1ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
اِنّ الله لایَنظُرُ الی صُوَرِکُم وَ اعمالِکُم وَ اِنّما یَنظُرُ اِلی قُلوبِکُم و نِیّاتِکم.
خداوند به شکل و قیافة شما نظر نمی‌کند بلکه توجه او تنها به دلها و نیّتهای شماست. (جامع الاخبار، ص ١١٧)
٢ـ «مولی امیر المؤمنین علیه‌السلام»:
حُسنُ النِّیّةِ جَمالُ السّرائِرِ.
حُسن نیت، زیبائی باطن انسان است. (فهرست غرر، ص ٣٩٨)
٣ـ «مولی امیر المؤمنین علیه‌السلام»:
اَلرّاضی بفِعْلِ قَوْمٍ کَالدّاخِلِ فیهِ مَعَهُم.
کسی که از عَمل قومی راضی و خشنود باشد، همانند کسی است که آن عمل را مرتکب شده است. (نهچ البلاغه، کلمة ٨٤٦)
٤ـ امام حسن مجتبی علیه السلام:
أَسلَمُ القُلوُبِ ما طَهُرَ مِنَ الشُّبُهاتِ.
سالم‌ترین دلها آن دلی است که از آلودگی‌های شک و شبهه پاکیزه باشد. (تحف العقول، ص ٢٣٨)
٥ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
لایَکمُلُ صالِحُ العَملِ اِلاّ بِصالِحِ النِّیّةِ.
عمل صالح جز با نیّت صالح به حد کمال نمی‌رسد.(فهرست غرر، ص ٣٩٩)
٦ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
صاحبُ النِّیّةِ الصّادِقَةِ صاحبُ القَلبِ السَّلیمِ.
آن کس که قلب سالم و سلیم دارد نیّتش خالص و صادقانه خواهد بود. (سفینه، ج ٢، ص ٦٢٨)
٧ـ رسول اکرم صلّی الله علیه وآله:
مَن اَحبَّ قَوماً حُشِر مَعَهُم.
هر کس هر قوم و گروهی را دوست داشته باشد فردا با آنها محشور خواهد شد. (سفینه، ج ٢، ص ٩٢٩)
٨ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
عَلی کُلِّ داخِل فی باطِلٍ اِثمانِ: اِثمُ العمل بِه و اثِمُ الرِّضا بِه.
هر کس معصیت و کار خطایی مرتکب شود دو گناه کرده است: یک گناه با ارتکاب آن عمل و دیگر خشنود بودن از ارتکاب آن است. (که خود گناه دیگری است). (نهج البلاغه، کلمة ١٤٦)
٩ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
إنّ بِالنِّیاتِ خُلِّدَ اَهلُ الجَنّةِ فی الجَنّةِ و اَهلُ النّارِ فی النّارِ.
به خاطر حُسن نیّت و سوء نیّت است که بهشتیان در بهشت و جهنمیان در جهنم مخلّد و جاویدان گشته‌اند. (بحار، ج ٧٠، ص ٢١٢)
١٠ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
عَلی قَدرِ النِّیةِ تکونُ مِنَ الله العَطِیَّة.
فضل و رحمت الهی برای هر کس بر حسب نیّت و اهداف او است. (فهرست غرر، ص ٣٩٩)
١١ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
عَوِّد نفسَکَ حُسنَ النّیةِ و جَمیلَ المَقصَدِ تُدرِکْ فی مَباغیکَ النَّجاحَ.
خود را به حسن نیّت و اهداف پسندیده عادت بده با موفقیت به خواسته‌های خود خواهی رسید. (فهرست غرر، ص ٣٩٩)
١٢ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
اَلعبادةُ حُسنُ النِّیةِ بِالطَّاعِة مِنَ الوَجهِ الّذی اُمِرَ بِهِ.
عبادت، یعنی اطاعت از خدا با نیّت صادقانه از همان راهی که او دستور داده است. (نه راه‌های دیگر) (وسائل، ج ١، ص ٣٨)
١٣ـ حضرت رسول صلّی الله علیه وآله:
مَن استَحسَن قَبیحاً کانَ شریکاً فیهِ.
کسی که کار زشت و قبیحی را خوب بداند، در آن کار شریک خواهد بود. (بحار، ج ٧٨، ص ٨٢)
١٤ـ «مولی امیر المؤمنین علیه السلام»:
اِنَّ اللهَ یُحِبُّ أَنْ تَکونَ نِیّةُ الانسانِ جَمیلةً.
خدا دوست دارد که انسان همیشه خیر خواه و خوش نیت باشد. (فهرست غرر، ص ٣٩٨)
١٥ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
لاَ یَقبَلُ اللهُ مِن مؤمنٍ عملاً وَ هُوَ مُضِمرٌ علَی أَخیه المؤمِنِ سُؤاً.
کسی که نسبت به برادر مؤمن خود خیال بد داشته باشد خداوند هیچ عملی از او قبول نخواهد کرد. (اصول کافی، ج ٤، ص ٦٥)
١٦ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
اِنّما عَقَر ناقةَ ثَمودَ رجلٌ واحدٌ فأصابَهُمُ العذابُ بِنِیّاتِهِم فی عَقرِها.
شتر قوم ثمود را یک نفر پی کرد و از پای درآورد ولی به خاطر سوء نیت آنها و رضایت دادن به عمل او، عذاب الهی همگان را فرا گرفت. (المسترشد، ص ٤٠٧)
١٧ـ امام جواد علیه السلام:
القَصدُ الیَ اللهِ تَعالی بِالقُلوبِ اَبلغُ مِن اِتعابِ الجَوارِحِ بِالأعمال.
نیت و اهداف باطنی انسان زودتر از اعمال بدنی او به پیشگاه خداوند متعال می‌رسد. (خداوند پیش از عمل، به نیت توجه می‌کند.) (بحار، ج ٧٨، ص ٣٦٤)
١٨ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
مِنَ الشقاءِ فَسادُ النِّیَّةِ.
نیّت پلید و ناپاک، دلیل بر شقاوت و نگون بختی انسان است. (فهرست غُرر، ص ٣٩٩)
١٩ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
إِنّ اللهَ یَحشُرُ الناسَ عَلی نِیّاتِهم یَومَ القِیامَةَ.
خداوند در روز قیامت مردم را بر حسب نیّت و مقاصد باطنی‌شان محشور می‌گرداند (وسائل، ج ١، ص ٣٤)
٢٠ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
لِیَکُنْ لَکَ فی کُلِّ شَیءٍ نیَّةٌ صالحةٌ حَتَّی فی النَّومِ وَ الأکلِ.
در هر چیزی نیت خوب داشته باش حتی در خواب و خوراک. (مکارم‌الاخلاق، ص ٤٦٤)
٢١ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
حُسنُ النِیّةِ مِن سلامَةِ الطّوِیّةِ.
حُسن نیت نشانة ضمیر پاک و سلامتی باطن آدمی است. (فهرست غرر، ص ٣٩٨)
٢٢ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
إنَّ سلامَةَ القَلبِ مِن هَواجِسِ المحذوراتِ، بِتَخلیص النِّیّةِ لِلِّهِ فی الأُمورِ کلِّها.
برای مصونیت دل از هر گونه محذور و انحراف باید که انسان نیّتش در تمام امور خالصانه و تنها برای خدا باشد. (سفینه، ج ٢، ٦٢٨)
٢٣ـ «مولی امیر المؤمنین علیه السلام»:
رُبَّ عَملٍ أَفسَدَتهُ النِّیَّةُ.
چه بسا عملی (خوب) بوده اما خیال و نیّت (بد) آن را تباه نموده است. (فهرست غرر، ص ٣٩٨)
٢٤ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
اذا هَمَّ العبدُ بِالسَّیِّئَةِ لَم تُکْتَبْ عَلیه و اذا هَمَّ بِحَسَنَةٍ کُتِبَتْ لَهُ.
هر گاه بنده قصد ارتکاب گناه کند برایش (هنوز عمل نکرده) گناه نوشته نمی‌شود و (امّا) هنگامی که قصد کار خوب کند (بی‌درنگ) ثواب و حسنات برایش ثبت می‌گردد. (وسائل، ج ١، ص ٣٧)
٢٥ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
رُبَّ نِیَّةٍ اَنفَعُ مِن عَملٍ.
چه بسا نیّتی است که ثمره‌اش برای انسان از خود عمل سودمندتر بوده است. (فهرست غرر، ص ٣٩٨)
٢٦ـ «امام حسین علیه السلام»:
اِعمَل عَمَلَ رَجُلٍ یَعلَمُ اَنّهُ مَأخوذٌ بِالاِجرام مَجزِیٌّ بِالإحسانِ.
عملی که انجام می‌دهی عمل کسی باشد که می‌داند در برابر آن یا کیفر خواهد دید یا پاداش خواهد داشت. (در کار خود بینش و نیّت خوب داشته باش) (بحار، ج ٧٨، ص ١٢٧)
٢٧ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
مَنْ حَسُنَتْ نِیَّتُهُ زادَ اللهُ فی رِزْقِهِ.
کسی که در کارهای خود حُسن نیّت داشته باشد، خداوند معیشت او را فَراخ و وسعت می‌دهد. (سفینة، ج ٢، ص ٦٢٨)
٢٨ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
جَمیلُ الْمَقْصَدِ یَدُلُّ عَلی طَهارَةِ الْمَوْلِدِ.
اهداف خوب و پسندیدة شخص، دلیل بر پاکی و حلال زادگی او است. (فهرست غرر، ص ٣٩٨)
٢٩ـ پیامیر اکرم صلّی الله علیه وآله:
مَنْ کَانَتْ نِیَّتُهُ الآخِرَةَ جَمَعَ اللهُ شَمْلَهُ وَ جَعَلَ غِنَاهُ فی قَلْبِهِ وَ أَتَتْهُ الدُّنیَا وَ هِیَ رَاغِمَةٌ!
کسی که نیّت و هدف او تنها آخرت باشد خداوند امور او را مُیسّر و دلش از همه کس بی‌نیاز می‌کند و دنیا خواه ناخواه به سوی او اقبال خواهد نمود! (سفینه، ج ٢، ص ٦٢٨)
٣٠ـ مولی امیر المؤمنین علیه السلام:
إنّ اللهَ سُبحانَهُ یُدخِلُ بِصدقِ النِّیَّةِ وَ السَّریرَةِ الصّالِحةِ مَن یَشاءُ مِن عِبادِهِ الجَنَّةَ.
خداوند سبحان، بندگانش را که باطنی پاک و نیّت صادقانه داشته باشند با خواست خود داخل بهشت خواهد نمود. (نهج‌البلاغه، کلمة ٤٠)
٣١ـ «مولی امیر المؤمنین علیه السلام»:
مَن حَسُنَت نِیَّتُهُ اَمَدّهُ التّوفیقُ.
کسی که نیّت او خوب و صادقانه باشد توفیقات الهی یار و مددکار او خواهد بود. (فهرست غرر، ص ٣٩٩)
٣٢ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَن أحَبَّ عَمَلَ قَومٍ اُشرِکَ فی عَمَلِهم.
کسی که از عمل (خوب یا بد) قومی خشنود باشد، در آن عمل با آنها شریک خواهد بود. (سفینه، ج ٢، ص ٦٢٩)
٣٣ـ «مولی امیر المؤمنین علیه السلام»:
مَن اَساءَ النِّیَّةَ مُنِعَ الاُمِنیَّةِ.
کسی که سوء نیت داشته باشد به آرزوی خود نخواهد رسید. (فهرست غرر، ص ٢٩٩)
٣٤ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
مَن تَمنّی شیئاً وَ هُوَ لِلّهِ رضاً لَم یَخرُجْ مِنَ الدُّنیا حَتّی یُعطاهُ.
کسی که چیزی را آرزو کند و رضای خدا در آن باشد، از دنیا نمی‌رود تا آرزویش برآورده گردد. (وسائل، ج ١، ص ٣٩)
٣٥ـ «مولی امیر المؤمنین علیه السلام»:
طوبی لِمَن خلا مِن الغِلِّ و سَلِم مِن الغِشِّ قَلبُهُ.
خوشا به حال کسی که سینه‌اش از بُغض و کینه خالی و دلش از غِشّ و خیانت سالم باشد. (فهرست غرر، ص ٢٩١)
٣٦ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
إِنَّمَا قَدَّرَ اللَّهُ عَوْنَ الْعِبَادِ عَلَی قَدْرِ نِیَّاتِهِمْ فَمَنْ صَحَّتْ نِیَّتُهُ تَمَّ عَوْنُ اللَّهِ لَهُ.
خداوند بر حسب نیّتی که بندگانش دارند به آنها عنایت و اعانت می‌نماید. آن کسی که نیّت او خالصانه و بی‌شائبه باشد مشمول کمال عنایت خداوندی خواهد بود. (بحار، ج ٧٠، ص ٢١١)
٣٧ـ «مولی امیر المؤمنین علیه السلام»:
أفضلُ الذَّخائرِ حُسنُ الضمائِر.
بالاترین ذخیره‌ها در وجود انسان، حُسن ضمیر و پاکی باطن او است. (فهرست غرر، ص ٣٩٨)
٣٨ـ امام حسن عسگری علیه السلام:
اَقَلُّ النّاسِ راحةً اَلحقودُ.
کم آسایش ترین مردم آدم کینه توز است. (تحف‌العقول، ص ٥١٩)
٣٩ـ «امام جعفر صادق علیه السلام»:
إِنَّ الْعَبْدَ لَیَنْوِی مِنْ نَهَارِهِ أَنْ یُصَلِّیَ بِاللَّیْلِ فَتَغْلِبُهُ عَیْنُهُ فَیَنَامُ فَیُثْبِتُ اللَّهُ لَهُ صَلَاتَهُ وَ یَکْتُبُ نَفَسَهُ تَسْبِیحاً وَ یَجْعَلُ نَوْمَهُ صَدَقَةً.
گاهی بنده در روز نیت دارد که نماز شب بخواند، ولی خواب بر او غلبه می‌کند و به خواب می‌رود، خداوند همان نماز شب را برایش ثبت می‌کند و نَفَس‌های او را (تا صبح) ذِکر و تسبیح‌گو و خوابش را برای او صدقه می‌نویسد. (وسائل، ج ١، ص ٣٨)
٤٠ـ «پیامبر گرامی اسلام صلی‌الله علیه و آله و سلم»:
مَنْ سَأَلَ اللهَ الشَّهَادَةَ بِصِدقٍ بَلَّغَهُ اللهُ مَنازِلَ الشُّهداءِ وَ إنْ مات علی فِراشِه.
کسی که به راستی و از روی صداقت از خدا شهادت را مسألت کند خداوند درجه و مقامات شهدا را به او عطا می‌کند هر چند در بستر خواب خود از دنیا برود. (بحار، ج ٧٠، ص ٢٠١)
