چهل حدیث در باره توسل به اولیاء الهی
«علی (ع) وسیله تقرب»
1-قال الامام علی (علیه السلام): فی ذیلِ هذهِ الایة: وابْتَغوا الیهِ الوَسیلةَ: أنا وسیلَتُه.
امام علی(علیه السلام) در تفسیر این آیه شریفه که خداوند می فرماید: «و برای تقّرب به پروردگارتان وسیله بجوئید» فرمودند: « من وسیله تقرب به خدا هستم ».
« تفسیر المیزان، ج ۵، ص ۳۶۲ »
«اهل بیت خلیفه الله»
2-قالَت فاطمة (سلام الله علیها): أحمَدو ا اللهَ الذّی لعظَمَتِهِ و نورِهِ یَبْتَغی مَن فی السَّمواتِ و الأرض إلیهِ الوسیلةُ و نَحنُ وسیلَتُه فی خَلقِهِ.
حضرت فاطمه زهراء (سلام الله علیها) فرمودند: «حمد کنید پروردگار را که عظمت و نورش ایجاب می کند که اهل آسمان ها و زمین ( برای قرب به او ) وسیله بجویند و ما (اهل بیت) وسیله او در میان آفریدگانش هستیم».
« شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۸۶، ص ۲۱۱ »
«برترین توسلات»
3-قال الامام علی (علیه السلام): اِنَّ أفضَلَ ما توسَّلَ بِهِ المُتَوَسَّلونَ إلی اللهِ سبحانَهُ: الایمانُ بِهِ و برسولهِ و الجهادُ فی سبیلهِ … .
امام علی (علیه السلام) فرمودند:« برترین چیزی که متوسلان به خداوند سبحان می توانند به وسیله آن توسّل بجویند و (به خداوند نزدیک شوند) عبارت است از: ایمان به خدا و رسول او و جهاد در راه خدا …» .
« شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، ج ۷، ص ۲۱ »
«نتیجه توسل به ائمه(ع)»
4-قال الامام الهادی (علیه السلام): … و فازَ مَن تمسَّکَ بِکُم و أمِنَ مَن لَجأَ إلیکُم وَ سَلِمَ من صَدَّقَکُم و هُدِیَ مَن اعتصَم بکم … .
امام هادی (علیه السلام) فرمودند: «… کسی که به شما (ائمه معصومین (علیهم السلام)) تمسّک نمود رستگار شد و آن کس که به شما پناه آورد، ایمنی یافت و کسی که شما را تصدیق نمود، به سلامت به سر منزل مقصود رسید و هر کس که به ریسمان شما چنگ زد، هدایت شد و کسی که از شما پیروی کرد، جایگاهش بهشت خواهد بود.
« مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره »
«توسل به عواطف رأفت و رحمت»
5-قال الامام السجاد (علیه السلام) فی مناجاةِ المتَوسّلین: الهی لیسَ لی وسیلَةٌ اِلیکَ الاّ عواطِفُ رأفتکَ و لا لی ذریعَةٌ الیکَ الاّ عواطفُ رحمتِکَ و شَفاعَةُ نبیِّکَ نبیّ الرحّمةِ … .
امام سجاد (علیه السلام) در مناجات متوسلین می فرماید: «خداوندا، من وسیله ای در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آمیز تو و دست آویزی جهت رسیدن به تو ندارم مگر عطاهای رحمتِ تو و شفاعت پیغمبرت، که نبیّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهی است، پس این دو را سبب رسیدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسیله ای جهت دست یافتن به خشنودی و رضای خود بگردان».
« بحار الانوار، ج ۹۱، ص ۱۴۹»
«اهل بیت ریسمان الهی»
6-قال الامام الصّادق (علیه السلام): نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّی قال اللهُ تعالی: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جمیعاً و لا تَفرَّقوا.
امام صادق (علیه السلام) فرمودند:« ما (اهل بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خداوند تبارک و تعالی فرمودند همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید».
« بحارالانوار، ج ۲۴، ص ۸۴ »
«توسل حضرت آدم»
جلال الدین سیوطی چنین نقل می کند: « پیامبر (ص) فرمودند که حضرت آدم به درگاه خداوند چنین توسل جست:
7-اللهم انی اسئلک بحق محمد و ال محمد سبحانک لا اله الا انت،عملت سوءا،و ظلمت نفسی،فاغفرلی انک انت الغفور الرحیم…
« خدایا از تو درخواست می کنم به حق محمد و آل محمد که تو پاک و منزهی و غیر از تو خدایی نیست من کار ناشایست انجام دادم و به خود ستم کردم .پس مرا ببخش که تو مهربان و بخشنده ای».
« الدور المنصور.جلد 1.ص 60 »
«شرورترین مردم»
از عایشه نقل شده است که پیامبر (ص) درباره خوارج چنین فرمود:
8-هم شرالخلق و الخلیفه یقتلهم خیرالخلق و الخلیفه، واقربهم عند الله وسیله
« خوارج بدترین خلایق هستند، آن هابهترین خلق از میان خلایق که نزدیکترین وسیله به خداوند است،خواهند کشت (بهترین خلق: منظور امام علی (ع ) است)
« شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید.جلد 2.ص 267 »
«کشتی نجات»
ابوهریره می گوید: پیامبر اکرم (ص) درباره حضرت آدم(ع) و توسل او چنین فرمود:خداوند متعال به حضرت آدم خطاب فرمود:
9-یا آدم! هولاء صفوتی…فاذا کان لک لی حاجه فبه ولاء توسل: فقال النبی: نحن سفینة النجاة من تعلق بها نجا ومن حاد عنها هلک، فمن کان له إلی الله حاجة فلیسألنا أهل البیت.
« ای آدم (اهل بیت پیامبر (ص)) برگزیدگان من هستند…هر وقت حاجتی داشتی اینها را واسطه قرار بده. پیامبر اسلام (صلی الله علیه وآله وسلّم) فرمودند: « ما کشتی نجات هستیم، هر کس سوار این کشتی شد، نجات خواهد یافت و هر کس سر پیچی کند، هلاک می‌شود، هر کسی حاجتی به سوی خداوند دارد، باید ما اهل بیت را واسطه قرار دهد ».
« فرائد السمطین، ج۱، ص۳۶، ح۱»
«توسل یوسف (ع)»
هنگامی که برادران یوسف او را در چاه افکندند و او تنها و غریب در ته چاه تاریک قرار گرفت، به دعا و مناجات پرداخت. در این هنگام، جبرئیل نزد یوسف آمد و گفت: اگر دوست داری از چاه خارج شوی، این دعا را بخوان:
10-اَللّهمَّ انِّی اَسألکَ بانَّ لَکَ الحَمدُ لا اِلهَ اِلّا اَنتَ المَنّان بَدِیعُ السَّماواتِ و الارضِ ذُوالجَلال و الاِکرام اَن تُصَلِّیَ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أن تَجعَلَ لِی عَمّا اَنَا فِیهِ خرجا و مَخرجاً.
«خدایا! من [فقط] از تو تقاضا می کنم؛ که حمد و ستایش برای توست، معبودی جز تو نیست، تویی که بر بندگان نعمت می بخشی، آفریننده ی آسمان ها و زمینی و صاحب جلال و اکرامی. تقاضا می کنم که بر محمد و آل او درود فرستی و گشایشی و نجاتی از آنچه در آن هستم، بر من قرار دهی».
(او این دعا را خواند و نجات یافت).
« محمد رحمتی شهرضا، گنجینه معارف، ص 222 »
«توسل در زیارت جامعه»
در زیارت جامعه که از لسان مبارک امام هادی (علیه السلام) صادر گردیده، اینگونه میخوانیم:
11-مَن أتاکم نجی و من لم یأتکم هلک …من والاکم فقد والی الله و من عاداکم فقد عادی الله… بکم فتح الله و یکم یختم و بکم ینزل الغیث و بکم یمسک السماء أن تقع علی الارض …من اراد الله بدأبکم …
« هر کس نزد شما آمد، نجات خواهد یافت و کسی که از شما فاصله گرفت هلاک می‌شود… هر کس شما را دوست بدارد خدا را دوست داشته و هر کس با شما دشمنی کند با خدا دشمنی کرده است… به شما خداوند آغاز میکند و به شما پایان میدهد و به وسیلة شما باران میفرستد و به وسیلة شما آسمان را نگه میدارد… هر که خدا را خواهد باید از طریق شما آغاز کند و به خدا تقرّب جوید…»
« مفاتیح الجنان ـ زیارت جامعه کبیره ـ ص90ـ شیخ عباس قمی (ره) ـ ترجمه: موسوی دامغانی ـ انتشارات علّامه، چاپ چهارم 1380»
«توسل راه رسیدن به حاجت»
12-عن میسر بن عبد العزیز، عن ابى عبدالله (علیه السلام) قال: قال لى یا میسر ادع و لاتقل ان الامر قدفرغ منه، ان عندالله عزوجل منزلة لاتنال الا بسماءلة و لو ان عبدا سدفاه و لم یساءل لم یعط شیئا فسل تعط، یا میسر انه لیس من باب یقرع الا یوشک ان یفتح لصاحبه
میسر بن عبدالعزیز گفت:حضرت صادق (علیه السلام) به من فرمود: « میسر مبادا بگوئى (هر کسى را به اندازه اى خداوند مقدر کرده ) و کار گذشته تغییرپذیر نیست . در نزد پروردگار عزیز و بزرگ مقامى است براى بندگان که به آن نخواهند رسید مگر با درخواست و سوال . اگر بنده اى دهان فرو بندد سوالى نکند هیچ چیز به او داده نمى شود پس از خدا بخواه تا حاجت خود را بگیرى . میسر هر درى که کوبیده شود امید است که براى کوبنده باز گردد.»
« اصول کافى، ج 2، ص 485 »
«بهترین دعا»
13-قال امیر المؤمنین (علیه السلام): الدعاء مفاتیح النجاح و مقالید الفلاح. و خیر الدعاء ما صدر عن صدر نقى و قلب نقى. و فى المناجاة سبب النجاة و بالاخلاص یکون الخلاص فاذا اشتدَّ الفزع فالى الله المفزع. قال (علیه السلام) ایضا: الدُّعاء تُرسُ المُؤمِنُ و مَتى تُکثِرُ قََرعَ البابِ یُفتَحُ لَکَ .
على (علیه السلام) فرمود:« دعا و نیایش کلیدهاى پیروزى و رستگارى است . بهترین دعاها آن است که از سینه اى پاک و قلبى پرهیزکار خارج شود راز و نیاز سبب نجات است و با اخلاص و بى شائبه دعا کردن انسان از هر گرفتارى رهائى پیدا مى کند، در هنگام وحشت و ترس شدید خداوند پناهگاه مومنین است» .
« اصول کافى، ج 2، ص 468 »
«سپر مؤمن»
14- عن الرضا (علیه السلام) انه کان یقول لاصحابه علیکم بسلاح الانبیاء فقیل و ما سلاح الانبیاء قال الدعاء.
و نیز فرمود :« دعا سپرى است براى مومن هرگاه درى را زیاد بکوبى برایت باز مى کنند».
« اصول کافى، ج 2، ص 468 »
«توسل وقضا وقدر»
15-عن عبدالله بن سنان قال: سمعت ابا عبدالله (علیه السلام) یقول: الدعاء یرد القضاء بعد ما ابرم ابراما؛ فاکثر من الدعاء فانه مفتاح کل رحمة و نجاح کل حاجة و لاینال ما عندالله عزوجل الا بالدعاء و انه لیس باب یکثر قرعه الا یوشک ان یفتح لصاحبه .
قال ابوالحسن موسى (علیه السلام) علیکم بالدعاء فان الدعاء لله و الطلب الى الله یرد البلاء و قد قدر و قضى و لم یبق الا امضائه فاذا دعى الله عزوجل و سئل صرف البلاء صرفه .
عبدالله بن سنان گفت از حضرت صادق (علیه السلام) شنیدم مى فرمود: « دعا و نیایش قضا و قدرى که بسیار محکم شده باشد برمى گرداند. زیاد دعا کن زیرا دعا کلید بخشایش خدا و وسیله پیروزى به هر حاجت است . به آنچه در نزد خداوند است بنده نائل نمى شود مگر به دعا، همانطورى که بسیار کوبیده شود امید مى رود که بازگردد».
« اصول کافى، ج 2، ص 470»
«توسل ودفع بلا»
16-قال ابوالحسن موسى (علیه السلام): عَلَیکُم بِالدُّعاءِ فَاِنَّ الدُّعاءَ للهِ وَ الطَّلَبَ اِلَى اللهِ یَرُدُّ البَلاءَ وَ قَد قُدِّرَ وَ قُضِىَ وَ لَم یَبقَ اِلّا اِمضاؤُهُ فَاِذا دعِىَ اللهُ عَزَّوَجَلَّ وَ سُئِلَ صَرف البَلاءِ صَرَفَهُ .
حضرت موسى بن جعفر (علیه السلام) فرمود: «شما را سفارش مى کنم به دعا کردن زیرا نیایش در پیشگاه خدا و درخواست از او، بلائى که تقدیر و تعیین شده و جز امضاء و دستور اجرایش باقى نمانده برمى گرداند هرگاه از خدا بخواهند و دعا کنند برگرداند بلا را برمى گرداند».
« اصول کافى، ج 2، ص 470 »
«عجله در دعا و استجابت»
17-عن ابى بصیر، عن ابى عبدالله (علیه السلام) قال: لایَزالُ المُؤمِنُ بِخَیرٍ وَ رَجاءٍ رَحمَةً مِنَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ ما لَم یَستَعجِل، فَیَقنُط و یَترُکَ الدُّعاءَ، قلت له: کَیفَ یَستَعجِلُ؟ قال: یقول قد دعوت منذ کذا ما ارى الاجابة .
ابو بصیر از حضرت صادق (علیه السلام) نقل کرد که آن جناب فرمود:« پیوسته مومن در خوبى و امیدوارى است چون مشمول رحمت خداست مادامى که عجله نکند پس نا امید شود و دعا را ترک گوید.» عرض کردم: «چگونه عجله مى کند؟». فرمود:« مى گوید فلان وقت دعا کردم هنوز به اجابت نرسیده (به واسطه تأخیر اجابت نا امید مى شود و دعا را ترک مى کند».)
« اصول کافى، ج 2، ص 490 و 491 »
«تاخیر وتقدیم در اجابت»
18-ایضا قال ابو عبدالله (علیه السلام): ان المؤمن لیدعو الله عزوجل فى حاجته فیقول الله عزوجل: اخرّوا اجابته شوقا الى صوته و دعائه، فاذا کان یوم القیمة قال الله عزوجل: عبدى دعوتنى فاخّرت اجابتک و ثوابک کذا و دعوتنى فى کذا و کذا فاخّرت اجابتک و ثوابک کذا و کذا، قال: فیتمنَّى المؤمن انَّه لم یستحب له دعوة فى الدنیا ممّا یرى من حسن الثواب .
و نیز فرمود:« بنده مومن درباره حاجتى دعا مى کند خداوند چون علاقه به نوا و نیایش او دارد دستور مى دهد اجابت دعایش را تاءخیر بیندازد. روز قیامت مى فرماید بنده من دعائى کردى اجابت آن را به تاءخیر انداختم اینک ثواب آن این است . و هم در فلان مورد دعا کردى باز اجابت را به تاءخیر انداختم این مقدار ثواب در مقابل همان دعا است» .
حضرت صادق (علیه السلام) فرمود:« وقتى آن همه ثواب را براى مستجاب نشدن دعایش در دنیا مى بیند آرزو مى کند اى کاش هیچ یک از دعاهایم در دنیا مستجاب نمى شد»
« اصول کافى، ج 2، ص 490 و 491 »
«اشک در برابر معبود»
19-عن ابى جعفر (علیه السلام) قال: ما من قطرة احب الى الله عزوجل من قطرة دموع فى سواد اللیل مخافة من الله لایراد بها غیره .
حضرت باقر (علیه السلام) فرمود:« هیچ قطره اى محبوب تر در نزد خدا نیست از قطره اشکها در تاریکى شب که بنده به واسطه خوف خدا بدون ریا مى ریزد.
« اصول کافى، ج 1، ص 484 »
«چشمان طاهر»
20-عن ابى عبدالله (علیه السلام) ایضا قال: کُلُّ عَینٍ باکِیَةٌ یَومَ القِیامَةِ اِلّا ثَلاثَةٌ: عَینٌ عضَّت عَن مَحارِمِ اللهِ وَ عَینٌ سَهرَت فِى طاعَةِ اللهِ وَ عَینٌ بَکَت فِى جَوفِ اللیلِ مِن خَشیَةِ اللهِ.
حضرت صادق (علیه السلام) نیز فرمود:« تمام چشمها در روز قیامت گریانند مگر سه چشم: 1- چشمى که از کارهاى حرام بسته شده .2-آن چشمى که بیدارى در راه اطاعت و فرمانبردارى خدا کشیده .3– چشمى که در دل شب از خوف خدا اشک بریزد»
« اصول کافى، ج 1، ص 484 »
«بهترین اوقات توسل»
21-عن ابى جعفر (علیه السلام) قال: إنَّ اللهَ عَزَّوَجَلَّ یُحِبُّ مِن عِبادِهِ المُؤمِنِینَ کُلَّ عَبدٍ دَعاهُ، فَعَلَیکُم بِالدُّعاءِ فِى السَّحَرِ الى طُلُوعِ الشَّمسِ فَانَّها ساعَةٌ تُفتَحُ فِیها اَبوابُ السَّماءِ وَ تُقسَمُ فِیهَا الاَرزاقُ وَ تُقضَى فِیهَا الحَوائجُ العِظامُ .
حضرت باقر (علیه السلام) فرمود:«خداوند از میان بندگانش آن کس را دوست دارد که بسیار دعا کند شما را سفارش مى کنم به دعا کردن در سحر تا طلوع خورشید زیرا این وقت درهاى آسمان باز مى شود و ارزاق تقسیم گردد و حوائج بزرگ در این ساعت برآورده مى شود ».
« اصول کافى، ج 2، ص 478 ».
«اهل بیت جواز شفاعت»
22- قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): شَفاعَتِی لِأمَّتِی مَن أحَبَّ أَهلَ بَیتِی.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «شفاعت من شامل آن کسی از امتم می شود که اهل بیت مرا دوست داشته باشد».
«کنز العمّال، ح 57»
«درجه توسل»
23-قال رسول اللّه (صلی الله علیه و آله): اَلوَسِیلَةُ دَرَجَةٌ عِندَ اللهِ لَیسَ فَوقَها دَرجَةٌ.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: « وسیله درجه ای است نزد خداوند که بالاتر از آن درجه ای نیست».
«کنز العّمال، ح 3907»
«دو سبب رسیدن به مغفرت»
24- قال الامام السجاد (علیه السلام) فی مناجاةِ المتَوسّلین: الهی لیسَ لی وسیلَةٌ اِلیکَ الاّ عواطِفُ رأفتکَ و لا لی ذریعَةٌ الیکَ الاّ عواطفُ رحمتِکَ و شَفاعَةُ نبیِّکَ نبیّ الرحّمةِ … .
امام سجاد (علیه السلام) در مناجات متوسلین می فرماید: «خداوندا، من وسیله ای در درگاهت ندارم مگر عواطف محبت آمیز تو و دست آویزی جهت رسیدن به تو ندارم مگر عطاهای رحمتِ تو و شفاعت پیغمبرت، که نبیّ رحمت و نجات دهنده امّت از گمراهی است، پس این دو را سبب رسیدن من به مغفرت و آمرزش خود قرار ده و وسیله ای جهت دست یافتن به خشنودی و رضای خود بگردان».
«بحار الانوار، ج 91، ص 149»
«دعای توسل»
25-عن المعصومین (علیهم السلام): … یا سادَتِی و مَوالِیَّ اِنّی تَوَجَّهتُ بِکُم أئِمَّتِی وَ عُدَّتِی لِیَومِ فَقرِی … فَاّنَّکُمْ وَسِیلَتِی اِلَی اللهِ.
از ائمه معصومین (علیهم السلام) در دعای توسّل آمده است: «… ای بزرگواران و سروران من، من به سوی شما پیشوایان دینم توجه نمودم، شما که پشتیبان من در روز نیازمندی و فقر در درگاه خدا هستید، و به شما برای تقرّب به خدا تقرّب جستم و طلب شفاعت در نزد خدا از شما نمودم، پس مرا در نزد او شفاعت کنید و از خدا بخواهید مرا از گناهان نجات و رهائی بخشد، پس شما وسیله من در درگاه خداوند می باشید».
«بحار الانوار، ج 99، ص 249»
«توسل به غیر شیعه»
26-قال الامام الباقر (علیه السلام): لا تسألوهُم الحوائج فتَکوُنوا لَهُمُ الوَسیلةَ الی رسولِ اللهِ (صلی الله علیه و آله) فی القیامَةِ.
امام باقر (علیه السلام) فرمود:« (شما شیعیان) از دیگران (غیر شیعه) حاجت نخواهید تا در روز قیامت وسیله عرض حاجت آنان به محضر رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) نگردید».
«بحار الانوار، ج 8، ص 55»
«درخواست پیامب (ص)»
27-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله ): إنّ الله أعطانی مسألَةً، فَأخَّرتُ مَسْألتی لشَفاعَةِ المؤمنینَ مِنْ اُمَّتی یوم القیامَةِ، فَفعل ذلک.
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: «خداوند به من فرمود از او خواهش و درخواستی داشته باشم، اما من درخواست خود را برای شفاعت مؤمنان از امتم در روز قیامت به تأخیر انداختم و خداوند پذیرفت».
«بحار الانوار، ج 8، ص 36»
«نزدیکترین مردم به پیامبر(ص)»
28-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله ): انّ أقرَبَکم منّی غَداً و أوجبَکُم علیَّ شفاعَةً أصدَقُکُم لساناً و أدّاکمُ لِلأمانَةِ و أحسنُکمُ خُلقاً … .
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: « همانا نزدیک ترین شما به من در فردایِ (قیامت) و سزاوازترین شما به شفاعت من، راستگو ترین، امانتدارترین، خوش اخلاق ترین و نزدیک ترین شما به مردم است».
«امالی شیخ صدوق، ج 5، ص 411»
«جایگاه متمسک به معصومین علیهما السلام»
29-قال الامام الهادی (علیه السلام): … و فازَ مَن تمسَّکَ بِکُم و أمِنَ مَن لَجأَ إلیکُم وَ سَلِمَ من صَدَّقَکُم و هُدِیَ مَن اعتصَم بکم … .
امام هادی (علیه السلام) فرمود: «… کسی که به شما (ائمه معصومین (علیهم السلام)) تمسّک نمود رستگار شد و آن کس که به شما پناه آورد، ایمنی یافت و کسی که شما را تصدیق نمود، به سلامت به سر منزل مقصود رسید و هر کس که به ریسمان شما چنگ زد، هدایت شد و کسی که از شما پیروی کرد، جایگاهش بهشت خواهد بود.
«مفاتیح الجنان، زیارت جامعه کبیره»
«ائمه واسطه تقرب»
30-قال الامام الباقر (علیه السلام): آلُ محمّدٍ (صلی الله علیه و آله ) هُم حَبلُ اللهِ الذّی أمرَ بالاعتِصامِ به فَقالَ: و اعتَصِمُوا بحبلِ الله جمیعاّ و لاتَفرَّقُوا.
امام باقر(علیه السلام) فرمود: « اهل بیت پیامبر (صلی الله علیه و آله) همان ریسمان الهی هستند که خداوند امر فرمود به آن چنگ زده و پناه ببرید، پس خداوند فرموده است:« همگی به ریسمان خداوند چنگ زده و پراکنده نشوید».
«بحارالانوار، ج 24، ص 84»
«ریسمان الهی»
31-قال الامام الصّادق (علیه السلام): نَحنُ حَبْلُ اللهِ الذّی قال اللهُ تعالی: و اعتَصمِوا بحبلِ اللهِ جمیعاً و لا تَفرَّقوا.
امام صادق (علیه السلام) فرمود:«ما (اهل بیت) همان ریسمان الهی هستیم که خداوند تبارک و تعالی فرمود: همگی به ریسمان الهی چنگ زنید و پراکنده نشوید.
«بحارالانوار، ج 24، ص 84»
«اوصاف انبیا و اولیاء »
32-قال الامام الصّادق (علیه السلام): فی دعاءِ النّدبَة فِی وَصفِ الاَنبِیاءِ و الأولِیاءِ : … وَ جَعَلتَهُمُ الذّرِیعَةَ اِلَیکَ و الوَسیلَةَ اِلی رضوانِکَ.
امام صادق (علیه السلام) در دعای ندبه در بیان اوصاف پیامبران الهی و اولیاء خدا فرمود: …«خداوندا آنها را واسطه درگاهت و وسیله ای به سوی رضا و خشنودی خود قرار دادی».
«مفاتیح الجنان، دعای ندبه»
«محمد(ص) وآل طاهرینش(ع)»
33-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله) یقول: انّ الله عزّوجلّ یقول: … ألا فاعلَمُوا اِنّ اَکرَمَ الخَلقِ علی و أفضلُهُم لَدیَّ محمّدٌ و أخُوهُ علیٌ و من بعدِهُمِ الأئمةُ الذّینَ هم الوسائل الیَّ … .
رسول اکرم(صلی الله علیه و آله)فرمود: خداوند عزّوجلّ می فرماید: « ای بندگان من آیا چنین نیست کسی که حاجات بزرگی از شما می خواهد و شما حوائج او را بر نمی آورید مگر این که در نزد شما کسی را که محبوب ترین مردم پیش شماست شفیع قرار دهد، آن گاه حاجات او را به خاطر آن شفیع بر می آورید؟ اکنون آگاه باشید و بدانید که محبوب ترین خلق و افضل آنان نزد من، محمّد و برادر او علی و امامان پس از وی هستند. اینان وسیله های مردم به سوی من هستند. بدانید هر کس حاجتی دارد و نفعی را طالب است و یا آن که دچار حادثه ای بس صعب و زیان بار گردیده و رفع آنرا می خواهد، باید مرا به محمّد و آل طاهرینش بخواند تا به بهترین وجه، حاجات او را برآورم».
«بحارالانوار، ج 94، ص 22»
«واسطه رحمت»
34-قال الامام الصّادق (علیه السلام): نَحنُ السَّبَبُ بَینکمُ و بینَ اللهِ عزّوجلّ .
امام صادق(علیه السلام) فرمود:«ما (اهل بیت) سبب و وسیله خدا بین شما و پروردگار عزّوجلّ هستیم».
«بحار الانوار، ج 23، ص 10»
«نهایت شفاعت»
35- قال الامام الصّادق (علیه السلام): ما أحدٌ من الأوّلین و الآخرینَ الاّ و هُوَ یحتاجُ اِلی شَفاعَةِ محمّدٍ (صلی الله علیه و آله ) یومَ القیامَةِ.
امام صادق (علیه السلام) فرمود: «هیچ کس از اولین و آخرین (مخلوقات) نیست مگر اینکه به شفاعت محمّد ( صلی الله علیه و آله) در روز قیامت نیاز دارد.
«المحاسن، ج 1، ص 293»
«امامان وسیله سعادت»
36-قال رسول الله (صلی الله علیه و آله): الأئمِةُ مِن وُلدِ الحسَینِ مَن أطاعَهُم فَقَد أطاعَ اللهَ … وَ هُمُ العروَة الوُثقی و هُمُ الوسیلَةُ الی اللهِ عزّوجّل .
رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) فرمود: « امامان از نسل حسین هستند، هر که آنان را اطاعت کند پس به تحقیق اطاعت خدا را نموده است و هر کس از آنان نافرمانی نماید، نافرمانی خدا را نموده است. آنان دستگیره محکم و وسیله تقّرب به خداوند عزّوجلّ می باشند».
«سفینة البحار، ج 10، ص 295»
«واسطه حق»
37-پیامبر اکرم (ص) به مرد نابینایی فرمودند هنگام دعا بگو: اَللّهُمَّ إنِّی اَسألُکَ وَ اَتَوَجَّهُ بِنَبِیِّکَ مُحَمَّدٍ نَبِیِّ الرَّحمَةِ یا مُحَمَّدُ إِنِّی تَوَجَّهتُ بِکَ إلی رَبِّی فِی حاجَتِی لِتَقضِی لِی. اللّهُمَّ شَفِّعهُ فیَّ
«یعنی بارالها من از تو می خواهم و توسل می جویم به پیامبرت محمد که پیامبر رحمت است ای محمد من شما را بین خود و خدای خود واسطه کردم در مورد حاجتم، حاجتم برآورده می شود خدایا شفاعت او را در حق من بپذیر».
« این روایت را بیهقی و ترمذی صحیح شمرده اند. مسند احمد، ج 4، ص 138، سنن ترمذی کتاب الدعوات ج 13 ص 80 ـ 81»
«عدم توسل به غیر»
38-امام سجاد (علیه السلام): مَن لَم یَرجُ النّاسَ فِى شَىْءٍ وَ رَدَّ أَمرَهُ إلَى اللّه عَزَّوَجَلَّ فِى جَمِیعِ اُمُورِهِ اِستَجابَ اللّهُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ فِى کُلِّ شَىْءٍ؛
« هر کس در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداى عزوجل واگذارد، خداوند هر خواسته اى که او داشته باشد اجابت کند» .
«کافى، ج2، ص148، ح3»
«رضایت اللهی»
39-امام حسن مجتبى (علیه السلام): أنَا الضّامِنُ لِمَن لَم یَهجُس فِى قََلبِهِ إِلاَّ الرِّضا أَن یَدعُوَ اللّهَ فَیُستَجابَ لَهُ؛
«کسى که در دلش هوایى جز خشنودى خدا خطور نکند، من ضمانت مى کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند» .
«کافى، ج2، ص62، ح11 »
«زمان توسل»
40-پیامبر (صلى الله علیه و آله): مَن سَرَّهُ أن یَستَجیبَ اللّهُ لَهُ عِندَ الشَّدائِدِ وَالکُرَبِ فَلیُکثِرِ الدُّعاءَ فِى الرَّخاءِ؛
«هر کس دوست دارد خداوند هنگام سختى ها و گرفتارى ها دعاى او را اجابت کند، در هنگام آسایش، دعا بسیار کند» .
«نهج الفصاحه، ح 3023»
واقعا مفید بود ، با اجازتون میفرستم برای دوستم اینجارو تو واتس اپ
ممنون ازتون