أربعینات

رفتار خدا پسندانه با مردم

وَ لْیَعْفوا وَ لْیَصْفَحوا أَ لا تُحِبُّونَ أَنْ یَغْفِرَ اللّهُ لَکُمْ وَ اللّهُ غَفورٌ رَحیمٌ؛ [سوره نور ، آیه 22]
... باید عفو کنید و لغزش هاى دیگران را نادیده بگیرید. آیا دوست نمى دارید خداوند شما را ببخشد؟ و خداوند آمرزنده و مهربان است.

• 1 پیامبر صلی الله علیه و آله : إنَّ أَوْلَى النّاسِ بِاللّه ِ وَبِرَسولِهِ مَنْ بَدا بِالسَّلامِ؛

نزدیک ترین مردم به خدا و رسول او کسى است که آغازگر سلام باشد. [بحارالأنوار، ج 76، ص 12، ح 50]
 

• 2 امام على علیه السلام : أَبْلَغُ ما تَسْتَدِرُّ بِهِ الرَّحْمَةَ أَنْ تُضْمِرَ لِجَمیعِ النّاسِ الرَّحْمَةَ؛

مؤثّرترین وسیله جلب رحمت خدا این است که خیرخواه همه مردم باشى. [غررالحکم، ح 3353]
 

• 3 پیامبر صلی الله علیه و آله : إِذا اوقِفَ الْعِبادُ نادى مُنادٍ: لِیَقُمْ مَنْ أَجْرُهُ عَلَى اللّه ِ وَ لْیَدْخُلِ الْجَنَّةَ قیلَ:مَنْ ذَا الَّذى أَجْرُهُ عَلَى اللّه ِ؟ قالَ: الْعافُونَ عَنِ النّاسِ؛

هنگامى که بندگان در پیشگاه خدا مى ایستند، آواز دهنده اى ندا دهد: آن کس که مزدش با خداست برخیزد و به بهشت رود. گفته مى شود: چه کسى مزدش با خداست؟ مى گوید: گذشت کنندگان از مردم. [کنزالعمال، ح 7009]
 

• 4 پیامبر صلی الله علیه و آله : یَروى عَنْ رَبِّهِ تَبارَکَ وَتَعالى ـ حُقَّتْ مَحَبَّتى عَلَى الْمُتَزاوِرَیْنِ فىَّوَحُقَّتْ مَحَبَّتى عَلَى الْمُتَباذِلینَ فىَّ وَ هُمْ عَلى مَنابِرَ مِنْ نورٍ یَغْبِطُهُمُ النَّبیّونَ وَ الصِّدّیقونَ بِمَکانِهِمْ؛

خداوند متعال مى فرماید: بر خود واجب کرده ام دوست داشتن کسانى را که به خاطر من به دیدار یکدیگر مى روند و کسانى که در راه من به یکدیگر بخشش مى نمایند، چنین کسانى (روز قیامت) بر منابرى از نورند به گونه اى که پیامبران و صدیقین به جایگاه آنان غبطه مى خورند. [صحیح ابن حبّان، ج 2، ص 338]
 

• 5 امام على علیه السلام : مَنْ أَصْلَحَ فیما بَیْنَهُ وَبَیْنَ اللّه ِ أَصْلَحَ اللّه ُ فیما بَیْنَهُ وَ بَیْنَ النّاسِ؛

هر کس رابطه اش را با خدا اصلاح کند، خداوند رابطه او را با مردم اصلاح خواهد نمود. [بحارالأنوار، ج 71، ص 366، ح 12]
 

• 6 پیامبر صلی الله علیه و آله : أَمَرَنى رَبّى بِمُداراةِ النّاسِ کَما أَمَرَنى بِأَداءِ الْفَرائِضِ؛

پروردگارم، همان گونه که مرا به انجام  واجبات فرمان داده، به مدارا کردن با مردم نیز فرمان داده است. [کافى، ج 2، ص 117، ح 4]
 

• 7 پیامبر صلی الله علیه و آله : اَلسَّخىُّ قَریبٌ مِنَ اللّه ِ، قَریبٌ مِنَ النّاسِ ، قَریبٌ مِنَ الجَنَّةِ؛

سخاوتمند به خدا، مردم و بهشت نزدیک است. [بحارالأنوار، ج 73، ص 308، ح 37]
 

• 8 امام صادق علیه السلام : صَدَقَةٌ یُحِبُّهَا اللّه ُ: إِصْلاحٌ بَیْنَ النّاسِ إِذا تَفاسَدوا، وَ تَقارُبٌ بَیْنَهُمْ إِذا تَباعَدوا؛

صدقه اى که خداوند آن را دوست دارد عبارت است از: اصلاح میان مردم هرگاه رابطه شان تیره شد و نزدیک کردن آنها به یکدیگر هرگاه از هم دور شدند. [کافى، ج 2، ص 209، ح 1]
 

• 9 پیامبر صلی الله علیه و آله : إِنْ أَحْبَبْتُمْ أَنْ یُحِبَّکُمُ اللّه ُ وَرَسولُهُ فَأَدّوا إِذَا ائْتُمِنْتُمْ وَاصْدُقوا إِذا حَدَّثْتُمْ وَأَحْسِنوا جِوارَ مَنْ جاوَرَکُمْ؛

اگر مى خواهید که خدا و پیغمبر شما را دوست بدارند وقتى امانتى به شما سپردند به سلامت برگردانید و چون سخن گویید راست گویید و با همسایگان خود به نیکى رفتار نمایید. [نهج الفصاحه، ح 554]
 

• 10 امام سجاد علیه السلام : أمّا حَقُّ ذِى المَعروفِ عَلَیکَ فَأن تَشکُرَهُ وتَذکُرَ مَعروفَهُ، وَ تُکْسِبَهُ المَقالَةَ الحَسَنَةَ وَتُخلِصَ لَهُ الدُّعاءَ فیما بَینَکَ وَ بَینَ اللّه ِ عَزَّوَجَلَّ، فَإذا فَعَلتَ ذلِکَ کُنتَ قَد شَکَرتَهُ سِرّا وَ عَلانیَةً ، ثُمَّ إن قَدَرْتَ عَلى مُکافاتِهِ یَوما کافَیْتَهُ؛

حق کسى که به تو نیکى کرده ، این است که از او تشکر کنى و نیکیش را به زبان آورىو از وى به خوبى یاد کنى و میان خود و خداى عزّوجلّ برایش خالصانه دعا کنى ، هرگاه چنین کردى بى گمان پنهانى و آشکارا از او تشکر کرده اى . سپس اگر روزى توانستى نیکى او را جبران کنى ، جبران کن . [خصال، ص 568]
 

• 11 امام صادق علیه السلام : إذا أرادَ أَحَدُکُمْ أَنْ یُسْتَجابَ لَهُ فَلْیُطَیِّبْ کَسْبَهُ وَلْیَخْرُجْ مِنْ مَظالِمِ النّاسِ ، وَ إِنَّ اللّه َ لا یَرْفَعُ إِلَیْهِ دُعاء عَبْدٍ وَ فى بَطْنِهِ حَرامٌ أَوْ عِنْدَهُ مَظْلَمَةٌ لأِحَدٍ مِنْ خَلْقِهِ؛

هر کس بخواهد دعایش مستجاب شود، باید کسب خود را حلال کند و حق مردم رابپردازد. دعاى هیچ بنده اى که مال حرام در شکمش باشد یا حق کسى بر گردنش باشد،به درگاه خدا بالا نمى رود. [بحارالأنوار، ج 93، ص 321، ح 31]
 

• 12 امام على علیه السلام : وَإیّاکَ ... اَنْ تَعِدَهُم فَتُتبِعَ مَوعِدَکَ بِخُلفِکَ... فَاِنَّ الخُلفَ یوجبُ المَقتَ عِندَ اللّه ِ وَ النّاسِ؛

بپرهیز از خلف وعده که آن موجب نفرت خدا و مردم از تو مى شود. [نهج البلاغه، از نامه 53]
 

• 13 پیامبر صلی الله علیه و آله : أمَّا الحَیاءُ فَیَتَشَعَّبُ مِنهُ اللِّینُ ، و الرّأفَةُ، و المُراقَبَةُ للّه ِِ فِى السِّرِّ و العَلانیَةِ،و السَّلامَةُ، واجْتِنابُ الشَّرِّ، و البَشاشَةُ، و السَّماحَةُ ، و الظَّفَرُ، وحُسْنُ الثَّناءِ عَلَى المَرءِ فِى النّاسِ، فَهذا ما أصابَ العاقِلَ بِالحَیاءِ، فَطُوبى لِمَن قَبِلَ نَصیحَةَ اللّه ِ وخافَ فَضیحَتَهُ؛

اما شاخه هاى حیا عبارتند از: نرمش، مهربانى، در نظر داشتن خدا در آشکار و نهان،سلامت، دورى از بدى، خوشرویى، گذشت، بخشندگى ، پیروزى و خوشنامى در میانمردم، اینها فوایدى است که خردمند از حیا مى برد. خوشا به حال کسى که نصیحت خدارا بپذیرد و از رسوایى خودش بترسد. [تحف العقول، ص 17]
 

• 14 پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله : أَنْصِفِ النّاسَ مِنْ نَفْسِکَ وَانْصَحِ الأُمَّةَ وَارْحَمْهُمْ فَإِذا کُنْتَ کَذلِکَ وَغَضِبَ اللّه ُ عَلى أَهْلِ بَلْدَةٍ أَنْتَ فیها وَأَرادَ أَنْ یُنْزِلَ عَلَیْهِمُ الْعَذابَ نَظَرَ إِلَیْکَ فَرَحِمَهُمْ بِکَ،یَقولُ اللّه ُ تَعالى: (وَما کانَ رَبُّکَ لِیُهْلِکَ الْقُرى بِظُلْمٍ وَأَهْلُها مُصْلِحونَ)؛

با مردم منصفانه رفتار کن و نسبت به آنان خیرخواه و مهربان باش، زیرا اگر چنینبودى و خداوند بر مردم آبادیى که تو در آن به سر مى برى خشم گرفت و خواست بر آنانعذاب فرو فرستد، به تو نگاه مى کند و به خاطر تو به آن مردم رحم مى کند. خداى متعالمى فرماید «و پروردگار تو (هرگز) بر آن نبوده است که شهرهایى را که مردمشدرستکارند، به ستمى هلاک کند». [مکارم الاخلاق، ص 457]
 

• 15 پیامبر صلی الله علیه و آله : مَنْ أرادَ اللّه ُبِهِ خَیْرا رَزَقَهُ اللّه ُخَلیلاً صالِحا؛

هر کس که خداوند براى او خیر بخواهد، دوستى شایسته نصیب وى خواهد نمود. [نهج الفصاحه، ح 3064]
 

• 16 پیامبر صلی الله علیه و آله : مُشاوَرَةُ الْعاقِلِ الناصِحِ رُشْدٌ وَیُمْنٌ وَتَوْفیقٌ مِنَ اللّه ِ فَإِذا أَشارَ عَلَیْکَ النّاصِحُ الْعاقِلُ فَإِیّاکَ وَالْخِلافَ فَإِنَّ فى ذلِکَ الْعَطَبَ؛

مشورت کردن با عاقلِ خیرخواه مایه هدایت و میمنت است و توفیقى است از جانب خداوند، پس هرگاه خیرخواه عاقل تو را راهنمایى کرد، مبادا مخالفت کنى که موجب نابودى مى شود. [محاسن، ج 2، ص 602، ح 25]
 

• 17 پیامبر صلی الله علیه و آله : إنَّ أَعْظَمَ النّاسِ مَنْزِلَةً عِنْدَ اللّه ِ یَوْمَ الْقیامَةِ أَمْشاهُمْ فى أَرْضِهِ بِالنَّصیحَةِ لِخَلْقِهِ؛

بلند مرتبه ترین مردم نزد خداوند در روز قیامت کسى است که در روى زمین بیشتردر خیرخواهى و ارشاد مردم قدم بردارد. [کافى، ج 2، ص 208، ح 5]
 

• 18 امام جواد علیه السلام : اَلْمُؤمِنُ یَحْتاجُ إلى ثَلاثِ خِصالٍ: تَوْفیقٍ مِنَ اللّه ِ وَ واعِظٍ مِنْ نَفْسِهِ وَ قَبُولٍ مِمَّنْ یَنْصَحُهُ؛

مؤمن نیازمند سه چیز است: توفیقى از پروردگار، پند دهنده اى از درون خویش وپذیرش از نصیحت کنندگان. [بحارالأنوار، ج 78، ص 358، ح 1]
 

• 19 امام رضا علیه السلام : اَلتَّواضُعُ دَرَجاتٌ: مِنْها أَنْ یَعْرِفَ الْمَرْءُ قَدْرَ نَفْسِهِ فَیُنْزِلَها مَنْزِلَتَها بِقَلْبٍ سَلیمٍ، لایُحِبُّ أَنْ یَأْتىَ إِلى أَحَدٍ إِلاّ مِثْلَ مایُؤْتى إِلَیْهِ، إِنْ رَأى سَیِّئَةً دَرَأَها بِالْحَسَنَةِ، کاظِمُ الْغَیْظِ عافٍ عَنِ النّاسِ، وَاللّه ُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ؛

تواضع درجاتى دارد: یکى از آنها این است که انسان اندازه خود را بشناسد و با طیب خاطر خود را در آن جایگاه قرار دهد، دوست داشته باشد با مردم همان گونه رفتار کندکه انتظار دارد با او رفتار کنند، اگر بدى دید آن را با خوبى جواب دهد، خشم خود را فرو خورد و از مردم درگذرد، و خداوند نیکوکاران را دوست دارد. [کافى، ج 2، ص 124، ح 13]
 

• 20 پیامبر صلی الله علیه و آله : رَأى موسى علیه السلام رَجُلاً عِنْدَ الْعَرْشِ فَغَبَطَهُ بِمَکانِهِ فَسَأَلَ عَنْهُ فَقالَ: کانَ لا یَحْسُدُ النّاسَ عَلى ما آتاهُمُ اللّه ُمِنْ فَضْلِهِ؛

حضرت موسى علیه السلام مردى را نزد عرش دید و به جایگاه او غبطه خورد و در مورد او سؤال کرد. به او گفته شد که او به آنچه خداوند از فضل خود به مردم داده است حسد نمى برد. [روضة الواعظین، ص424]
 

• 21 پیامبر صلی الله علیه و آله : یُؤْتى بِأَحَدٍ یَوْمَ القیامَةِ یوقَفُ بَیْنَ یَدَىِ اللّه ِ وَ یُدْفَعُ إِلَیْهِ کِتابُهُ فَلایَرى حَسَناتِهِ فَیَقولُ: إِلهى، لَیْسَ هذا کِتابى فَإِنّى لا أَرى فیها طاعَتى؟! فَیُقالُ لَهُ: إِنَّ رَبَّکَ لا یَضِلُّ وَ لا یَنْسى ذَهَبَ عَمَلُکَ بِاغْتیابِ النّاسِ ثُمَّ یُؤْتى بِآخَرَ وَ یُدْفَعُ إِلَیْهِ کِتابُهُ فَیَرى فیهِ طاعاتٍ کَثیرَةً فَیَقولُ: إِلهى ما هذا کِتابى فَإِنّى ما عَمِلْتُ هذِهِ الطّاعاتِ فَیُقالُ: لأَِنَّ فُلانا اغْتابَکَ فَدُفِعَتْ حَسَناتُهُ إِلَیْکَ؛

روز قیامت فردى را مى آورند و او را در پیشگاه خدا نگه مى دارند و کارنامه اشرابه او مى دهند،اما حسنات خود را در آن نمى بیند.  عرض مى کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من در آن طاعات خود را نمى بینم! به او گفته مى شود: پروردگار تو نه خطامى کند و نه فراموش. عمل تو به سبب غیبت کردن از مردم بر باد رفت. سپس مرددیگرى را مى آورند و کارنامه اش را به او مى دهند. در آن طاعت بسیارى را مشاهده مى کند. عرض مى کند: الهى! این کارنامه من نیست! زیرا من این طاعات را بجا نیاورده ام! گفته مى شود: فلانى از تو غیبت کرد و من حسنات او را به تو دادم. [جامع الأخبار، ص 412]
 

• 22 پیامبر صلی الله علیه و آله : مَن عالَ یَتیما حَتّى یَسْتَغْنىَ عَنْهُ أَوْجَبَ اللّه ُ عَزَّوَجَلَّ لَهُ بِذلِکَ الْجَنَّةَ کَما أَوْجَبَ اللّه ُ لآِکِلِ مالِ الْیَتیمِ النّارَ؛

هر کس یتیمى را سرپرستى کند تا آن که بى نیاز گردد، خداوند به سبب این کاربهشت را بر او واجب سازد، همچنان که آتش دوزخ را بر خورنده مال یتیم واجبساخته است. [بحارالأنوار، ج 75، ص 4، ح 8]
 

• 23 پیامبر صلی الله علیه و آله : إِذا کَثُرَ الزِّنا بَعْدى کَثُرَ مَوْتُ الْفُجْأَةِ وَإِذا طُفِّفَ الْمِکْیالُ اَخَذَهُمُ اللّه ُبِالسِّنینَ وَالنَّقْصِ وَإذا مَنَعُوا الزَّکاةَ مُنِعَتِ الأْرْضُ بَرَکاتِها مِنَ الزَّرْعِ وَالثِّمارِ وَالْمَعادِنِ وَإِذا جاروا فِى الْحُکْمِ تَعاوَنوا عَلَى الظُّلْمِ وَالْعُدْوانِ وَإِذا نَقَضُوا الْعُهودَ سَلَّطَ اللّه ُعَلَیْهِمْ عَدُوَّهُمْ... ؛

چون پس از من زنا زیاد شود، مرگ ناگهانى زیاد مى شود و چون کم فروشى کنند،خداوند آنان را به قحطى و کمبود مبتلا مى گرداند و چون زکات ندهند، زمین برکاتخود مانند غلات و میوه ها و معادن را از آنان دریغ مى دارد و چون در قضاوت ستم نمایند، بر ظلم و تجاوز یکدیگر را یارى کنند و چون عهد و پیمان ها را بشکنند، خداوند دشمنشان را بر آنان مسلّط کند... . [تحف العقول، ص 51]
 

• 24 پیامبر صلی الله علیه و آله : عائِدُ الْمَریضِ فى مَخْرَفَةِ الْجَنَّةِ، فَإِذا جَلَسَ عِنْدَهُ غَمَرَتْهُ الرَّحْمَةَ؛

عیادت کننده از بیمار، در نخلستان بهشت میوه مى چیند و هرگاه نزد بیمار بنشیند،رحمت خدا او را فرا مى گیرد. [کنزالعمال، ح 25127]
 

• 25 امام على علیه السلام : اِنَّ اللّه َ سُبْحانَهُ فَرَضَ فى أمْوالِ الاَْغْنیاءِ اَقْواتَ الْفُقَراءِ فَما جاعَ فَقیرٌ اِلاّ بِما مُتِّعَ بِهِ غَنىٌّ، وَ اللّه ُ تَعالى سائِلُهُمْ عَنْ ذلِکَ؛

خداوند سبحان غذاى فقرا را در اموال ثروتمندان قرار داده است، پس هیچ فقیرى در دنیا گرسنگى نمى کشد مگر این که ثروتمندى حق او را نداده باشد و خداوند از اغنیا در این باره خواهد پرسید. [نهج البلاغه صبحى صالح، حکمت 328]
 

• 26 پیامبر صلی الله علیه و آله : اَحَبُّ الاَْعْمالِ اِلَى اللّه ِ مَنْ اَطْعَمَ مِنْ جوعٍ اَوْ دَفَعَ عَنْهُ مَغْرَما اَوْ کَشَفَعَنْهُ کَرْبا؛

محبوب ترین کارها نزد خدا، سیر کردن گرسنه یا پرداختن بدهى یا برطرف کردن گرفتارى اوست. [نهج الفصاحه، ح76]
 

• 27 پیامبر صلی الله علیه و آله : مَنْ لا یَرْحَمِ النّاسَ لا یَرْحَمْهُ اللّه ُ؛

هر کس به مردم رحم نکند، خداوند به او رحم نمى کند. [نهج الفصاحه، ح 2899]
 

• 28 امام على علیه السلام : اَفْضَلُ الشَّفاعاتِ اَنْ تَشْفَعَ بَیْنَ اثْنَینِ فى نِکاحٍ حَتّى یَجْمَعَ اللّه ُ بَیْنَهُما؛

بهترین وساطت، وساطت میان دو نفر براى ازدواج است تا این که خداوند آن دو را به یکدیگر برساند. [وسائل الشیعه، ج 20، ص 45، ح 2]
 

• 29 پیامبر صلی الله علیه و آله : خَیْرُ الاَْصْحابِ صاحِبٌ اِذا ذَکَرْتَ اللّه َ اَعانَکَ وَ اِذا نَسیتَ ذَکَّرَکَ؛

بهترین دوستان کسى است که هرگاه خدا را یاد نمودى تو را یارى کند و چون خدا رافراموش نمودى به یادت آورد. [نهج الفصاحه، ح 1479]
 

• 30 پیامبر صلی الله علیه و آله : اِذا حَکَمْتُمْ فَاعْدِلوا وَ اِذا قُلْتُمْ فَاَحْسِنوا فَاِنَّ اللّه َ مُحْسِنٌ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ؛

هرگاه قضاوت مى کنید، عادلانه قضاوت کنید و هرگاه سخن مى گویید، نیکو بگویید،زیرا خداوند نیکوکار است و نیکوکاران را دوست دارد. [نهج الفصاحه، ح 200]
 

• 31 امام صادق علیه السلام : مَنْ بَغى صَیَّرَ اللّه ُ بَغْیَهُ عَلى نَفْسِهِ وَصارَتْ نُصْرَةُ اللّه ِ لِمَنْ بَغىعَلَیْهِ وَمَنْ نَصَرَهُ اللّه ُ غَلَبَ وَاَصابَ الظَّـفَرَ مِنَ اللّه ِ؛

هر کس ستم کند خداوند ستمش را به خود او باز مى گرداند و یارى خدا نصیب کسىمى گردد که به او ستم شده و کسى که خدا او را یارى کند غلبه پیدا مى کند و از جانب خداپیروزى نصیبش مى شود. [تحف العقول، ص 315]
 

• 32 امام على علیه السلام : مَنْ کَثُرَتْ نِعَمُ اللّه ِ عَلَیْهِ کَثُرَتْ حَوائِجُ النّاسِ اِلَیْهِ، فَاِنْ قامَ فیها بِمااَوْجَبَ اللّه ُ سُبْحانَهُ عَلَیْهِ فَقَدْ عَرَّضَها لِلدَّوامِ وَ اِنْ مَنَعَ ما اَوْجَبَ اللّه ُ سُبْحانَهُ فیها فَقَدْ عَرَّضَها لِلزَّوالِ؛

هر کس نعمت هاى خدا بر او زیاد شود، نیازهاى مردم به او زیاد مى شود، حال اگر بهآنچه خداوند در این باره بر او واجب کرده عمل کند، زمینه دوام آن نعمت ها را فراهمکرده، و اگر نکند آنها را در معرض نابودى قرار داده است. [غررالحکم، ح8752]
 

• 33 پیامبر صلی الله علیه و آله : إنَّ الاِختِلافَ والتَّنازُعَ وَالتَّثَبُّطَ مِنْ أمْرِ الْعَجْزِ وَالضَّعْفِ وَهُوَ مِمّا لایُحِبُّهُ اللّه ُ وَلا یُعْطى عَلَیْهِ النَّصْرَ وَالظَّـفَرَ؛

اختلاف و کشمکش و پشت هم اندازى، از ناتوانى و سستى است و خداوند نه آن رادوست دارد و نه با آن یارى و پیروزى مى دهد. [بحارالأنوار، ج20، ص 126]
 

• 34 امام صادق علیه السلام : مَنْ شَتَمَکَ فَقُلْ لَهُ: اِنْ کُنْتَ صادِقا فیما تَقولُ فَاَسْاَلُ اللّه َ اَنْ یَغْفِرَلى،وَ اِنْ کُنْتَ کاذِبا فیما تَقولُ فَاللّه َ اَسْاَلُ اَنْ یَغْفِرَ لَکَ. وَمَنْ وَعَدَکَ بِالْخَنى فَعِدْهُ بِالنَّصیحَةِ وَالرِّعاءِ؛

اگر کسى به تو ناسزا گفت به او بگو: اگر راست مى گویى، از خدا مى خواهم که مرابیامرزد و اگر دروغ مى گویى، از خدا مى خواهم که تو را بیامرزد و اگر کسى تهدیدت کرد،تو او را به خیرخواهى و مراقبت وعده ده. [بحارالأنوار، ج1، ص 244، ح17]
 

• 35 امام صادق علیه السلام : اِعْلَموا اَنَّ اللّه َ تَعالى یُبْغِضُ مِنْ خَلْقِهِ الْمتَلَـوِّنَ، فَلا تَزولوا عَنِ الْحَقِّ وَاَهْلِهِ، فَاِنَّ مَنِ اسْتَبَدَّ بِالْباطِلِ وَاَهْلِهِ هَلَکَ وَفاتَتْهُ الدُّنْیا؛

بدانید که خداوند از انسان هایى که دائما رنگ عوض مى کنند نفرت دارد. پس از حقو اهل آن جدا نشوید، چرا که هر کس به باطل و اهل آن بپیوندد، نابود مى شود و دنیا راهم از دست مى دهد. [امالى مفید، ص137، ح 6]
 

• 36 پیامبر صلی الله علیه و آله : ما مِنْ مُسْلِمٍ یَنْظُرُ امْرَأَةً اَوَّلَ رَمْقَةٍ ثُمَّ یَغُضُّ بَصَرَهُ اِلاّ اَحْدَثَ اللّه ُ تَعالى لَهُ عِبادَةً یَجِدُ حَلاوَتَها فى قَلْبِهِ؛

هیچ مرد مسلمانى نیست که نگاهش به زنى بیفتد و چشم خود را پایین بیندازد مگراین که خداى متعال به او توفیق عبادتى دهد که شیرینى آن را در دل خویش بیابد. [کنزالعمّال، ح 13059]
 

• 37 امام سجاد علیه السلام : اَللّهُمَّ... وَ اَجْرِ لِلنّاسِ عَلى یَدِىَ الْخَیْرَ وَ لا تَمْحَقْهُ بِالْمَنِّ وَ هَبْ لىمَعالىَ الاَْخْلاقِ وَ اعْصِمْنى مِنَ الْفَخْرِ؛

خدایا به دست من براى مردم خیر و نیکى جارى ساز و آن را با منّت گذارى من تباهمکن، و مرا اخلاق والا عطا فرما و از فخرفروشى نگاه دار. [صحیفه سجادیه، از دعاى 20]
 

• 38 امام صادق علیه السلام : یَنْبَغى لِلْمُؤْمِنِ اَنْ یَکونَ فیهِ ثَمانى خِصالٍ: وَقورا عِنْدَ الهَزاهِزِ،صَبورا عِندَ البَلاءِ، شَکُورا عِنْدَ الرَّخاءِ، قانِعا بِما رَزَقَهُ اللّه ُ، لایَظْلِمُ الاَعْداءِ، وَ لا یَتَحامَلُ لِلاَْصْدِقاءِ، بَدَنُهُ مِنْهُ فى تَعَبٍ وَ النّاسُ مِنْهُ فى راحَةٍ؛

سزاوار است مؤمن هشت خصلت داشته باشد: در سختى ها باوقار، در گرفتارىصبور، در آسایش شاکر و به روزى خداوند قانع باشد، به دشمنان ستم نکند، از دوستانکینه و دشمنى به دل نگیرد، بدنش از او در رنج و مردم از او در آسایش باشند. [کافى، ج2، ص 47، ح1]
 

• 39 پیامبر صلی الله علیه و آله : تَفَرَّغوا مِنْ هُمومِ الدُّنْیا مَا اسْتَطَعْتُمْ فَاِنَّهُ مَنْ اَقْبَلَ عَلَى اللّه ِ تَعالى بِقَلْبِهِ جَعَلَ اللّه ُ قُلوبَ العِبادِ مُنْقادَةً اِلَیْهِ بِالوُدِّ وَالرَّحْمَةِ وَکانَ اللّه ُ اِلَیْهِ بِکُلِّ خَیْرٍ اَسْرَعَ؛

تا مى توانید خود را از همّ و غم دنیا فارغ سازید؛ زیرا هر کس با دل خویشبه جانب خدا روى آورد، خداوند دل هاى بندگان را از سر مهر و محبت مطیع او مى کند وهر خیرى را به او زودتر مى رساند. [بحارالأنوار، ج 77، ص 166، ح 3]
 

• 40 پیامبر صلی الله علیه و آله : لا وُکِلَ ابْنُ آدَمَ اِلاّ اِلى مَنْ رَجاهُ وَلَوْ اَنَّ ابْنَ آدَمَ لَمْ یَرْجُ اِلاَّ اللّه َ ما وُکِلَ اِلى غَیْرِهِ؛

انسان به همان کسى واگذار مى شود که به او امید بسته است و اگر انسان جز به خداامید نبندد به غیر خدا واگذار نمى شود. [کنزالعمّال، ح 5909]