أربعینات

1 ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

الصَّدَقَةُ عَلَى وَجْهِهَا وَاصْطِناعُ الْمَعْروفِ وَ بِرُّ الْوَالِدَیْنِ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ تُحَوِّلُ الشِّقاءَ سَعادَةً وَتَزیدُ فِی الْعُمْرِ وَ تَقی مَصارِ عَ السُّوءِ؛

صدقه به جا، نیکوکاری، نیکی به پدر و مادر و صله رحم، بدبختی
 را به خوش بختی تبدیل و عمر را زیاد و از پیشامدهای بد جلوگیری
می‌کند.[1]

۲ ـ پیامبرصلّی الله علیه وآله:

مَنْ کَانَ یُؤْمِنُ بِاللَّـهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ فَلْیُکْرِمْ ضَیْفَه‏؛ 

هر کس به خدا و روز قیامت ایمان دارد، باید میهمانش را گرامی دارد.[2]

۳ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

الصَّدَقَةُ بِعَشَرَةٍ وَ الْقَرْضُ بِثَمَانِیَةَ عَشَرَ وَ صِلَةُ الْإِخْوَانِ بِعِشْرِینَ وَ صِلَةُ الرَّحِمِ
 بِأَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِین‏َ؛ 

صدقه دادن، ده حسنه، قرض دادن، هجده حسنه، رابطه با برادران [دینی]، بیست حسنه و صله رحم، بیست و چهار حسنه دارد.[3]

۴ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

الضَّیْفُ یَنْزِلُ بِرِزْقِهِ وَ یَرْتَحِلُ بِذُنُوبِ أَهْلِ الْبَیْتِ؛ 

میهمان، روزی خود را می‌آورد و گناهان اهل خانه را می‌برد.[4]

۵ ـ امام علی علیه السلام:

صِلَةُ الرَّحِمِ تُوجِبُ الْمَحَبَّةَ وَ تَکْبِتُ الْعَدُوَّ؛ 

صله رحم، محبّت آور است و دشمنی را از بین می‌برد.[5]

۶ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

کُلُّ بَیْتٍ لَا یَدْخُلُ فِیهِ الضَّیْفُ لَا یَدْخُلُهُ الْمَلَائِکَة؛ 

هر خانه‌ای که میهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش نمی‌‌شوند.[6]

۷ ـ امام علی علیه السلام:

کَفِّرُوا ذُنُوبَکُمْ وَ تَحَبَّبُوا إِلَى رَبِّکُمْ بِالصَّدَقَةِ وَ صِلَةِ الرَّحِمِ؛ 

با صدقه و صله رحم، گناهان خود را پاک کنید و خود را محبوب پروردگارتان گردانید.[7]

۸ ـ پیامبرصلّی الله علیه وآله :

لایـتَـکـلَّـفَنَّ أَحَدٌ لِضَیفِهِ ما لا یقْدِرُ؛ 

هیچ کس نباید بیش از توانش خود را برای میهمان به زحمت
اندازد.[8]

۹ ـ امام علی علیه السلام:

صِلَةُ الرَّحِمِ تُدِرُّ النِّعَمَ وَ تُدْفِعُ النِّقَمَ؛ 

صله رحم، نعمت‌ها را فراوان می‌کند و سختی‌ها را از بین می‌برد.[9]

۱۰ ـ امام رضا علیه السلام:

دَعاهُ رَجُلٌ فَقالَ لَهُ عَلی: قَدْ أَجَبْتُکَ عَلَى أَنْ تَضْمَنَ لِی ثَلَاثَ خِصَال‏ٍ. قالَ: وَ مَا هِیَ یَا أَمِیرَ الْمُؤْمِنِینَ‏ٍ؟ قالَ: لَا تُدْخِلَ عَلَیَّ شَیْئاً مِنْ خَارِجٍ وَ لَا تَدَّخِرَ عَنِّی شَیْئاً فِی الْبَیْتِ، وَ لَا تُجْحِفَ بِالْعِیَالِ. قَالَ: ذَلِکَ لَک یا اَمیرَ الْمُؤمِنینَ، فَأَجَابَهُ عَلِی‏ بنُ اَبی طالِبٍ ؛ 

مردی، امیر المؤمنین را به میهمانی دعوت کرد. حضرت فرمودند:  می‌پذیرم به این شرط که سه قول به من بدهی. عرض کرد: چه قولی ای امیر المؤمنین فرمودند: از بیرون چیزی برای من تهیه نکنی، حاضری خانه‌ات را از من دریغ ننمایی و به زن و فرزندنت زور نگویی. عرض کرد: قبول می‌کنم ای امیرالمؤمنین. پس علی بن ابی طالب دعوت را پذیرفتند.[10]

۱۱ ـ امام علی علیه السلام:

زَکَاةُ الْیَسَارِ بِرُّ الْجِیرَانِ وَ صِلَةُ الْأَرْحَامِ‏؛ 

زکاتِ رفاه، نیکی با همسایگان و صله رحم است.[11]

۱۲ ـ امام صادق علیه السلام:

اِبنُ اَبی یعفورَ: رَاَیتُ عِندَ اَبی عَبدِالله ِ ضَیفا، فَقامَ یوْما فیبَعضِ الْحَوائِج، فَنَهاهُ عَنْ ذلِک، وَ قامَ بِنَفْسِهِ إلی تِلک الْحاجَةِ، وَ قالَ: نَهی رَسولُ الله عَنْ أنْ یُستَخْدَمَ الضَّیفُ؛ 

ابن ابی یعفور: در خانه امام صادق علیه السلام میهمانی را دیدم که روزی برای
 انجام کاری برخاست. حضرت او را از آن کار منع کردند و شخصا آن کار را انجام دادند و فرمودند: رسول خدا از به کار گرفتن میهمان، نهی فرموده
 است. [12]

۱۳ ـ امام باقر علیه السلام:

إِنَّ أَعْجَلَ الْخَیْرِ ثَوَاباً صِلَةُ الرَّحِم‏؛ 

ثواب صله رحم، سریع‌تر از هر کار خیری به انسان می‌رسد. [13]

۱۴ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

کَفَى بِالْمَرْءِ إِثْماً أَنْ یَسْتَقِلَّ مَا یُقَرِّبُ إِلَى إِخْوَانِهِ وَ کَفَى بِالْقَوْمِ إِثْماً أَنْ یَسْتَقِلُّوا مَا یُقَرِّبُهُ إِلَیْهِمْ أَخُوهُم‏‏؛ 

انسان را همین گناه بس، که آنچه را که تقدیم برادران میهمان خود می‌کندکم شمارد و میهمان را همین گناه بس، که آنچه را که میزبانشان برای آنها فراهم می‌کندکم شمارد. [14]

۱۵ ـ امام صادق علیه السلام:

صِلَةُ الْأَرْحَامِ تُزَکِّی الْأَعْمَالَ وَ تُنْمِی الْأَمْوَالَ وَ تَدْفَعُ الْبَلْوَى وَ تُیَسِّرُ الْحِسَابَ وَ تُنْسِئُ فِی الْأَجَل‏؛ 

صله رحم، اعمال را پاکیزه، اموال را بسیار، بلا را برطرف و حساب (قیامت) را آسان می‌کند و مرگ را به تأخیر می‌اندازد.[15]

۱۶ ـ امام باقر علیه السلام:

إِذَا دَخَلَ أَحَدُکُمْ عَلَى أَخِیهِ فِی رَحْلِهِ فَلْیَقْعُدْ حَیْثُ یَأْمُرُهُ صَاحِبُ الرَّحْلِ فَإِنَّ صَاحِبَ الرَّحْلِ أَعْرَفُ بِعَوْرَةِ بَیْتِهِ مِنَ الدَّاخِلِ عَلَیْه‏ِ؛ 

هرگاه یکی از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب خانه گفت همان جابنشیند، زیرا صاحب خانه به وضع اتاق خود از میهمان آشناتر است. [16]

۱۷ـ امام صادق علیه السلام:

إِنَّ صِلَةَ الرَّحِمِ وَ الْبِرَّ لَیُهَوِّنَانِ الْحِسَابَ وَ یَعْصِمَانِ مِنَ الذُّنُوبِ؛ 

صله رحم و نیکی، حساب (قیامت) را آسان و از گناهان جلوگیری
 می‌کند. [17]

۱۸ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

اَلضَّیْفُ یُلْطَفُ لَیْلَتَیْنِ فَإِذَا کَانَتْ لَیْلَةُ الثَّالِثَةِ فَهُوَ مِنْ أَهْلِ الْبَیْتِ یَأْکُلُ مَا أَدْرَک‏؛ 

میهمان تا دو شب پذیرایی می‌شود، از شب سوم از اهل خانه به شمار می‌آید و هر چه رسید بخورد. [18]

۱۹ ـ امام صادق علیه السلام:

صِلَةُ الْأَرْحَامِ تُحَسِّنُ الْخُلُقَ وَ تُسْمِحُ الْکَفَّ وَ تُطَیِّبُ النَّفْسَ وَ تَزِیدُ فِی الرِّزْقِ وَ تُنْسِئُ فِی الْأَجَل‏‏؛ 

صله رحم، انسان را خوش اخلاق، با سخاوت و پاکیزه جان می‌نماید و روزی را زیاد می‌کند و مرگ را به تأخیر می‌اندازد.[19]

۲۰ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

لَا تَأْکُلْ طَعَامَ الْفَاسِقِینَ؛ 

غذای مردم فاسق را نخور. [20]

۲۱ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

صِلَةُ الرَّحِمِ وَ حُسْنُ الْـخُلْقِ وَ حُسْنُ الْـجَوارِ یعْمُرانِ الدّیارَ وَ یَزیدانِ فِی
 الَاْعْمارِ؛ 

صله رحم، خوش اخلاقی و خوش همسایگی، شهرها را آباد و عمرها را زیاد می‌کند.[21]

۲۲ ـ امام رضا علیه السلام:

السَّخِیُّ یَأْکُلُ مِنْ طَعَامِ النَّاسِ لِیَأْکُلُوا مِنْ طَعَامِهِ وَ الْبَخِیلُ لَا یَأْکُلُ مِنْ طَعَامِ النَّاسِ لِئَلَّا یَأْکُلُوا مِنْ طَعَامِه‏ِ؛ 

سخاوتمند، از غذای مردم می‌خورد، تا مردم از غذای او بخورند، اما بخیل از غذای مردم نمی‌‌خورد تا آنها نیز از غذای او نخورند.[22]

۲۳ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

مَنْ مَشَى إِلَى ذِی قَرَابَةٍ بِنَفْسِهِ وَ مَالِهِ لِیَصِلَ رَحِمَهُ أَعْطَاهُ اللَّـهُ عَزَّ وَ جَلَّ أَجْرَ مِائَةِ
شَهِیدٍ؛ 

هر کس با جان و مال خود در راه صله رحم کوشش کند، خداوند عزّوجلّ پاداش یکصد شهید به او می‌دهد.[23]

۲۴ ـ امام علی علیه السلام:

قُوتُ الْأَجْسَادِ الطَّعَامُ وَ قُوتُ الْأَرْوَاحِ الْإِطْعَام‏ُ؛ 

غذای جسم، خوردن و غذای روح، خوراندن است.[24]

۲۵ ـ امام علی علیه السلام:

صِلَةُ الْأَرْحَامِ مِنْ أَفْضَلِ شِیَمِ الْکِرَامِ‏؛ 

صله رحم، از بهترین خصلت‌‌های بزرگواران است.[25]

۲۶ ـ پیامبرصلّی الله علیه وآله :

طَعَامُ السَّخِیِّ دَوَاءٌ وَ طَعَامُ الشَّحِیحِ دَاء؛ 

غذای سخاوتمند، داروست و غذای بخیل، درد.[26]

۲۷ ـ امام علی علیه السلام:

إِنَّ صِلَةَ الْأَرْحَامِ لَمِنْ مُوجِبَاتِ الْإِسْلَامِ وَ إِنَّ اللَّـهَ سُبْحَانَهُ أَمَرَ بِإِکْرَامِهَا وَ إِنَّهُ تَعَالَى یَصِلُ مَنْ وَصَلَهَا وَ یَقْطَعُ مَنْ قَطَعَهَا وَ یُکْرِمُ مَنْ أَکْرَمَهَا؛ 

به راستی که صله رحم از واجبات اسلام است و خدای سبحان، امر فرموده که آن را گرامی بدارند و خداوند متعال با هر کس که صله رحم کند، رابطه برقرار می‌کند و با هر کس که قطع رحم کند، قطع رابطه می‌کند و هر کس که صله رحم را گرامی بدارد، گرامی‌اش می‌دارد.[27]

۲۸ ـ امام علی علیه السلام:

وَ رُئِیَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ حَزِیناً فَقِیلَ لَهُ: مِمَّ حُزْنُکَ قَالَ: لِسَبْعٍ أَتَتْ لَمْ یُضَفْ إِلَیْنَا ضَیْف‏؛ 

[روزی] امام علی غمگین دیده شد علت را از ایشان جویا شدند. فرمودند: چون هفت روز است که میهمانی بر ما وارد نشده است.[28]

۲۹ ـ امام علی علیه السلام:

حِرَاسَةُ النِّعَمِ فِی صِلَةِ الرَّحِمِ؛ 

حفظ نعمت‌ها در صله رحم است.[29]

۳۰ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

الْوَلِیمَةُ أَوَّلَ یَوْمٍ حَقٌّ، وَ الثَّانِیَ مَعْرُوفٌ، وَ مَا زَادَ رِیَاءٌ وَ سُمْعَةٌ».؛ 

ولیمه (سور) دادن، روز اول حق است و روز دوم احسان، از دو روز که گذشت، خودنمایی و شهرت طلبی است.[30]

۳۱ ـ امام علی علیه السلام:

إِذَا قَطَّعُوا الْأَرْحَامَ جُعِلَتِ الْأَمْوَالُ فِی أَیْدِی الْأَشْرَارِ ؛ 

هرگاه مردم قطع رحم کنند، ثروت‌‌ها در دست افراد شرور قرار می‌گیرد.[31]

۳۲ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

أُوصِی الشَّاهِدَ مِنْ أُمَّتِی وَ الْغَائِبَ أَنْ یُجِیبَ دَعْوَةَ الْمُسْلِمِ، وَ لَوْ عَلَى خَمْسَةِ أَمْیَالٍ، فَإِنَّ ذَلِکَ مِنَ الدِّینِ‏؛ 

به حاضران و غایبان امت خود سفارش می‌کنم که دعوت مسلمان را، گرچه از فاصله پنج میل (حدود ۱۰ کیلومتر)، بپذیرید، زیرا این کار جزو دین است.[32]

۳۳ ـ امام صادق علیه السلام:

أَفْضَلُ مَا یُوصَلُ بِهِ الرَّحِمُ کَفُّ الْأَذَى عَنْهَا؛ 

بهترین صله رحم، خودداری از آزار و اذیت خویشاوندان است.[33]

۳۴ ـ امام صادق علیه السلام:

إِذَا أَتَاکَ أَخُوکَ فَأْتِهِ بِمَا عِنْدَکَ، وَ إِذَا دَعَوْتَهُ فَتَکَلَّفْ لَه‏؛ 

هر گاه برادرت ناخوانده بر تو وارد شد، همان غذایی که در خانه داری
برایش بیاور و هر گاه او را دعوت کردی در پذیرایی از او خودت را به
زحمت بینداز.[34]

۳۵ ـ امام صادق علیه السلام:

صِلُوا أرحامَکمْ و بِرّوا بِإخْوانِکمْ وَ لَوْ بِحُسْنِ السَّلامِ وَ رَدِّ الجَوابِ؛ 

صله رحم نمایید و به برادران (دینی) خود نیکی کنید، هر چند با سلام کردن خوب و یا جواب سلام خوب باشد.[35]

۳۶ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

مَنْ أَحَبَّ أَنْ یُحِبَّهُ اللَّـهُ وَ رَسُولُهُ فَلْیَأْکُلْ مَعَ ضَیْفِهِ؛ 

هر کس دوست دارد که خدا و رسولش او را دوست داشته باشند، با میهمان خودغذا بخورد.[36]

۳۷ ـ امام صادق علیه السلام:

صِلَةُ الرَّحِمِ تَعْمُرُ الدِّیَارَ وَ تَزِیدُ فِی الْأَعْمَارِ، وَ إِنْ کَانَ أَهْلُهَا غَیْرَ أَخْیَار؛ 

صله رحم، خانه‌‌ها را آباد و عمرها را طولانی می‌کند، هر چند صله رحم کنندگان مردمان خوبی نباشند.[37]

۳۸ ـ امام صادق علیه السلام:

إِذَا دُعِیَ أَحَدُکُمْ إِلَى طَعَامٍ فَلَا یَسْتَتْبِعَنَّ وَلَدَهُ، فَإِنَّهُ إِنْ فَعَلَ ذَلِکَ، کَانَ حَرَاماً وَ دَخَلَ غَاصِبا؛ 

هر گاه یکی از شما به میهمانی دعوت شد، فرزندش را به دنبال خود راه نیندازد که اگر چنین کند، کار حرامی کرده و غاصبانه وارد خانه میزبان شده است.[38]

۳۹ ـ امام رضا علیه السلام:

وَقِّرُوا کِبَارَکُمْ وَ ارْحَمُوا صِغَارَکُمْ وَ صِلُوا أَرْحَامَکُمْ؛ 

به بزرگ‌ترهایتان احترام بگذارید و با کوچک‌ترها مهربان باشید و صله رحم نمایید.[39]

۴۰ ـ پیامبر صلّی الله علیه وآله:

الضِّیَافَةُ أَوَّلَ یَوْمٍ وَ الثَّانِیَ وَ الثَّالِثَ وَ مَا بَعْدَ ذَلِکَ فَإِنَّهَا صَدَقَةٌ تُصُدِّقَ بِهَا عَلَیْهِ؛ 

میهمانی یک روز و دو روز و سه روز است، بعد از آن هر چه به او دهی صدقه محسوب می‌شود.[40]