أربعینات

نظاره مَزُور

سخنى با آشنا (مقدّمه)··· 5 مباهات پروردگار··· 11 حدیث 1 ضرورت زیارت··· 13 حدیث 2 امام حسین ع بر همگان حق دارد··· 15 حدیث 3 شوق زیارت··· 17 حدیث 4 زیارت برترین أعمال است··· 19 حدیث 5 امتیاز سرزمین کربلاء··· 21 حدیث 6 زائر همانند روز تولّدش پاک مى‏گردد··· 39 حدیث 7 زائر مشکلى ندارد··· 25 حدیث 8 زائر و استقبال فرشتگان··· 27 حدیث 9 زائر و نظاره مَزور··· 29 حدیث 10زائر مشمول دعاى معصومین مى‏شود··· 32 حدیث 11 زائر و عنایت حضرت زهراء ع ··· 35 حدیث 12 زائر تا عرش بالا مى‏رود··· 37 حدیث 13 زائر همانند روز تولّدش پاک مى‏گردد··· 39 حدیث 14 کمترین پاداش··· 41 حدیث 15 زائر شادمان بر مى‏گردد··· 43 حدیث 16 زائر و فراخى روزى··· 45 حدیث 17 زائر سعادتمند مى‏شود··· 47 حدیث 18 نامه عمل زائر به دست راستش داده مى‏شود··· 49 حدیث 19 زائر و آزادى از آتش دوزخ··· 51 حدیث 20 زائر شفاعت مى‏کند··· 53 حدیث 21 زائر چهل سال زودتر از دیگران وارد بهشت مى‏شود··· 55

حدیث 22 زائر با امام حسین علیه السلام وارد بهشت مى‏شود··· 57 حدیث 23 همه آرزوى زیارت مى‏کنند··· 59 حدیث 24 درخواست فرشتگان··· 61 حدیث 25 تربت امام حسین علیه السلام بزرگترین دوا است··· 63 حدیث 26 شرط تداوى به تربت امام حسین علیه السلام ··· 65 حدیث 27 فضیلت مهر تربت··· 67 حدیث 28 فضیلت تسبیح تربت··· 69 حدیث 29 هدف فقط جلب رضایت پروردگار باشد··· 71 حدیث 30 انگیزه‏اى جز محبّت نداشته باشد··· 73 حدیث 31 امام شناس باشد··· 75 حدیث 32 دلى آکنده از غم و اندوه داشته باشد··· 77 حدیث 33 خوش گذران نباشد··· 79 حدیث 34 از آب فرات غسل کند··· 81 حدیث 35 استعمال بوى خوش پرهیز کند··· 83 حدیث 36 زمزمه ذکر و صلوات داشته باشد··· 85 حدیث 37 از پر حرفى و شوخى اجتناب نماید··· 87 حدیث 38 غذایش ساده باشد··· 89 حدیث 39 نماز زیارت بجا آورد··· 91 حدیث 40 زیاد دعا کند··· 93 کیفیّت زیارت امام حسین علیه السلام ··· 94 زیارت وارث··· 102 فهرست··· 105

«سخنى با آشنا »

آنکه گوش جان به نواى دلنشین کلام وحى داده، و آیه شریفه: «یا أیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما اُنْزِلَ إلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ»⁽¹⁾ در أعماق جانش ریشه دوانیده است.

آنکه محو خطبه غرّاء نبوى بر فراز منبر در غدیر خم گردیده و آواى جذّاب این فراز را همیشه با خود زمزمه دارد: «من کنت مولاه فهذا علیّ مولاه».

آنکه قلب و جانش مالا مال و سرشار از مهر و محبّت علوى است

 (*) مائده(5): 67.

(5)

آنکه ارادتش به بانوى دو سرا رفته رفته مى‏رود تا او را فرداى قیامت فاطمى قلمداد کند.

آنکه انتظار ظهور مصلحى مى‏برد که در سایه حکومت عدل او جهان مدینه فاضله گردد، و در ظلّ صمصام انتقام جویش دادخواهى براى أجداد طاهرینش صورت پذیرد، و قاتلین جدّ مظلومش را سیاست نماید .

آرى سخن با تو که عازم زیارت عتبات عالیات مى‏باشى، و سالها این آرزو را در دل نهفته داشتى، و اینک توفیق یافتى و در مسیر زیارت کربلاء معلّى هستى، لحظه لحظه این سفر روحانى را قدر بدان، و مبادا به فکر سیاحت و خوش گذرانى، و ... باشى چه آنکه سرزمین کربلا آمیخته به غم و بلا است .

قدرى تأمّل در شخصیّت والاى سالار شهیدان و سرور آزادگان نما.

(6)

آرى حضرت حسین علیه السلام از همه تعلّقات، شؤونات، امکانات و... گذشت، و همه را فداى دوست و خواست او نمود، و اگر طبق روایات چنین است که بزرگترین درجه نیکى، شهادت در راه خدا است⁽¹⁾ سیّد الشّهداء علیه السلام نه خود فقط شهید راه حق، بلکه همه عزیزانش را فدا نمود، و بدینوسیله إحیاگر شریعت جدّ بزرگوارش گردید، و تا امروز به برکت آن حضرت و مجالس منعقده به یاد ایشان دین باقى و شریعت پابرجا است.

و از آنجا که: «هَلْ جَزاءُ الإحْسانِ إلاَّ الإحْسانِ»⁽²⁾ خداوند متعال عنایات خاصّه ‏اى به آنحضرت نموده، و از آنجمله فضیلتهاى بیکرانى براى زوّار قبر آن

 (1) کافى 5: 53 / 2، تهذیب 6: 121 / 209، خصال: 9 / 31، وسائل 15: 17 / 21.

(2) سوره الرّحمن(55): 60.

(7)

حضرت منظور داشته است، و مبادا کسى استبعاد نماید، چه آنکه به فرموده حضرت ولىّ عصر إمام زمان حجّة بن الحسن العسکرى «عجّل اللّه‏ تعالى فرجه الشّریف» به سیّد بحر العلوم در یکى از تشرّفات: «حضرت سیّد الشّهداء علیه السلام هر چه از مال و منال و أهل و عیال و پسر و برادر و دختر و خواهر و سر و پیکر داشت همه را در راه خدا داد، پس اگر خداوند به زائرین و گریه کنندگان، آنهمه أجر و ثواب را بدهد نباید تعجّب نمود، چه آنکه خدا خدائیش را نمى‏تواند به آن حضرت بدهد پس هر کارى که مى‏تواند انجام مى‏دهد»⁽¹⁾.

ولى در هر حال زائر باید به نکاتى چند توجّه داشته باشد:

1ـ شرط پذیرش هر عملى قصد و نیّت آن عمل،

 (1) عبقرىّ الحسان 1: 119.

(8)

و قصد تقرّب در آنست، پس اوّلاً باید زائر قصد زیارت داشته باشد، و ثانیا آن قصد نشأت گرفته از روح إیمان و إخلاص باشد.

2ـ و نیز شرطى دیگر در پذیرش همه أعمال تقوى و پرهیزکارى است که قرآن مى‏گوید: «إنَّما یَتَقَبَّلُ اللّه‏ُ مِنَ الْمُتَّقِینَ»⁽¹⁾ و بدیهى است که تقوى با غرور و خود پسندى و سهل انگارى در اتیان واجبات و ترک محرّمات ناسازگار است، پس مبادا کسى به انبوه ثواب و فضیلت زیارت بنگرد و از انجام وظایف إلهى غافل گردد، بلکه امید است این فضایل زمینه ساز صلاح و سداد بیشترى در زائر گردد.

3ـ از همه اینها گذشتیم هیچ تضمینى براى حسن عاقبت و خروج با ایمان از دنیا را نداریم و باید دائما بین خوف و رجاء بود، و بدیهى است با چنین حالى هیچگاه انسان دچار غرور نمى‏شود، و نسبت به انجام تکالیف سستى نمى‏کند.

 (1) سوره مائده(5): 27.

(9)

و از آنجا که شناخت و معرفت تأثیر بسزائى در بالا بردن سطح کیفى عمل دارد، و یکى از راههاى ازدیاد معرفت بیان فضائل و مناقب است، لذا چهل حدیث با ترجمه فارسى در زمینه فضیلت زیارت کربلا و امور مربوط به آن گرد آورى گردیده و تقدیم عاشقان زیارت شهید طف مى‏شود، امید است که این حقیر و مرحوم والدم را از دعاء بویژه تحت قبّه منوّره آنحضرت فراموش نفرمائید.

رمضان المبارک 1421 محسن قدیرى

(10)

وَ اللّه‏ِ، إنَّ اللّه‏َ لَیُباهِی بِزائِرِ الْحُسَیْنِ بْنِ عَلِیٍ علیهما السلام ⁽¹⁾

به خدا سوگند:

پروردگار به زائرین امام حسین علیه السلام مباهات مى‏کند.

 (1) کامل الزیارات: 155، بحار الأنوار 101: 75.

(11)

حدیث اوّل

عن محمّد بن مسلم، عن أبی جعفر علیه السلام قال: «مُروا شیعتنا بزیارة قبر الحسین بن علی علیه السلام فإنّ إتیانه مفترض على کلّ مؤمن یُقرّ للحسین علیه السلام بالإمامة مِنَ اللّه‏ِ عزّ و جلّ».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 131، بحار الأنوار 101: 3 .

(12)

ضرورت زیارت

امام باقر علیه السلام فرمودند: شیعیان ما را به زیارت قبر امام حسین علیه السلام أمر کنید، زیرا زیارت قبر آن حضرت بر هر مؤمنى که اقرار به امامت ایشان دارد فرض و لازم است .

 (13)

حدیث دوّم

عن عبد الرّحمان بن کثیر مولى أبی جعفر، قال: قال أبو عبد اللّه‏ علیه السلام : «لو أنّ أحدکم حجّ دهره ثمّ لم یزُرِ الحسین بن علی علیه السلام لکان تارکا حقّا من حقوق رسول اللّه‏ صلّی الله علیه و‏آله لأنّ حقّ الحسین علیه السلام فریضة من اللّه‏ واجبة على کلّ مسلم».⁽¹⁾

 (*) کامل الزّیارات: 132، تهذیب 6: 42 / 87، بحار الأنوار 101: 3.

(14)

امام حسین علیه السلام بر همگان حق دارد

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

اگر کسى همه ساله در تمام عمرش به حجّ برود، ولى زیارت نکند امام حسین علیه السلام را، هر آینه تارک حقّى از حقوق پیامبر خدا صلى‏ الله ‏علیه‏ و‏آله گردیده، چه آنکه امام حسین علیه السلام را حقّى است لازم از سوى خداوند که بر هر مسلمانى واجب است آن را أدا نماید.

(15)

حدیث سوّم

عن محمّد بن مسلم، عن أبی جعفر علیه السلام قال: «لو یعلم النّاس ما فی زیارة الحسین من الفضل لماتوا شوقا و تقطّعت أنفسهم علیه حسرات...».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 154، بحار الأنوار 101: 18.

(16)

شوق زیارت

امام محمّد باقر علیه السلام فرمودند:

اگر مردم فضیلت زیارت امام حسین علیه السلام را آنگونه که هست مى‏دانستند از شوق قالب تهى مى‏ نمودند، و از حسرت زیارت آن حضرت جان مى‏باختند .

 (17)

حدیث چهارم

عن أبی خدیجة، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: سألتُه عن زیارة قبر الحسین علیه السلام قال: «إنّه أفضل ما یکون من الأعمال».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 158، بحار الأنوار 101: 49.

(18)

زیارت برترین أعمال است

أبو خدیجه گوید: از امام صادق علیه السلام در رابطه با فضیلت زیارت سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام سؤال نمودم، آن حضرت در مقام پاسخ فرمودند: زیارت بهترین کارها است.

 (19)

حدیث پنجم

عن عُمر بن یزید بَیّاع السّابری، عن أبی عبد اللّه‏ قال: «إنّ أرض الکعبة قالت: مَن مِثلی و قد بُنی بیت اللّه‏ على ظهری یأتینی النّاسُ مِن کلّ فَجٍّ عمیقٍ، و جُعِلتُ حَرمَ اللّه‏ و أمنَه! فأوحى اللّه‏ إلیها أن کفّی و قَرِّی، ما فضلُ ما فُضِّلتِ به فیما أعطیتُ أرضَ کربلاء إلاّ بمنزلة الإبرة غرست فی البحر فحملت من ماء البحر، و لولا تُربةُ کربلاء ما فَضّلتُکِ، و لولا مَن تضمّنه أرض کربلاء ما خلقتُکِ و لا خلقتُ البیتَ الّذی به افتخرتِ...».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 279، بحار الأنوار 101: 106.

(20)

امتیاز سرزمین کربلاء

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

زمین کعبه بر خود بالید و گفت: کیست همانند من و حال آنکه خانه حقّ بر پشت من بنا نهاده شده و همگان از أقصى نقاط عالم آهنگ مرا مى‏کنند و بسوى من مى‏شتابند، و من حرم پروردگار و سرزمین أمن إلهى هستم؟!

خطاب آمد: دَم فرو بند و آرام بگیر، امتیازى که تو در برابر سرزمین کربلا دارى نیست مگر همانند رطوبتى که سوزن از آب دریا به خود مى‏گیرد ـ رطوبت سوزن امتیاز زمین کعبه، و دریا امتیاز سرزمین کربلا ـ و علاوه بر این، امتیازِ تو به خاطر امتیاز خاک

(21)

کربلا است، و اگر نبود آنکس که مدفنش در کربلا است، نه تو و نه کعبه را که منشأ افتخار تو است مى‏آفریدم.

حدیث ششم

عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «إنّ زائر الحسین علیه السلام جَعَلَ ذنوبه جِسرا على باب داره ثمّ عبرها، کما یخلف أحدکم الجِسرَ وراءه إذا عَبرَ».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 165، بحار الأنوار 101: 26.

(22)

چه تعبیر زیبائى

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

زائر قبر امام حسین علیه السلام هنگام خروج از منزل به قصد زیارت گناهانش را پُل قرار داده و از روى آن مى‏گذرد، و همانگونه که انسان از پُل عبور مى‏کند و پُل را به همراه نمى‏برد، زائر از گناهانش عبور مى‏کند و آنها را با خود نمى‏برد .

 (23)

حدیث هفتم

عن محمّد بن مسلم، عن أبی جعفر علیه السلام قال: «إنّ الحسین صاحب کربلاء قُتل مظلوما مکروبا عطشانا لهفانا، فآلَى اللّه‏ عزّ و جلّ على نفسه أن لا یأتِیَه لهفانٌ و لا مکروبٌ و لا مذنبٌ و لا مغمومٌ و لا عطشانٌ و لا مَن به آهة، ثمّ دعا عنده و تقرّب بالحسین بن على علیه السلام إلى اللّه‏ عزّ و جلّ إلاّ نفّس اللّه‏ کربته، و أعطاه مسألته، و غفر ذنبه، و مدّ فی عمره، و بسط فی رزقه، فاعتبروا یا اُولى الأبصار».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 184، بحار الأنوار 101: 46.

(24)

زائر مشکلى ندارد

امام باقر علیه السلام فرمودند: امام حسین علیه السلام در سرزمین کربلا مظلومانه شهید گردید، در حالى که دلش پر درد، کامش خشکیده، و شرائطش اضطرارى بود، و در مقابل‏ ـ آنهمه فداکارى‏ ـ خداى متعال قسم یاد نموده است که هر کس هر مشکل، و هر نوع ابتلائى داشته باشد، و به زیارت آن حضرت بیاید و در حرم مطهّر دعا کند، و امام حسین علیه السلام را واسطه قرار دهد، گره از کارش گشوده مى‏شود، به خواستش نائل مى‏ آید، گناهانش بخشوده مى‏گردد، عمرش افزوده مى‏شود، و روزیش افزون مى‏گردد.

آنگاه فرمود: و بجا است که صاحبان بصیرت درس عبرت را از این حدیث شریف فرا گیرند.

(25)

حدیث هشتم

عن ابن تغلب، قال: قال أبو عبد اللّه‏ علیه السلام : «إنّ أربعة آلاف مَلَک عند قبر الحسین علیه السلام شُعثا غُبرا یبکونه إلى یوم القیامة، رئیسهم مَلَکٌ یقال له: منصور، فلا یزوره زائرٌ إلاّ استقبلوه، و لا یودّعه مودِّعٌ إلاّ شیَّعوه، و لا یمرض إلاّ عادوه، و لا یموت إلاّ صلّوا على جنازته، و استغفروا له بعد موته».⁽¹⁾

 (1) ثواب الأعمال: 79، بحار الأنوار 101: 63.

(26)

زائر و استقبال فرشتگان

ابن تغلب گوید: امام صادق علیه السلام فرمودند:

چهار هزار فرشته با افسردگى و پریشانى نزد قبر مطهّر امام حسین علیه السلام حاضرند و بر مظلومیّت آن حضرت تا قیامت گریانند، نام رئیس آنان: منصور، است، از جمله وظایفشان این است که اگر کسى به زیارت آن حضرت بیاید به استقبالش روند، و هنگام مراجعت بدرقه‏ اش نمایند، و اگر مریض شود از او عیادت کنند، و اگر از دنیا رود بر جنازه ‏اش نماز گزارند، و سپس نیز براى او استغفار نمایند .

 (27)

حدیث نهم

عن محمّد بن مسلم، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «إنّ الحسین بن علی علیهماالسلام عند ربّه عزّ و جلّ ینظر إلى مُعسکره و مَن حَلّه من الشّهداء معه، و ینظر إلى زوّاره و هو أعرف بهم بأسمائهم و أسماء آبائهم، و بدرجاتهم و منزلتهم عند اللّه‏ عزّ و جلّ مِن أحَدِکم بولده، و إنّه لَیرى مَن یبکیه فیستغفر له، و یسأل آباءه علیهم السلام أن یستغفروا له، و یقول: لو یعلم زائری ما أعدّ اللّه‏ له لکان فَرَحُه أکثر مِن جَزَعِه، و إنّ زائره لَینقلب و ما علیه مِن ذنْبٍ».⁽¹⁾

 (1) أمالى طوسى 1: 54، بحار الأنوار 101: 64.

(28)

زائر و نظاره مَزور

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

امام حسین علیه السلام به پادگان لشگرش در کربلا و شهیدان رکابش نظاره مى‏کند، و نیز آن حضرت نظاره‏ گر حال زائرینش مى‏باشد، و بخوبى آنها را مى‏شناسد، و نام آنها و نام پدرانشان را مى‏داند، و از رتبه و مقام آنان در نزد پروردگار اطّلاع دارد، و همانگونه که پدر نسبت به خصوصیّات فرزندش آگاه است آن حضرت بهتر از پدر آگاه به شرائط زائرش مى‏باشد، و اگر کسى بر آن حضرت گریان شود از نظر مبارک ایشان مخفى نمى‏ ماند و متقابلاً برایش از پروردگار طلب بخشش

(29)

مى‏کند، و از پدران گرامش نیز مى‏خواهد که براى او درخواست آمرزش نمایند، و خود مى‏فرماید: اگر زائر من مى‏دانست که پروردگار چه مقاماتى براى او فراهم آورده اندوهش مبدّل به شادى، و شادیش افزون مى‏گشت.

آنگاه امام صادق علیه السلام فرمودند: از ویژگیهاى زیارت قبر امام حسین علیه السلام این است که زائر ـ پس از زیارت ـ گناهى را با خود برنمى گرداند.

 (30)

حدیث دهم

عن ابن سنان، قال: قلت لأبی عبد اللّه‏ علیه السلام : جعلت فداک، إنّ أباک کان یقول فی الحجّ یحسب له بکلّ درهم أنفقه ألف، فما لمن ینفق فی المسیر إلى أبیک الحسین علیه السلام ؟ فقال: «یابن سنان، یحسب له بالدّرهم ألف و ألف» حتّى عدّ عشرة «و یرفع له من الدّرجات مثلها، و رضا اللّه‏ خیر له، و دعاء محمّد و دعاء أمیر المؤمنین و الأئمّة علیهم السلام خیر له».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 138، بحار الأنوار 101: 50.

(31)

زائر مشمول دعاى معصومین علیهم السلام مى ‏شود

ابن سنان گوید:

به امام صادق علیه السلام عرض کردم: تصدّقت گردم، پدر بزرگوار شما ـ یعنى امام محمّد باقر علیه السلام ـ مى‏فرمودند: درهمى که در مسیر حجّ خانه خدا صرف شود برابر با هزار درهم محاسبه مى‏شود؛ حال سؤالى که براى من مطرح است این است که: قضیّه در مورد زائر قبر امام حسین علیه السلام چگونه است؟

امام صادق علیه السلام فرمودند: درهمى که در مسیر زیارت جدّم هزینه شود تا ده هزار برابر محاسبه مى‏گردد، و به همین نسبت رتبه زائر ارتقاء مى‏یابد، ولى در هر حال آنچه حائز

(32)

اهمّیّت است براى زائر، و بهتر از هر چیزى براى اوست، این است که مشمول رضایت حق قرار مى‏گیرد، و دعاء خاتم أنبیاء، و علىّ مرتضى، و سائر ائمّه هدى علیهم السلام شامل حالش مى‏شود.

 (33)

حدیث یازدهم

عن داود بن کثیر، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «إنّ فاطمة علیهاالسلام بنت محمّد صلّی الله علیه و‏آله تحضر لزوّار قبر ابنها الحسین فتستغفر لهم ذنوبهم».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 128، بحار الأنوار 101: 55.

(34)

زائر و عنایت حضرت زهراء علیهاالسلام

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

فاطمه أطهر علیهاالسلام، یگانه دختر رسول معظّم اسلام صلّی الله علیه و‏آله به نفس نفیس خودش گواه حال زائرین قبر فرزندش امام حسین علیه السلام مى‏باشد، و براى ایشان طلب آمرزش مى‏کند.

 (35)

حدیث دوازدهم

عن الحسین بن محمّد القمی، عن الرّضا علیه السلام قال: «من زار قبر الحسین علیه السلام بشطّ فرات کان کمن زار اللّه‏ فوق عرشه».⁽¹⁾

 (1) ثواب الأعمال: 77، بحار الأنوار 101: 69.

(36)

زائر تا عرش بالا مى‏ رود

امام هشتم حضرت علیّ بن موسى الرّضا علیه السلام فرمودند:

هر کس قبر مطهّر امام حسین علیه السلام را در کربلا زیارت کند ـ در تقرّب ـ همانند کسى مى‏باشد که پروردگار را در فوق عرش زیارت کرده باشد.

 (37)

حدیث سیزدهم

عن عبد اللّه‏ بن مسکان، قال: شهدت أبا عبد اللّه‏ علیه السلام و قد أتاه قوم من أهل خراسان فسألوه عن إتیان قبر الحسین بن علی علیهماالسلام و ما فیه من الفضل؟ قال: «حدّثنی أبی، عن جدّی أنّه کان یقول: من زاره یرید به وجه اللّه‏ أخرجه اللّه‏ من ذنوبه کمولودٍ ولدته اُمّه، و شیّعته الملائکة فی مسیره فرَفْرفَت على رأسه قد صفّوا بأجنحتهم علیه حتّى یرجع إلى أهله، و سألت الملائکة المغفرة له من ربّه، و غشیته الرّحمة من أعنان السّماء ...».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 157، بحار الأنوار 101: 19.

(38)

زائر همانند روز تولّدش پاک مى‏ گردد

ابن مسکان مى‏گوید: شرفیاب محضر مبارک امام صادق علیه السلام شدم، همزمان گروهى از خراسان نیز در خدمت آن حضرت بودند، پرسشى که ایشان مطرح کردند در ارتباط با فضیلت زیارت قبر امام حسین علیه السلام بود.

امام صادق علیه السلام در مقام پاسخ فرمودند: پدرم (امام باقر علیه السلام) از جدّم (امام سجّاد علیه السلام) نقل فرمود که ایشان فرمودند: هر کس زیارت کند امام حسین ‏را بشرط آنکه انگیزه ‏اى جز رضاى حقّ نداشته باشد خداى متعال او را از گناهان پاک مى‏کند همانند کسى که تازه متولّد گردیده، و ملائکه او را همراهى مى‏کنند و بالهاى خویش را براى او مى‏ گسترانند تا

(39)

هنگامى که به خاندانش برسد، و از پروردگار براى او آمرزش مى‏خواهند، و غوطه ور در رحمت الهى خواهد بود.

حدیث چهاردهم

عن الحسین بن محمّد القمى، قال: قال أبو الحسن موسى علیه السلام : «أدنى ما یثاب به زائر أبی عبد اللّه‏ علیه السلام بشطّ الفرات إذا عرف حقّه و حرمته و ولایته أن یُغفر له ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر».⁽¹⁾

 (1) ثواب الأعمال: 78، کامل الزّیارات: 149، بحار الأنوار 101: 24.

(40)

کمترین پاداش

امام موسى کاظم علیه السلام فرمودند:

کمترین ثوابى که به زائر قبر مطهّر امام حسین تعلّق مى‏گیرد این است که همه گناهانش بخشیده مى‏شود، بشرطى که با حقوق آن حضرت آشنا باشد، و احترام آن حضرت را ـ آنگونه که شایسته است ـ رعایت نماید، و ولایت ایشان را پذیرفته باشد.

 (41)

حدیث پانزدهم

عن إسماعیل بن جابر، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام ، قال: سمعته و هو یقول: «إنّ الحسین علیه السلام قتل مکروبا، و حقیقٌ على اللّه‏ أن لا یأتیه مکروبٌ إلاّ ردّه اللّه‏ مسرورا».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 184، بحار الأنوار 101: 45.

(42)

زائر شادمان بر مى ‏گردد

اسماعیل بن جابر گوید:

من خود از امام صادق علیه السلام شنیدم که فرمود: امام حسین علیه السلام با دلى پر از غم و اندوه شهید گردید، و شایسته مقام ربوبى پروردگار است که از زائر غمدیده ایشان رفع غم نموده و او را شادمان و فرحناک بر گرداند.

 (43)

حدیث شانزدهم

عن عبد الملک الخثعمی، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال، قال لی: «یا عبد الملک، لاتَدَعْ زیارة الحسین بن علی علیهماالسلام و مُر أصحابک بذلک، یمدّ اللّه‏ فی عمرک، و یزید اللّه‏ فی رزقک، و یحییک اللّه‏ سعیدا و لا تموت إلاّ سعیدا و یکتبک سعیدا».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 164، بحار الأنوار 101: 47.

(44)

زائر و فراخى روزى

عبد الملک گوید: امام صادق علیه السلام به من فرمودند: از زیارت امام حسین علیه السلام ، خود غفلت مکن، و دوستانت را نیز به زیارت سفارش کن، چه آنکه به این وسیله عمرت طولانى، و روزیت زیاد مى‏گردد، خوشبخت زندگى خواهى کرد، و خوشبخت خواهى مرد، و خوشبخت (فرداى قیامت) قلمداد خواهى شد.

 (45)

حدیث هفدهم

عن القدّاح، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال، قلت له: ما لمن أتى الحسین بن علی علیهماالسلام زائرا عارفا بحقّه غیر مستنکفٍ و لا مستکبرٍ؟ قال: «یکتب له ألف حجّة مقبولة و ألف عمرة مبرورة، و إن کان شقیّا کتب سعیدا، و لم یزل یخوض فی رحمة اللّه‏».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 157، بحار الأنوار 101: 20.

(46)

زائر سعادتمند مى ‏شود

قدّاح مى‏گوید:

به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: چه ثوابهائى براى زائر قبر امام حسین علیه السلام منظور مى‏گردد در صورتى که زیارتش همراه با شناخت و معرفت و با خضوع و خشوع باشد؟

فرمود: در نامه عمل زائر ثواب هزار حجّ پذیرفته شده، و هزار عمره بى شائبه را درج مى‏کنند، و اگر ـ أحیانا ـ بدبخت باشد در زمره سعادتمندان ثبت مى‏شود، و پیوسته غوطه ور در رحمت الهى خواهد بود.

(47)

حدیث هیجدهم

عن زید الشّحّام، قال: سمعت أبا عبد اللّه‏ علیه السلام یقول: «من أتى قبر الحسین علیه السلام تشوّقا إلیه کتبه اللّه‏ من الآمنین یوم القیامة، و أعطى کتابه بیمینه، و کان تحت لواء الحسین بن علی علیهماالسلام حتّى یدخل الجنّة فیُسکنه فی درجته إنّ اللّه‏ عزیز حکیم».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 154، بحار الأنوار 101: 26.

(48)

نامه عمل زائر به دست راستش داده مى ‏شود

زید شحّام گوید: فرمایش امام صادق علیه السلام را شنیدم که فرمود: هر کس با اشتیاق به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود پروردگار او را در زمره کسانى ثبت مى‏کند که در قیامت در سایه لطف الهى در أمن و أمانند، و نامه أعمالش را به دست راستش مى‏دهد، و تا هنگامى که وارد بهشت شود در زیر پرچم سالار شهیدان خواهد بود، آنگاه نیز در خدمت آن حضرت خواهد بود، آرى اگر حکمت خداوندى اقتضایى کند اراده او غالب خواهد بود.

(49)

حدیث نوزدهم

عن حذیفة بن منصور قال، قال أبو عبد اللّه‏ علیه السلام : «من زار قبر الحسین علیه السلام للّه‏ و فی اللّه‏ أعتقه اللّه‏ من النّار و آمنه یوم الفزع الأکبر، و لم یسأل اللّه‏ حاجةً من حوائج الدّنیا و الآخرة إلاّ أعطاه».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 158، بحار الأنوار 101: 20.

(50)

زائر و آزادى از آتش دوزخ

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

هر کس با انگیزه‏ اى خدائى به زیارت قبر امام حسین علیه السلام مشرّف شود خداى متعال او را از آتش قیامت آزاد نموده، و ایمنى از ترس و هراس بزرگ آن روز به او عطا فرماید، و آنچه در ارتباط با دنیا و آخرت در خواست نماید به او عنایت کند.

 (51)

حدیث بیستم

عن عبد اللّه‏ بن شعیب الّتمیمی، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام ، قال: «ینادی منادٍ یوم القیامة: أین شیعة آل محمّد؟ فیقوم عنق من النّاس لا یحصیهم إلاّ اللّه‏ فیقومون ناحیة من النّاس، ثمّ ینادی منادٍ: أین زوّار قبر الحسین علیه السلام ؟ فیقوم اُناس کثیر، فیقال لهم: خذوا بید من أحبَبْتُم انطلقوا به إلى الجنّة، فیأخذ الرّجل من أحبَّ حتّى أنّ الرّجل من النّاس یقول لرجلٍ: یا فلان، أما تعرفنی؟ أنا الّذی قمت لک یوم کذا و کذا، فیدخله الجنّة لا یُدفع و لا یُمنع».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 183، بحار الأنوار 101: 27.

(52)

زائر شفاعت مى ‏کند

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: روز قیامت منادى حق ندا مى‏دهد: پیروان خاندان رسالت کجایند؟ گروهى که تعداد آنها را جز پروردگار نمى‏داند خود نمائى مى‏کنند، پس بدور از دیگران در گوشه ‏اى مى‏ایستند، دفعه دوّم ندا مى‏شود: زائرین قبر امام حسین علیه السلام کجایند؟ باز گروه زیادى معرّفى مى‏شوند، آنگاه خطاب به آنان گفته مى‏شود: شما حقّ شفاعت دارید، هر که را مایلید همراه خود راهى بهشت نمائید، در اینجا است که زائر از این فرصت استفاده نموده و براى دوستان خود شفاعت مى‏کند، و تا آنجا این امکان برایش فراهم است که هر کس کوچکترین خدمتى به زائر ـ همچون ایستادن در برابر او به عنوان احترام ـ نموده باشد چشم به شفاعت او دوخته و از وى تقاضاى شفاعت مى‏کند، زائر شفاعت مى‏کند، شفاعتش نیز پذیرفته مى‏شود.

(53)

حدیث بیست و یکم

عن عبد اللّه‏ بن زرارة، قال: سمعت أبا عبد اللّه‏ علیه السلام یقول: «إنّ لزوّار الحسین بن علی علیه السلام یومَ القیامة فضلاً على النّاس» قلت: و ما فضلهم؟ قال: «یدخلون الجنّة قبلَ النّاس بأربعین عاما و سائر النّاس فی الحساب و الموقف».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 148، بحار الأنوار 101: 26.

(54)

زائر چهل سال زودتر از دیگران وارد بهشت مى ‏شود

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

زائرین امام حسین علیه السلام در روز قیامت امتیازى خاص بر سائرین خواهند داشت، عبد اللّه‏ بن زرارة مى‏گوید: پرسیدم آن امتیاز کدام است؟ فرمود: زائرین چهل سال قبل از دیگران وارد بهشت مى‏شوند و در این میان سائرین در موقف گرفتار پس دادن حسابند.

 (55)

حدیث بیست و دوّم

عن محمّد بن مسلم، قال: قلت لأبی عبد اللّه‏ علیه السلام ؟ ما لِمَن أتى قبرَ الحسین علیه السلام قال: «مَن أتى قبرَ الحسین شوقا إلیه کان مِن عِباد اللّه‏ المُکْرَمین، و کان تحتَ لواء الحسین بن علی علیهماالسلام حتّى یُدخِلَهما اللّه‏ جمیعا الجنّة».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 155، بحار الأنوار 101: 18.

(56)

زائر با امام حسین علیه السلام وارد بهشت مى ‏شود

محمّد بن مسلم مى‏گوید: حال زائر قبر امام حسین علیه السلام را از امام صادق جویا گشتم، آن حضرت فرمودند: هر کس با اشتیاق به زیارت قبر امام حسین علیه السلام برود در زمره بندگانى قرار خواهد گرفت که مورد عنایات خاصّه حضرت حقّند، و در (قیامت) زیر پرچم آن حضرت خواهد بود، و سرانجام با امام حسین علیه السلام به أمر الهى وارد بهشت خواهد شد.

(57)

حدیث بیست و سوّم

عن عبد اللّه‏ بن الطحّان، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: سمعته و هو یقول: «ما مِن أحدٍ یوم القیامة إلاّ و هو یتمنّى أنّه کان من زوّار الحسین بن علی علیه السلام لِما یرى ممّا یُصنع بزوّار الحسین مِن کرامتهم عَلى اللّه‏».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 146، بحار الأنوار 101: 72.

(58)

همه آرزوى زیارت مى ‏کنند

امام جعفر صادق علیه‏ السلام فرمودند:

آنقدر در قیامت خداوند زائرین امام حسین علیه السلام را مورد لطف و عنایت خاصّش قرار مى‏دهد که همه أفراد در آن روز آرزو مى‏کنند که اى کاش ما هم از زوّار آن حضرت مى‏بودیم.

 (59)

حدیث بیست و چهارم

عن إسحاق بن عمّار، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: سمعته یقول: «لیس مِن مَلَکٍ فی السّماوات إلاّ و هم یَسألون اللّه‏ جلّ و علا أن یَأذَنَ لهم فی زیارة قبر الحسین، ففوجٌ ینزل و فوجٌ یَعرِج».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 122، بحار الأنوار 101: 61.

(60)

درخواست فرشتگان

اسحاق بن عمّار گوید: خود از رئیس مذهب امام جعفر صادق علیه السلام شنیدم که مى‏فرمود: فرشته ‏اى در آسمانها نیست که این تقاضا را از خداى متعال نداشته باشد که اجازه یابد تا به زیارت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام نائل شود، و لذا حرم مطهّر آن حضرت دائما محلّ آمد و شد فرشتگان است، گروهى فرود مى‏آیند، و گروهى بالا مى‏روند.

 (61)

حدیث بیست و پنجم

عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «فی طین قبر الحسین علیه السلام الشّفاء مِن کلّ داء، و هو الدّواء الأکبر».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 289، بحار الأنوار 101: 123.

(62)

تربت امام حسین علیه السلام بزرگترین دوا است

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند:

تربت قبر مطهّر سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام شفا بخش هر درد و مرضى است، و بزرگترین دوا است .

 (63)

حدیث بیست و ششم

عن ابن أبی یعفور، قال: قلت لأبی عبد اللّه‏ علیه السلام : یأخذ الإنسان من طین قبر الحسین فیَنتَفِعُ به، و یأخذ غیره فلا ینتفع به؟! فقال: «لا واللّه‏ الّذی لا إله إلاّ هو ما یأخذه أحدٌ و هو یَرى أنّ اللّه‏ ینفعه به إلاّ نَفَعهُ اللّه‏ به».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 228، کافى 4: 588 / 3، مکارم الأخلاق: 189، بحار الأنوار 101: 122.

(64)

شرط تداوى به تربت امام حسین علیه السلام

ابن أبی یعفور مى‏گوید: به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: چگونه است که گاهى فردى مقدارى از تربت قبر امام حسین علیه السلام را مى‏گیرد و از آن بهره‏ مند مى‏شود، ولى دیگرى مى‏گیرد و نفعى براى او ندارد؟!

حضرت فرمود: نه ـ چنین نیست که تربت براى فردى شفا باشد و براى دیگرى نباشد ـ بلکه سوگند به ذات مقدّس پروردگار، هر کس مقدارى از آن را بگیرد و عقیده ‏اش این باشد که شفا بخش است شفا پیدا خواهد کرد.

(65)

حدیث بیست و هفتم

عن معاویة بن عمّار، قال: کان لأبی عبد اللّه‏ علیه السلام خَریطةٌ دیباجٌ صفراء فیها تربةُ أبی عبد اللّه‏ علیه السلام ، فکان إذا حضرتِ الصّلاةُ صَبَّه عَلى سجّادته و سجد علیه، ثمّ قال: «السّجود على تربة الحسین علیه السلام یخرقُ الحجُبَ السَّبع».⁽¹⁾

 (1) مصباح شیخ طوسى : 511، بحار الأنوار 101: 135.

(66)

فضیلت مهر تربت

معاویة بن عمّار گوید:

حضرت صادق علیه السلام کیسه‏ اى ابریشمى به رنگ زرد داشتند که در آن مقدارى از تربت امام حسین نگهدارى مى‏شد، هنگام نماز که مى‏رسید مقدارى از آن خاکها را بر سجّاده ‏اش مى‏ریخت و بر آن سجده مى‏کرد، و مى‏فرمود: سجده بر تربت سیّد الشّهداء علیه السلام حجابهاى هفتگانه ـ آسمانهاـ را بر طرف مى‏کند.

 (67)

حدیث بیست و هشتم

روی عن الصّادق علیه السلام : «من أدارَ الحَجِیرَ من تربة الحسین علیه السلام فاستغفر مرّةً واحدةً کتب اللّه‏ له سبعین مرّةً، و إن مَسَک السَّبحَةَ و لم یُسبِّح بها ففی کلّ حَبّةٍ منها سَبعَ مَرّات».⁽¹⁾

 (1) مصباح شیخ طوسى: 512، بحار الأنوار 101: 136.

(68)

فضیلت تسبیح تربت

از امام صادق علیه السلام نقل شده است که فرمودند:

هر کس تسبیح تربت امام حسین علیه السلام را در دست گرفته و بگرداند و یک مرتبه استغفار کند ثواب هفتاد مرتبه استغفار در نامه عملش ثبت مى‏شود، و اگر فقط تسبیح تربت را در دست دارد و بچرخاند ولى ذکرى نگوید معادل گرداندن هر دانه آن ثواب و پاداش هفت مرتبه ذکر در نامه عملش نوشته مى‏شود.

(69)

حدیث بیست و نهم

عن هارون بن خارجة، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال، قلت: جعلت فداک، ما لِمَن أتى قبر الحسین علیه السلام زائرا له، عارفا بحقّه، یرید به وجه اللّه‏ و الدّار الآخرة؟ فقال لی: «یا هارون مَن أتى قبرَ الحسین علیه السلام زائرا له، عارفا بحقّه، یرید به وجه اللّه‏ِ و الدّارَ الآخرة غفر اللّه‏ له ما تقدّم من ذنبه و ما تأخّر...»⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 156، بحار الأنوار 101: 19.

(70)

هدف فقط جلب رضایت پروردگار باشد

هارون بن خارجه گوید:

به امام صادق علیه السلام عرضه داشتم: اگر کسى به سفر کربلا رود و قصد زیارت امام حسین علیه السلام را نماید، و شناخت نسبت به حقوق آن حضرت داشته باشد ـ یعنى ایشان را امام و لازم الطّاعة بداند⁽¹⁾ ـ و هدفى جز جلب رضاى پروردگار، و جز آخرت، نداشته باشد، حالش چگونه است، و چه ثوابهائى براى او منظور مى‏گردد؟

امام صادق علیه السلام در پاسخ فرمودند: کسى که با این شرائط و ویژگیها به زیارت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام نائل آید، خداى متعال خطاهاى گذشته و آینده‏ اش را مى‏بخشد.

 (1) رجوع نما به بحار الأنوار 101: 23.

(71)

حدیث سى‏ ام

عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «إذا کان یوم القیامة نادى منادٍ: أینَ زوّار الحسین بن علی علیهماالسلام ؟ فیقوم عُنُقٌ مِن النّاس لا یحصیهم إلاّ اللّه‏ عزّوجلّ، فیقول لهم: ما ذا أردتم بزیارة قبر الحسین علیه السلام ؟ فیقول: یا ربّ حبّا لرسول اللّه‏، و حبّا لعلیّ و فاطمة علیهم السلام و رحمةً له ممّا ارتکب منه، فیقال لهم: هذا محمّد و علی و فاطمة و الحسن و الحسین فالحقوا بهم فأنتم معهم فی درجتهم...».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 153، بحار الأنوار 101: 21.

(72)

انگیزه‏ اى جز محبّت نداشته باشد

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

روز قیامت منادى از طرف پروردگار ندا مى‏دهد: کجایند زائرین قبر امام حسین علیه السلام ؟ گروهى ـ که زیادى تعداد آنان را جز خدا نمى‏داند ـ خود را معرّفى مى‏کنند، از آنان سؤال مى‏شود: انگیزه زیارت شما چه بود؟ پاسخ مى‏دهند: علاقه به رسالتِ خاتم أنبیاء، عشق به ولایت على مرتضى، محبّت به فاطمه زهراء، و دل سوختگى در غم شهید کربلا.

آنگاه به ایشان خطاب مى‏شود: اینک این خمسه طیّبه هستند به ایشان بپیوندید و با ایشان قرین باشید.

(73)

حدیث سى و یکم

عن فائد الحنّاط، عن أبی الحسن موسى علیه السلام قال: «مَن زارَ قبرَ الحُسین علیه السلام عارفاً بحقّه غفر اللّه‏ له ما تقدّم مِن ذنبه و ما تأخّر».⁽¹⁾

 (1) ثواب الأعمال: 77، أمالى صدوق: 142، بحار الأنوار 101: 21.

(74)

امام شناس باشد

امام موسى کاظم علیه السلام فرمودند:

اگر کسى به زیارت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام مشرّف شود، به شرط آنکه آن حضرت را بشناسد و حقّ امام را ارج نهد، خداى متعال همه گناهان او را مى‏بخشد.

 (75)

حدیث سى و دوّم

عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «إذا زُرتَ أبا عبد اللّه‏ الحسین علیه السلام فزُرهُ و أنتَ حَزِینٌ مکروبٌ شُعث مُغبرٌّ جائع عطشان، فإنّ الحسین علیه السلام قُتل حزیناً مکروباً شُعثاً مُغبرّاً جائعاً عطشاناً، و اسأله الحوائج و انصرِف عنه و لا تتّخذه وطناً».⁽¹⁾

 (1) ثواب الأعمال: 80، بحار الأنوار 101: 140.

(76)

دلى آکنده از غم و اندوه داشته باشد

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند:

اگر به زیارت سالار شهیدان حضرت امام حسین علیه السلام مشرّف شدى تلاش کن که زیارتت همراه با غم و اندوه، افسردگى و پریشانى، گرسنگى و تشنه کامى باشد، چه آنکه آن حضرت را اینگونه شهید نمودند؛ و ـ پس از زیارت ـ خواسته‏ هاى خود را با ایشان در میان بگذار، آنگاه مراجعت کن، و کربلا را براى خود وطن قرار مده.

 (77)

حدیث سى و سوّم

عن قدامة بن مالک، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «مَن زارَ الحُسین مُحتسباً، لا أشِراً و لا بَطِراً و لا سُمعةً، مُحصِت عنه ذنُوبه کما یُمحَّص الثوب فی الماء فلا یبقى علیه دَنس، و یُکتب له بکلّ خُطوة حِجّة، و کلّما رفع قدماً عُمرةً».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 156، بحار الأنوار 101: 19.

(78)

خوش گذران نباشد

امام جعفر صادق علیه السلام فرمودند: آنکس که با نیّتى پاک به زیارت امام حسین برود، نه آنکه مستى نعمت و نشاط و غرور آن او را واداشته باشد، و نیز نه آنکه انگیزه خود نمائى داشته باشد، از گناهان پاک مى‏شود همانگونه که جامه کثیف در آب پاک مى‏گردد، و براى او به هر گامى که بر مى‏دارد و مى‏گزارد ثواب حجّ و عمره ‏اى منظور مى‏شود.

 (79)

حدیث سى و چهارم

عن رفاعة بن موسى النحّاس، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام قال: «إنّ من خرج إلى قبر الحسین علیه السلام عارفا بحقّه و اغتسل فى الفرات و خرج من الماء، کان کمثل الّذی خرج مِن الذّنوب، فإذا مشى إلى الحیر لم یَرفعْ قَدما و لم یَضَعْ اُخرى إلاّ کَتَبَ اللّه‏ له عشر حسنات و مَحا عنه عَشرَ سیّئات».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 205، بحار الأنوار 101: 147.

(80)

از آب فرات غسل کند

امام صادق علیه السلام فرمودند:

هر کس با معرفت راهى زیارت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام شود و در آب فرات غسل کند از گناهان خارج مى‏شود همانگونه که از آب خارج مى‏شود، پس چون بسوى حائر حسینى راه افتد قدمى بر نمى‏دارد جز انکه خداى متعال در نامه عمل او ده ثواب ثبت مى‏فرماید، و نیز قدمى نمى‏گذارد جز انکه ده گناه از او محو مى‏نماید.

 (81)

حدیث سى و پنجم

عن أبی بصیر، عن أبی عبد اللّه‏ علیه السلام فی حدیث قال فی آخره: «فإذا أردت المشی إلیه فاغتسل و لا تطیّب و لا تدَّهن و لا تکتحل حتّى تأتی القبر».⁽¹⁾

 (1) تهذیب 6: 76 / 150، بحار الأنوار 101: 148.

(82)

از استعمال بوى خوش پرهیز کند

أبو بصیر گوید که: امام صادق علیه السلام در انتهاى سخنى که در ارتباط با آداب زیارت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام بیان داشتند، فرمودند: هر گاه به منظور زیارت راه افتادى در آغاز غسل کن، ولى از استعمال بوى خوش خود دارى نما، و نیز در طول سفر از استعمال هر نوع لوازم آرایش همانند روغن و سرمه پرهیز داشته باش.

 (83)

حدیث سى و ششم

قال أبو عبد اللّه‏ علیه السلام : «إذا أتیتَ أبا عبد اللّه‏ علیه السلام فاغتسل على شاطى‏ء الفرات، ثمّ ألبس ثیابک الطّاهرة، ثمّ امشِ صافیا فإنّک فی حرمٍ من حرمِ اللّه‏ و رسوله، بالتّکبیر و التّهلیل و الّتمجید و التّعظیم للّه‏ کثیرا، و الصّلاة على محمّد و أهل بیته حتّى تصیر على باب الحسین».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 217، بحار الأنوار 101: 152.

(84)

زمزمه ذکر و صلوات داشته باشد

امام صادق علیه السلام خطاب به بعضى از أصحاب خود فرمودند: هر گاه به زیارت امام حسین علیه السلام نائل آمدى ابتدا در آب فرات غسل کن، آنگاه لباسهاى تمیز و پاک خود را به تن کن، پس با پاى برهنه بسوى حرم مطهّر حرکت کن، چه آنکه کربلا حرم خدا و حرم رسول خدا است، و خود را مشغول به یاد خدا کن، گاهى اللّه‏ أکبر، و گاهى لا إله إلاّ اللّه‏ بگو، و تا انجا که مقدور است خداى متعال را ـ به وسیله ذکر ـ به بزرگى یاد کن، و تا هنگامى که وارد حرم مطهّر امام علیه السلام مى‏شوى سر گرم به ذکر صلوات بر محمّد و آل آن بزرگوار باش.

(85)

حدیث سى و هفتم

و فی حدیث عن الصّادق علیه السلام قال: «و لا تدَّهِنْ و لا تَکحل حتّى تأتىَ الفرات، و أقلَّ من الکلام و المزاح، و أکثر مِن ذکر اللّه‏ تعالى، و إیّاک و المزاح و الخصومة».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 238، بحار الأنوار 101: 174.

(86)

از پر حرفى و شوخى اجتناب نماید

امام صادق علیه السلام در ضمن حدیث مفصّلى که مشتمل بر آداب زیارت امام حسین علیه السلام است فرمود: در مسیر زیارت از استعمال لوازم آرایش همچون روغن مالى به بدن، و سرمه کشیدن به چشم خود دارى کن، و گفتگو و شوخى با دیگران را به حدّ أقلّ ممکن برسان، و در مقابل زیاد به یاد خداى تعالى باش و ذکر بگو، و ـ حتّى الإمکان ـ از شوخى و درگیرى با دیگران پرهیز کن.

حدیث سى هشتم

عن أبی المضا، قال: قال لی أبو عبد اللّه‏ علیه السلام : «تأتونَ قبرَ أبی عبد اللّه‏ علیه السلام ؟» قلت: نعم، قال: «أ فتتّخذون لذلک سُفرا؟» قلت: نعم، فقال: «أمّا لو أتیتم قبورَ آبائکم و اُمّهاتکم لم تفعلوا ذلک» قال: قلت: أیّ شیء نأکل؟ قال: «الخبز و اللّبن».⁽¹⁾

 (1) کامل الزّیارات: 140، بحار الأنوار 101: 141.

(88)

غذایش ساده باشد

راوى گوید: امام جعفر صادق علیه السلام به من فرمودند: آیا آهنگ زیارت قبر امام حسین علیه السلام را مى‏کنید؟ عرضه داشتم: بلى، فرمود: آیا براى خود زاد و توشه سفر به عنوان غذاى مسافر بر مى‏دارید؟ عرض کردم: بلى، فرمود: اگر به زیارت قبر والدین خود مى‏رفتید این کار را نمى‏کردید، گفتم: اگر تهیّه غذائى ندیده باشیم پس ـ در طول سفر - چه بخوریم؟ فرمود: نان و شیر .

 (89)

حدیث سى و نهم

...«ثمّ انحرفْ إلى الرّأس فصلِّ رکعتین تقرأ فی الاُولى منهما فاتحةَ الکتاب و سورةَ یس، و فی الثّانیة فاتحة الکتاب و سورة الرّحمان، سلّمتَ و سبّحتَ تسبیحَ الزّهراء علیهاالسلام مَجِّدِ اللّه‏ کثیرا و استغفر لذنبک و صلِّ على رسول اللّه‏ صلّی الله علیه و‏آله ثمّ ارفع یدیک...».⁽¹⁾

 (1) مزار شیخ مفید: 103، بحار الأنوار 101: 215.

(90)

نماز زیارت بجا آورد

...آنگاه بسوى بالاى سر امام حسین علیه السلام برو و در آنجا دو رکعت نماز بگذار، در رکعت اوّل بعد از حمد سوره یس و در رکعت دوّم بعد از حمد سوره الرّحمان بخوان، و بعد از سلام ابتدا به تسبیحات حضرت زهراء علیهاالسلام را بگو، آنگاه ـ بوسیله أذکار همچون گفتن: لا حول و لا قوّة إلاّ باللّه‏ العلیّ العظیم ـ بسیار تمجید و تعظیم پروردگار کن، و در خواست آمرزش براى گناهانت نما، و صلوات بر محمّد و آل علیهم السلام فرست، سپس دستها را به دعا بلند کن...

(91)

حدیث چهلم

فی حدیث عن الصّادق علیه السلام قال: «ثمّ عُدْ إلى عند رأس الحسین علیه السلام ، و أکثر من الدّعاء لک و لأهلک و لوالدتک و لإخوانک، فإنّ مشهده لا تردُّ فیه دعوةُ داعٍ و لا سؤال سائلٍ».⁽¹⁾

 (1) مصباح شیخ طوسى: 495 - 504، بحار الأنوار 101: 201.

(92)

زیاد دعا کند

امام صادق علیه السلام در حدیثى پس از بیان کیفیّت زیارت امام حسین علیه السلام براى صفوان، فرمودند:

دوباره ـ یعنى بعد از آنکه زیارت کردى و نماز زیارت را در بالاى سر گذاشتى و به پائین پاى آن حضرت رفتى و زیارت نمودى حضرت على أکبر علیه السلام را ـ به بالاى سر مبارک برگرد و براى خودت و أهل و عیالت و پدر و مادرت و برادران ایمانیت بسیار دعا کن، چه آنکه دعا در حرم مطهّر آن حضرت ردّ نمى‏شود، و هیچ در خواستى بى پاسخ نمى‏ماند...

(93)

کیفیّت زیارت امام حسین علیه السلام

جمعى از بزرگان شیعه همچون مرحوم کلینى در کافى، و شیخ صدوق در فقیه، و شیخ طوسى در تهذیب، زیارتى را به سند معتبر از امام صادق علیه السلام نقل کرده‏اند، و در اعتبار به حدّى است که مرحوم صدوق در فقیه اکتفاء به ذکر آن نموده و فرموده: علّت اختیار من این زیارت را اعتبار و أصحّ بودن روایت آن است.

امام صادق علیه السلام فرمودند:

چون خواستى به زیارت آن حضرت (امام حسین علیه السلام ) بروى در فرات غسل کن،

(94)

سپس جامه ‏هاى پاک و پاکیزه خود را بپوش، آنگاه با پاى برهنه روانه شو، چه آنکه کربلا حرمى از حرمهاى پروردگار و رسول خدا صلّی الله علیه و‏آله است.

و مترنّم باش به أذکارى همچون: اللّه‏ أکبر، لا إله إلاّ اللّه‏، سبحان اللّه‏، و پیوسته صلوات بر محمّد و آل محمّد علیهم السلام فرست تا آنکه بر در حرم برسى پس بگو :

السَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللّه‏ِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلامُ عَلَیْکُمْ یا مِلائِکَةَ اللّه‏ِ وَ زُوّارَ قَبْرِ ابْنِ نَبِیِ اللّه‏ِ.

پس ده گام بردار و بایست و سى مرتبه «اللّه‏ أکبر» بگو .

(95)

آنگاه به جانب قبر از ناحیه پیش روى مبارک برو، و در حالى که پشت به قبله و رو به روى آن حضرت هستى بگو :

السَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللّه‏ِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یا قَتِیلَ اللّه‏ِ وَ ابْنَ قَتِیلِهِ السَّلامُ عَلَیْکَ یا ثارَ اللّه‏ِ وَ ابْنَ ثارِه السَّلامُ عَلَیْکَ یا وِتْرَ اللّه‏ِ الْمَوْتُورِ فِی السَّماواتِ وَ الأرْضِ، أشْهَدُ أنَّ دَمَکَ سَکَنَ فِی الْخُلْدِ وَ اقْشَعَرَّتْ لَهُ أظِلَّةُ الْعَرْشِ، وَ بَکى لَهُ جَمِیْعُ الْخَلائِقِ، وَ بَکَتْ لَهُ السَّماواتُ السَّبْعُ وَ الأرَضُونَ السَّبْعُ وَ ما فِیهِنَّ وَ ما بَیْنَهُنَّ وَ مَنْ یَتَقَلَّبُ فِی الْجَنَّةِ وَ النّارِ مِنْ خَلْقِ رَبِّنا وَ ما یُرى وَ ما لا یُرى،

(96)

أشْهَدُ أنَّکَ حُجَّةُ اللّه‏ِ وَ ابْنُ حُجَّتِهِ، وَ أشْهَدُ أنَّکَ قَتِیلُ اللّه‏ِ وَ ابْنُ قَتِیلِهِ، وَ أشْهَدُ أنَّکَ ثارُ اللّه‏ِ فِی الأرْضِ وَ ابْنُ ثارِهِ وَ أشْهَدُ أنَّکَ وِتْرُ اللّه‏ِ الْمَوْتُورُ فِی السَّماواتِ وَ الأرْضِ، وَ أشْهَدُ أنَّکَ قَدْ بَلَّغْتَ وَ نَصَحْتَ وَ وَفَیْتَ وَ أوْفَیْتَ وَ جاهَدْتَ فِی سَبِیْلِ اللّه‏ِ وَ مَضَیْتَ لِلَّذِی کُنْتَ عَلَیْهِ شَهِیْدا وَ مُسْتَشْهِدا وَ شاهِدا وَ مَشْهُودا أنَا عَبْدُ اللّه‏ِ وَ مَوْلاکَ وَ فِی طاعَتِکَ وَ الْوافِدُ إلَیْکَ ألْتمَِسُ کَمالَ الْمَنْزِلَةِ عِنْدَ اللّه‏ِ وَ ثَباتَ الْقَدَمِ فِی الْهِجْرَةِ إلَیْکَ وَ السَّبِیلَ الَّذِی لا یَخْتَلِجُ دُوْنَکَ مِنَ الدُّخُوْلِ فِی کِفالَتِکَ الَّتِی اُمِرْت بِها، مَنْ أرادَ اللّه‏َ بَدَأ بِکُمْ، بِکُمْ یُبَیِّنُ اللّه‏ُ

(97)

الْکَذِبَ وَ بِکُمْ یُباعِدُ اللّه‏ُ الزَّمانَ الْکَلِبَ، وَ بِکُمْ فَتَحَ اللّه‏ُ، وَ بِکُمْ یَخْتِمُ اللّه‏ُ، وَ بِکُمْ یَمْحُو ما یَشاءُ وَ یُثْبِتُ، وَ بِکُمْ یَفُکُّ الذُّلَّ مِنْ رِقابِنا وَ بِکُمْ یُدْرِکُ اللّه‏ُ تِرَةَ کُلِّ مُؤْمِنٍ یُطْلَبُ بِها، وَ بِکُمْ تُنْبِتُ الأرْضُ أشْجارَها، وَ بِکُمْ تُخْرِجُ الأرضُ ثِمارَها، وَ بِکُمْ تُنْزِلُ السَّماءُ قَطْرَها وَ رِزْقَها، وَ بِکُمْ یَکْشِفُ اللّه‏ُ الْکَرْبَ، وَ بِکُمْ یُنَزِّلُ اللّه‏ُ الْغَیْثَ، وَ بِکُمْ تُسَبِّحُ الأرْضُ الَّتِی تَحْمِلُ أبْدانَکُمْ وَ تَسْتَقِلُّ جِبالُها عَلى مَراسِیها، إرادَةُ الرَّبِّ فِی مَقادِیرِ اُمُورِهِ تَهْبِطُ إلَیْکُمْ وَ تَصْدُرُ مِنْ بُیُوتِکُمْ وَ الصّادِرُ عَمّا فُصِّلَ مِنْ أحْکامِ الْعِبادِ، لُعِنَتْ اُمُّةٌ قَتَلَتْکُمْ وَ اُمَّةٌ خالَفَتْکُمْ وَ اُمَّةٌ

(98)

جَحَدَتْ وِلایَتَکُمْ وَ اُمَّةٌ ظاهَرَتْ عَلَیْکُمْ وَ اُمَّةٌ شَهِدَتْ وَ لَمْ تُسْتَشْهَدْ، اَلْحَمْدُ للّه‏ِ الَّذِی جَعَلَ النّارَ مَأْواهُمْ وَ بِئْسَ وِرْدُ الْوارِدِینَ وَ بِئْسَ الْوِرْدُ الْمَوْرُودُ وَ الْحَمْدُ للّه‏ِ رَبِّ الْعالَمِینَ .

پس سه مرتبه بگو: وَ صَلَّى اللّه‏ُ عَلَیْکَ یا أبا عَبْدِ اللّه‏ِ .

و بعد سه مرتبه بگو: أنَا إلَى اللّه‏ِ مِمَّنْ خالَفَکَ بَرِیءٌ .

آنگاه مى‏روى نزد قبر فرزند آن حضرت جناب على أکبر علیه السلام که در پائین پاى پدر مدفون است و مى‏گوئى :

السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ رَسُولِ اللّه‏ِ، السَّلامُ

(99)

عَلَیْکَ یَا ابْنَ أمِیرِ المُؤْمِنِینَ، السَّلامَ عَلَیْکَ یَا ابْنَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَیْنِ، السَّلامُ عَلَیْکَ یَا ابْنَ خَدِیْجَةَ وَ فاطِمَةَ، صَلَّى اللّه‏ُ عَلَیْکَ، صَلَّى اللّه‏ُ عَلَیْکَ، صَلَّى اللّه‏ُ عَلَیْکَ، لَعَنَ اللّه‏ُ مَنْ قَتَلَکَ، لَعَنَ اللّه‏ُ مَنْ قَتَلَکَ، لَعَنَ اللّه‏ُ مَنْ قَتَلَکَ، أنَا إلَى اللّه‏ِ مِنْهُمْ بَرِیءٌ، أنَا إلَى اللّه‏ِ مِنْهُمْ بَرِیءٌ، أنَا إلَى اللّه‏ِ مِنْهُمْ بَرِیءٌ.

سپس با دست به سوى مدفن شهداء کربلا اشاره نموده و مى‏گوئى :

السَّلامُ عَلَیْکُمْ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ، السَّلامُ عَلَیْکُمْ، فُزْتُمْ وَ اللّه‏ِ، فُزْتُمْ وَ اللّه‏ِ، فُزْتُمْ وَ اللّه‏ِ، فَلَیْتَ أنِّی مَعَکُمْ فَأفُوزَ فَوْزا عَظِیما.

(100)

بعد به پشت قبر مطهّر رفته و شش رکعت نماز گذار.

آنگاه اگر خواستى مراجعت کنى برگرد، چه آنکه زیارتت تمام است⁽¹⁾.

---

 (1) کافى 4: 575 / 2، فقیه 2: 358 / 1614، تهذیب 6: 54 / 131، وسائل الشیعة 10: 382 أبواب مزار ب62 ح1، مفاتیح الجنان: زیارت اوّل از زیارات مطلقه.

(101)

زیارت وارث

سیّد بن طاوس زیارتى را از جابر جعفى از امام صادق علیه السلام با فضیلت بسیار نقل نموده که فرمود:

چون به زیارت قبر مطهّر امام حسین علیه السلام نائل شدى بایست بر در حرم مطهّر و بگو :

السَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللّه‏ِ السَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ نُوحٍ نَبِیِّ اللّه‏ِ السَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ إبْراهِیمَ خَلِیلِ اللّه‏ِ السَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ مُوسى کَلِیمِ اللّه‏ِ السَّلامُ عَلَیْکَ

(102)

یا وارِثَ عِیسى رُوحِ اللّه‏ِ السَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ مُحَمَّدٍ سَیِّدِ رُسُلِ اللّه‏ِ السَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ عَلِیٍ أمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ وَ خَیْرِ الْوَصِیِّینَ السَّلامُ عَلَیْکَ یا وارِثَ الْحَسَنِ الرَّضیِ الطّاهِرِ الرّاضِی الْمَرْضِیِ السَّلامُ عَلَیْکَ أیُّهَا الصِّدِّیقُ الأکْبَرُ السَّلامُ عَلَیْکَ أیُّهَا الْوَصِیُ الْبَرُّ التَّقِیُ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الأرْواحِ الَّتِی حَلَّتْ بِفِنائِکَ وَ أناخَتْ بِرَحْلِکَ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ عَلَى الْمَلائِکَةِ الْحافّینَ بِکَ أشْهَدُ أنَّکَ قَدْ أقَمْتَ الصَّلاةَ وَ آتَیْتَ الزّکاةَ وَ أمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَیْتَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَ جاهَدْتَ الْمُلْحِدِینَ وَ عَبَدْتَ اللّه‏َ حَتّى أتاکَ الْیَقِینُ السَّلامُ عَلَیْکَ وَ رَحْمَةُ اللّه‏ِ وَ بَرَکاتُهُ .

(103)

پس بسوى قبر مطهّر حرکت کن چون رسیدى دست بر قبر بگذار و بگو:

«السَّلامُ عَلَیْکَ یا حُجَّةَ اللّه‏ِ فِی أرْضِهِ وَ سَمائِهِ» .

آنگاه راهى نماز شو که هر رکعت نماز در نزد قبر شریف آن حضرت از ثوابهاى ویژه ‏اى برخوردار است⁽¹⁾.

 (1) مصباح الزائر: 252، مفاتیح الجنان: زیارت سوّم از زیارات مطلقه.

فهرست

سخنى با آشنا (مقدّمه)··· 5

مباهات پروردگار··· 11

حدیث اوّل··· 12

ضرورت زیارت··· 13

حدیث دوّم··· 14

امام حسین علیه السلام بر همگان حق دارد··· 15

حدیث سوّم··· 16

شوق زیارت··· 17

حدیث چهارم··· 18

زیارت برترین أعمال است··· 19

حدیث پنجم··· 20

امتیاز سرزمین کربلاء··· 21

حدیث ششم··· 22

چه تعبیر زیبائى··· 23

حدیث هفتم··· 24

زائر مشکلى ندارد··· 25

حدیث هشتم··· 26

زائر و استقبال فرشتگان··· 27

حدیث نهم··· 28

زائر و نظاره مَزور··· 29

حدیث دهم··· 31

زائر مشمول دعاى معصومین علیهم السلام مى‏شود··· 32

حدیث یازدهم··· 34

زائر و عنایت حضرت زهراء علیهاالسلام ··· 35

حدیث دوازدهم··· 36

زائر تا عرش بالا مى‏رود··· 37

حدیث سیزدهم··· 38

زائر همانند روز تولّدش پاک مى‏گردد··· 39

حدیث چهاردهم··· 40

کمترین پاداش··· 41

حدیث پانزدهم··· 42

زائر شادمان بر مى‏گردد··· 43

حدیث شانزدهم··· 44

زائر و فراخى روزى··· 45

حدیث هفدهم··· 46

زائر سعادتمند مى‏شود··· 47

حدیث هیجدهم··· 48

نامه عمل زائر به دست راستش داده مى‏شود··· 49

حدیث نوزدهم··· 50

زائر و آزادى از آتش دوزخ··· 51

حدیث بیستم··· 52

زائر شفاعت مى‏کند··· 53

حدیث بیست و یکم··· 54

زائر چهل سال زودتر از دیگران وارد بهشت مى‏شود··· 55

حدیث بیست و دوّم··· 56

زائر با امام حسین علیه السلام وارد بهشت مى‏شود··· 57

حدیث بیست و سوّم··· 58

همه آرزوى زیارت مى‏کنند··· 59

حدیث بیست و چهارم··· 60

درخواست فرشتگان··· 61

حدیث بیست و پنجم··· 62

تربت امام حسین علیه السلام بزرگترین دوا است··· 63

حدیث بیست و ششم··· 64

شرط تداوى به تربت امام حسین علیه السلام ··· 65

حدیث بیست و هفتم··· 66

فضیلت مهر تربت··· 67

حدیث بیست و هشتم··· 68

فضیلت تسبیح تربت··· 69

حدیث بیست و نهم··· 70

هدف فقط جلب رضایت پروردگار باشد··· 71

حدیث سى‏ام··· 72

انگیزه‏اى جز محبّت نداشته باشد··· 73

حدیث سى و یکم··· 74

امام شناس باشد··· 75

حدیث سى و دوّم··· 76

دلى آکنده از غم و اندوه داشته باشد··· 77

حدیث سى و سوّم··· 78

خوش گذران نباشد··· 79

حدیث سى و چهارم··· 80

از آب فرات غسل کند··· 81

حدیث سى و پنجم··· 82

از استعمال بوى خوش پرهیز کند··· 83

حدیث سى و ششم··· 84

زمزمه ذکر و صلوات داشته باشد··· 85

حدیث سى و هفتم··· 86

از پر حرفى و شوخى اجتناب نماید··· 87

حدیث سى و هشتم··· 88

غذایش ساده باشد··· 89

حدیث سى و نهم··· 90

نماز زیارت بجا آورد··· 91

حدیث چهلم··· 92

زیاد دعا کند··· 93

کیفیّت زیارت امام حسین علیه السلام ··· 94

زیارت وارث··· 102

فهرست··· 105