صلى الله علیه و آله: عَلیٌّ یَزهر فی الجنَّةِ ککوکبِ الصبحة لأهل الدُّنیا.

۱۹.

وَمِنْ کلامِهِ صلى الله علیه و آله: حَقُّ علِیِّ بْنِ أَبی طالبٍ على هَذهِ الأُمَّةِ کَحَقِّ والِدٍ عَلى وَلَدِهِ.

۲۰.

قال رسول اللّه صلى الله علیه و آله: قُسِمَتِ الْحِکْمَةُ عَشْرَةَ أَجْزاءٍ فَأُعْطِیَ عَلیٌّ تِسعَةً والنّاسُ جُزْءاً واحِداً.

۲۱.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: أَعْلَمُ أُمَّتی علِیُّ بْنُ أبی طالِبٍ.

۲۲.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: علیٌّ منّی وأنا مِنْهُ وَهُوَ وَلیُّ کُلِّ مُؤْمِنٍ.

۲۳.

قال النبیُّ صلى الله علیه و آله: یا علیُّ أَنتَ یَعْسُوبُ المؤمنین وَالمالُ یَعسُوبُ الظّالِمینَ.

۲۴.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: علیٌّ و شیعته هم الفائزون یوم القیامة.

۲۵.

قال رسول اللّه صلى الله علیه و آله: سیکونُ مِنْ بعدی فِتنةٌ فإذا کانَ ذلکَ فالزموا علِیَّ بْنَ أبی طالبٍ فإِنَّه الفاروقُ بین الحقِّ والباطلِ.

۲۶.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: إنّ اللّه عزوجل جعل ذریة کل نبی فی صلبه وجعل ذریتی فی صلب علی بن أبی طالب.

۲۷.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله:مکتوبٌ على باب الجنّة قبل أن یخلق اللّه السماوات والأرض بألفی عامٍ: محمّد رسول اللّه وعلیّ أخوه.

۲۸.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: لکلِّ نبیّ صاحب سرٍّ وصاحبُ سرّی علیٌّ.

۲۹.

ومِنْ کلامِهِ: سُئِلَ النبیُّ صلى الله علیه و آله: مَنْ عِندَهُ عِلْمُ الکِتابِ؟ قال: إنّما ذلک علیُّ بن أبی طالبٍ.

۳۰.

ومِنْ کلامه صلى الله علیه و آله: مثلُ علیّ بن أبی طالب فی الناس مثل قل هواللّه أحد فی القرآن.

۳۱.

قال النبی صلى الله علیه و آله: من کنت مولاه فعلیّ مولاه.

۳۲.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: أنا مدینة العلم و علیٌّ بابها من أراد العلم فلیأت الباب.

۳۳.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: حُبُّ علیِّ بْنِ أبی طالبٍ حسنةٌ لایضرُّ معه سیّئةٌ وبُغضُهُ سیّئةٌ لایَنفعُ مَعَهَا حَسَنَةٌ.

۳۴.

قال رسول اللّه صلى الله علیه و آله: حبّ آل محمّد یوما خیرٌ مِنْ عبادةِ سنةٍ.

۳۵.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: مثلُ أهل بیتى فیکم کمثل باب حطَّة مَن دَخَلَهُ غُفِرَ لَهُ.

۳۶.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: سَأَلْتُ ربّی عزَّوجلَّ أن لایُدخِلَ أَحَداً مِنْ أهل بیتی النار فَأعطانیها.

۳۷.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: اللهمّ هؤلاءِ أهل بیتی.

۳۸.

ومن کلامه صلى الله علیه و آله: إنّا أهل البیت اختار اللّه لنا الآخرة على الدنیا.

۳۹.

قال النبیّ صلى الله علیه و آله: اللهمَّ لاتمیتنی حتّى تُرِیَنی وجه علیّ.

۴۰.و من کلامه صلى الله علیه و آله: لو أَنَّ الریاضَ أقلامٌ والبحرَ مِدادٌ والجِنَّ حُسّابٌ والإِنسَ کُتّابٌ ما أَحصَوا فضائلَ علیِّ بن أبی طالب.

تمّت الرسالة المسمّاة بصحیفة المحبّة بعون اللّه وحسن توفیقه.

تخریج الأحادیث:

1 . کتاب السبعین فی فضائل أمیرالمؤمنین للسید علی الهمدانیّ، ص 504، ح 1، وأخرجه ابن المغازلیّ فی مناقب علیّ بن أبی طالب 243 / 290 بإسناده عن أنس بن مالک عن الزهریّ، والخطیب فی تاریخ بغداد، ج 4، ص 410؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج 2، ص 78، ح 85 نقلاً عن الدیلمیّ و ج 2، ص 97 عن الخطیب؛ کنز العمال، ج 11، ص 601، ح 32900، نقلاً عن الخطیب؛ لسان المیزان، ج 4، ص 471، الصواعق المحرقة، ص 132، المناقب المرتضویّة، ص 21.
2 . کتاب السبعین، ص 514، ح 42، ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج 2، ص 79، ح 91، کنوز الحقائق، ص 108، أرجح المطالب، ص 526.
3 . کتاب السبعین، ص 508، ح 17، وأخرجه ابن المغازلیّ فی المناقب، ص 129، ح 170، تاریخ بغداد، ج 5، ص 37، الخوارزمیّ فی المناقب، ص 235،

۹ . کتاب السبعین فی فضائل أمیرالمؤمنین، ص ۵۱۷، ح ۵۷، أخرجه ابن المغازلیّ فی المناقب، ص ۹۲، ح ۱۳۵ بإسناده عن هیثم عن أحمد بن محمّد بن یزید؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۷۷، ح ۷۲؛ کنز العمال، ج ۱۱، ص ۶۰۳، ح ۳۲۹۱۴ بإسناده عن ابن عبّاس؛ المناقب للخوارزمیّ، ص ۸۹؛ الصواعق المحرقة، ص ۷۵؛ کنوز الحقائق، ص۱۸؛ مشارق الأنوار للحمزاویّ، ص ۹۱؛ ذخائر العقبى، ص ۶۳؛ الریاض النضرة، ج ۳، ص ۱۶۲؛ الجامع الصغیر، ج ۲، ص ۱۴۰، ح ۵۵۹۶.
۱۰ . کتاب السبعین، ص ۵۱۴، ح ۴۱؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۹۳، ح ۸۴۳، و ص ۲۹۰، ح ۸۳۰ بإسناده عن ابن عبّاس وعمر؛ إحقاق الحقّ، ج ۷، ص ۱۴۹ . ۱۵۲ الباب المتمم للتسعین بعد المائة بإسناده عن ابن عبّاس وأبی طالب الحسنی، وج ۱۷، ص ۲۴۰ . ۲۴۱، الباب الثانی والخمسون بعد المائة بإسناده عن علیّ علیه السلام وابن عبّاس وطاووس.
۱۱ . کتاب السبعین، ص ۵۱۶، ح ۵۱.
۱۲ . کتاب السبعین، ص ۵۱۴، ح ۴۳؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۸۰، ح ۹۸ نقلاً عن صاحب الفردوس بإسناده عن سلمان، و ص ۲۸۶، ح ۸۱۹ بإسناده عن أم سلمة، و ص ۲۴۴، ح ۶۸۶ نقلاً عن صاحب الفردوس بإسناده عن أم سلمة أیضاً.
۱۳ . کتاب السبعین، ص ۵۱۳، ح ۴۰، کذا فی الأصل ولم ترد کلمة (حطّة) فی المصدر، وجاء فی بعض المصادر (الدین) بدل (حطّة)؛ انظر ینابیع المودّة، ج ۲، ص ۲۴۳، ح ۶۸۳ بإسناده عن عبداللّه، کنزالعمّال، ج ۱۱، ص ۶۰۳، ح ۳۲۹۱۰.
۱۴ . ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۷۵، ح ۵۵ نقلاً عن الدیلمیّ، و ح ۸۳۶۲۹۱ بإسناده عن ابن عبّاس؛ إحقاق الحقّ، ج ۷، ص ۱۴۸ نقلاً عن الدیلمیّ

والکنز بإسناده عن عمر، و ج ۱۷، ص ۲۳۶ . ۲۳۸ نقلاً عن الدیلمیّ.
۱۵ . ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۷۸، ح ۸۱ نقلاً عن الخطیب البغدادیّ، و ص ۲۷۳، ح ۷۷۹ بإسناده عن حذیفة؛ الغدیر، ج ۳، ص ۲۲ و ج ۹، ص ۳۹۴؛ کنزالعمّال، ج ۱۱، ص ۶۲۵، ح ۳۳۰۴۵ بإسناده عن جابر؛ انظر المناقب للخوارزمیّ، ص ۱۸۷؛ الصواعق المحرقة، ص ۱۵۹؛ الدرّ المنثور للسیوطیّ، ج ۶، ص ۳۷۹؛ روح المعانی ج ۳۰، ص ۲۰۷؛ فتح القدیر للشوکانیّ، ج ۵، ص ۴۶۴.
۱۶ . کتاب السبعین، ص ۵۰۶، ح ۸، وأخرجه ابن المغازلی فی المناقب، ص ۲۰۰، ح ۲۳۸ بإسناده عن عبداللّه بن بریدة؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۷۹، ح ۹۶.
۱۷ . رساله السبعین فی فضائل امیرالمؤمنین، ص ۱۱۸؛ ترجمه و شرح دکتر محمد یوسف نیرى، انتشارات نوید شیراز.
۱۸ . کتاب السبعین، ص ۵۱۲، ح ۳۲؛ المناقب لابن المغازلی، ص ۱۴۰، ح ۱۸۴ و ۱۸۵ بإسناده عن أنس؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۷۷، ح ۷۴ نقلاً عن البیهقیّ، و ج ۹۷، ح ۲۳۹، نقلاً عن أبی بکر المطیریّ بإسناده عن أبی سعید، و ص ۲۴۱، ح ۶۷۵ نقلاً عن کتاب الفردوس؛ کنز العمّال، ج ۱۱، ص ۶۰۴، ح ۳۲۹۱۷ بإسناده عن أنس؛ إحقاق الحق، ج ۶، ص ۱۶۶ . ۱۶۹، الباب الثامن والسبعون بإسناده عن أنس و ج ۱۶، ص ۵۲۰ . ۵۲۳، الباب الرابع والخمسون بإسناده عن أنس، و فی بعض المصادر (یزهو) أو (یظهر) بدل (یزهر).
۱۹ . کتاب السبعین، ص ۵۱۰، ح ۲۳ عن صاحب الفردوس عن جابر بن عبداللّه ؛ المناقب لابن المغازلیّ، ص ۴۷، ح ۷۰ بإسناد آخر وباختلاف یسیر؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزی، ج ۲، ص ۷۶، ح ۵۸ عن الدیلمیّ؛ المناقب للخوارزمیّ، ص ۲۱۹؛ کنوز الحقائق، ص ۶۹؛ أرجح المطالب، ص ۵۰۱.

۲۰ . کتاب السبعین، ص ۵۱۵، ح ۴۷؛ المناقب لابن المغازلیّ، ص ۲۸۶، ح ۳۲۸ بإسناده عن إبراهیم بن علقمة عن عبداللّه .
۲۱ . کتاب السبعین، ص ۵۱۰، ح ۲۶ عن صاحب الفردوس عن سلمان رضی اللّه عنه؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۷۰، ح ۶؛ کنز العمّال، ج ۱۱، ص ۶۱۴، ح ۳۲۹۷۷ بإسناده عن الدیلمیّ عن سلمان، وقد ورد فی المصادر المذکورة: أعلم أمّتی من بعدی إلخ؛ المناقب للخوارزمیّ، ص ۴۹؛ کنوز الحقائق ص ۱۹؛ کفایة الطالب للکنجیّ، ص ۱۹۰.
۲۲ . کتاب السبعین، ص ۵۰۷، ح ۱۳؛ المناقب لابن المغازلیّ، ص ۲۲۹، ح ۲۷۶ بإسناده عن عمران بن حصین؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۷۸، ح ۷۷ نقلاً عن أبی داود الطیالسیّ، و ص ۱۵۹، ح ۴۴۹ نقلاً عن الترمذیّ بإسناده عن عمران بن حصین مع اختلاف یسیر؛ الغدیر، ج ۳، ص ۲۲ و ج ۷، ص ۱۷۷.
۲۳ . ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۴۰۱، ح ۴۹ نقلاً عن ابن عدیّ بإسناده عن علیّ علیه السلام و ص ۹۷، ح ۲۴۰ نقلاً عن ابن عدیّ بإسناده عن علیّ علیه السلام؛ الغدیر، ج ۸، ص ۸۹ و ج ۴، ص ۶۵ بدون ذکر «والمال یعسوب الظالمین» و ج ۱۰، ص ۴۹، کنز العمّال، ج ۱۱، ص ۶۰۴، ص ۳۲۹۱۸ مع اختلاف یسیر.
۲۴ . کتاب السبعین، ص ۵۱۴، ح ۴۵؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص۳۱۲، ح ۸۹۱ بإسناده عن ابن عبّاس، و ص ۷۸، ح ۷۸، و ص ۷۷، ح ۶۷، نقلاً عن الدیلمیّ؛ الغدیر، ج ۲، ص ۳۵۱، و ج ۳، ص ۷۹.
۲۵ . کتاب السبعین، ص ۵۰۷، ح ۱۲؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۸۹، ح ۸۲۶ بإسناده عن أبی لیلى الغفاریّ؛ الغدیر، ج ۱۰، ص ۴۹.
۲۶ . کتاب السبعین، ص ۵۰۹، ح ۲۰؛ أخرجه ابن المغازلیّ فی المناقب، ص ۴۹، ح ۷۲ عن جابر بن عبداللّه الأنصاری؛ القندوزی فی ینابیع المودة، ج ۲، ص ۹۰،

ح ۱۹۱، نقلاً عن الطبرانیّ والخطیب البغدادیّ عن ابن عباس؛ کنز العمّال، ج ۱۱، ص ۶۰۰، ح ۳۲۹۸۲، نقلاً عن الطبرانیّ عن جابر و الخطیب عن ابن عباس.
۲۷ ....
۲۸ . کتاب السبعین، ص ۵۱۰، ح ۲۵؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۳۹، ح ۶۶۸ نقلاً عن صاحب الفردوس بإسناده عن سلمان؛ إحقاق الحقّ، ج۴، ص ۲۲۶ نقلاً عن الدیلمیّ بإسناده عن سلمان، و ج ۲۰، ص ۳۱۲ . ۳۱۳ النعت الحادی والثلاثون بإسناده عن سلمان.
۲۹ . کتاب السبعین، ص ۵۱۸، ح ۶۰؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۵۰، ح ۷۰۳، بإسناده عن عبد اللّه بن سلام.
۳۰ . کتاب السبعین، ص ۵۱۱، ح ۲۸ ؛ المناقب لابن المغازلیّ، ص ۶۹، ح ۱۰۰ بإسناده عن نعمان بن بشیر مع اختلاف یسیر؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۳۹، ح ۶۷۱ نقلاً عن صاحب الفردوس بإسناده عن حذیفة.
۳۱ . رساله السبعین فی فضایل امیرالمؤمنین، ص ۱۶۳.
۳۲ . کتاب السبعین، ص ۵۱۰، ح ۲۲؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۹۱، ح ۱۹۷، بإسناده عن ابن عباس و جابر؛ کنزالعمّال، ج ۱۱، ص ۶۰۰، ح ۳۲۸۹۰ و ص ۶۱۴، ح ۳۲۹۷۹.
۳۳ . رساله السبعین فی فضایل امیرالمؤمنین، ص ۱۸۰.
۳۴ . کتاب السبعین، ص ۵۱۹، ح ۶۴؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۵۲، ح ۷۰۷ نقلاً عن صاحب الفردوس بإسناده عن ابن مسعود، و ص ۲۶۹، ح ۷۶۷ بإسناده عن ابن مسعود؛ إحقاق الحقّ، ج ۹، ص ۴۹۷ . ۴۹۸، ح ۹۳ بإسناده عن ابن مسعود، و ج ۱۸، ص ۴۸۳، ح ۶۰ نقلاً عن الدیلمیّ بإسناده عن عبداللّه بن مسعود.

۳۵ . کذا فی الأصل، لکن جاء فی المصادر بصورة روایتین مستقلتین، الأولى: «مثل أهل بیتی فیکم مثل سفینة نوح من رکبها نجى ومن تخلف عنها هلک»، انظر کتاب السبعین، ص ۵۲۰، ح ۶۶؛ المناقب لابن المغازلیّ، ص ۱۳۲، ح ۱۷۳، بإسناده عن ابن عبّاس؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۵۲، ح ۷۰۹ نقلاً عن صاحب الفردوس بإسناده عن أبی سعید الخدریّ؛ المعجم الکبیر، ج ۳، ص ۴۵؛ مجمع الزوائد، ج ۹، ص ۱۶۸؛ السیرة الحلبیة، ج ۳، ص ۱۱، الروایة الثانیة وقد جاءت هکذا: «اللّهمّ لاتمتنی حتی ترینی وجه علیّ بن أبی طالب» أنظر: المناقب لابن المغازلیّ، ص ۱۲۲، ح ۱۶۰ من طرق متعددة بإسناده عن أم عطیّة؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۱۸۴، ح ۵۳۲ نقلاً عن الترمذیّ بإسناده عن أم عطیّة، مصابیح السنّة، ص ۲۰۲؛ الریاض النضرة، ج ۲، ص ۲۱۶؛ ذخائر العقبى، ص ۶۴؛ البدایة والنهایة، ج ۷، ص ۳۵۶.
۳۶ . رساله السبعین فی فضائل أمیرالمؤمنین، ص ۱۹۷.
۳۷ . ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۲۴، ح ۶۳۲ نقلاً عن الغسانیّ، و ح ۶۳۴ نقلاً عن أبی الخیر القزوینیّ الحاکم، و ص ۲۲۶، ح ۶۳۷ نقلاً عن المناقب، و ص ۲۲۷، ح ۶۳۹، ۶۴۰، ۶۴۱ أخرجه عن الترمذیّ فی المناقب فی موضع مناقب أهل البیت بإسناده عن أم سلمة و عمربن أبی سلمة و واثلة بن الأسقع؛ إحقاق الحقّ، ج ۵، ص ۳۶، ح ۶۳ بإسناده عن سلیم بن قیس الهلالیّ.
۳۸ . کتاب السبعین، ص ۵۱۹، ح ۶۵؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص ۲۵۲، ح ۷۰۸ نقلاً عن صاحب الفردوس بإسناده عن ابن مسعود؛ إحقاق الحقّ، ج ۹، ص ۳۸۸، ح ۱۱ بإسناده عن ابن مسعود.
۳۹ ....
۴۰ . کتاب السبعین، ص ۵۲۱، ح ۷۰؛ ینابیع المودّة للعلاّمة القندوزیّ، ج ۲، ص